Nu eindelijk even tijd om over de Knoalcup 2019 te
schrijven. Wat een moeizame weersvoorspelling was het vooraf en mogelijke
variabele daar in meegenomen. Anderhalve week ervoor zag het er slecht uit en
daarna leek het elke dag iets beter te worden, echter de wind bleef hard en uit
de verkeerde hoek. Enkele dagen ervoor met Jürgen contact gehad. En hij kon
melden: “Das Wetter ist Scheiße” en dat
er geen mogelijkheid was om donderdag of vrijdag de route te kunnen vliegen,
vanwege zware regenval. Vrijdag opnieuw met elkaar aan de telefoon.
Voorspelling: zaterdag zou het een leuke dag kunnen worden, echter de blipmap was
niet hoopvol met zijn blauwe vlekken vol met zwarte punten. Zondag was zeer dubieus.
Jürgen zou op en neer 11 uur onderweg zijn in zijn DragonFly, om alleen de zaterdag
een uur te slepen, en dan weer te vertrekken naar Altes Lager, omdat hij anders
tot woensdag moest blijven om weer te kunnen vertrekken vanwege de buien, en
dat ging niet met zijn agenda. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen hem
voor 1 dag te laten komen, zoveel energie verloren te laten gaan. Wel
ongelooflijk lief van Jürgen dat hij me zei: Rinus als jij zegt dat “ik moet
komen, dan zal ik er op zaterdag zijn!” Uiteindelijk heb ik toch beslist om de
Knoalcup zaterdag en zondag door te laten gaan. Een aantal piloten hadden toch
de stoute schoenen aangetrokken om er vrijdag al te zijn. Vliegen was helaas niet
aantrekkelijk, vanwege overcasting en lage bewolking. Er werd door allen een
stevige wandeling ingezet richting het bos. Het weekend werd beloond met
uiteindelijk Australische lucht activiteit. Torenhoge Dust-Devils, overal
thermiek. In iets meer dan 3 uur zijn er 23 deltapiloten op hoogte gebracht.
Dit had nooit mogelijk geweest zonder super efficiënte grondploeg. Karin Zegwaard
had alles keurig onder controle, Mijke heeft ongelooflijk haar best gedaan en
zich helemaal in het rond gelopen van hot naar her. Dolly’s en benodigde
materialen halen, eten/drinken verzorgen, en voor ieder klaar staan. Frans, George,
Milan en Johan waren zeer goed bezig als starthulp. Nico Palar werd ook nog
even spontaan ingezet om de startlijsten te vullen. De havenmeesters lieten ook
elke 4 minuten weten, dat ze de DragonFly bewegingen opgenomen hadden. Zondag
ging eigenlijk precies zo, iets minder thermiek, dus gemiddeld 1 minuut langer
onderweg geweest met de deltapiloot. Uiteindelijk is het toch een mooi vliegfeestje
gaan worden, met heel veel bijzondere ervaringen. Diverse tracks gaven leuke
tekeningen, zoals een ijsvogel, zwaan, deltapiloot onder vleugel, dinosaurus en de DragonFly door Cornelia geschreven. Tanno
Rutten heeft in 2 dagen ruim 7 uur gevlogen. Emiel kwam de 1e taak als
eerste op goal, daarna volgde Koos en Kurt. Henk Drent had de 2e
taak als snelste gevlogen en voor hem was het ook de 1e keer. Een
aantal piloten hadden de 2e taak meerdere keren gerond.Rob had na
anderhalf jaar weer eens een heerlijke vlucht kunnen maken, die vol enthousiasme
door Pippa zijn dochter werd bekeken. Hadewych hield zich keurig aan de vooraf
gestelde tijdslimiet van niet langer dan 1 uur in de lucht te blijven om de spieren
te ontlasten. Met Ronald had ik tijdens de sleep een heel bijzondere ervaring. We blijven beide gefixeerd op dezelfde positie en het leek net dat we door 2 enorme handen gedragen werden naar boven, zonder ook maar iets te voelen van wind, druk of wat dan ook. Heel bizar. Met Jeroen en Jenet tijdens de sleep gaat fantastisch goed. Otto ging als een tornado zo snel naar hoogte in een thermiekbel. Keurig stabiel op goede positie. Maarten heeft wel een hele tijd gevlogen, maar de taak ronden ging niet zoals hij gewild zou hebben. Niko heeft ook weer dapper de taak ingezet en heeft totaal mooi 1,5 u weten te vliegen en een heel deel van de taken kunnen vliegen. Daar had Niko geen week later moeten landen, vanwege de schermutselingen rond de slag om Bourtange die dan met heuse kanonnen, musketschoten, klederdracht etc wordt nagespeeld. Eppo is ook nog een behoorlijke tijd onderweg geweest. Martin is luxe door Marjoleine opgehaald. Coen heeft de taak snel en kruislings uitgevoerd. Koos heeft ook nog kunnen laten zien, dat hij het deltavliegen niet is verleerd. Hij kwam vlot na Emiel aan op EHST, maar helaas heeft Koos zijn track niet door kunnen sturen. Arne heeft ruim 3 uur op grote hoogte door kunnen brengen en volgens horen wel 8x en Gijs 7x 😉 de taak heeft gevlogen. (zijn track is een wirwar van krullen).Holger de vader van Mijke heeft flinke hoogte kunnen bereiken en volgens mij ook best gevlogen. Kurt heeft beide taken ook heel snel kunnen vliegen, Top!
Van een aantal
mensen waaronder Michiel en Paul heb ik helaas geen track kunnen ontvangen, maar het gaat ook niet echt
om de punten, maar wel om het vliegplezier. Uiteindelijk is de score als volgt:
1e Emiel Jansen, 2e Kurt Huyge en 3e Sander van
Schaik. Als 1e van de sportclass is Henk Drent, 2e Jenet
van Oijen en 3e Ronald de Bats. Ronald heeft zijn Knoalcup nog tegoed
?. De meeste piloten zijn nu weer geüpdatet om
het NK soepel te kunnen gaan deelnemen. Stekkertjes, apparatuur instellingen,
downloaden, vliegspullen check, etc. etc. zijn weer gecontroleerd. Al met al is
het een leuk vliegfeestje geworden en hebben we ontzettende geboft met het
prachtige thermische weer en veel blije mensen. Karin Zegwaard heeft heel veel
mooie foto’s gemaakt die zeker nog voorbij gaan komen. Johan Kaal heeft nog een leuk impressie filmpje gemaakt: klik