Zondag 20 mei 2012, laatste dag van het 1e deel Nederlands
Kampioenschap te Deelen.
Na een inspannende zaterdag van vliegen en ’s avonds werken,
was ik zondagochtend alweer vroeg uit de veren. Computertje aan, koffie erbij
en meteo checken. Dat zou wel eens een mooie dag kunnen gaan worden, hoewel er
in de middag regen voorspeld werd. Ik dacht voor 15u klaar te zijn, want ik wil
nog wel terug naar EHST vliegen. Benzine voorraad weer aangevuld tot 100 liter,
zodat er weer volop gesleept kan worden. Op Deelen aangekomen bleek dat de taak
is vervallen voor vandaag, vanwege de onweersvoorspelling in de middag. Een
vijftal piloten hebben hun deltavlieger opgebouwd om een vrije vlucht te maken en
heb ze rond het middaguur gesleept. Tjee, wat ging het vandaag makkelijk, zo
rustig omhoog en heel brede bellen tot +5 m/s, dus binnen half uur had ik alle
piloten netjes weggezet en hebben nog lekker kunnen vliegen.
Mijn vlucht van EHDL naar EHST (130 km):
Ben om 12:30u vertrokken. Boven het bos richting
Apeldoorn voelde ik halverwege pas een klein belletje (tennisveld). Met deze
nieuwe verkregen hoogte gleed ik met een rustig toerental naar zuidoost
Apeldoorn, waar het industrieterrein weer nieuwe elan gaf om makkelijk Twello
te kunnen bereiken. Ik wist nog dat het bij Twello goed omhoog gaat, en ja hoor
bij aankomst werd ik wederom beloond met een forse bel, waar ik op indraaide
met Teuge goed in zicht. Wat ik belangrijk vond om de lucht goed te controleren
vanwege de weersvoorspellingen, en scande telkens 360° om me heen en in een
straal van 300 km zag ik geen enkele ontwikkeling, gewoon leuke vriendelijk
wolkenplukjes in heldere lucht. M’n DragonFly en ik hadden slechts 7 km/u
tegenwind dus dat was wel relaxed t.o.v. de heenweg met 20 km/u tegenwind. Ik
zat echt genietend en blij te vliegen, omdat alles zo voorspelbaar ging en de
thermiek onder elk wolkje een flinke plus gaf. Net voor de IJssel bij Deventer,
wat trouwens elke keer weer een prachtig schouwspel is met glinsterende
paletkleuren, kreeg ik een giga-bel die me op goede hoogte bracht die me
uiteindelijk via bel naar bel, via Raalte naar Lemelerveld naar Ommen bracht.
Bij zweefvliegveld Lemelerveld nog even samen ingedraaid met zwevers waar ik zo
in de cockpit kon kijken
). Nog steeds alles goed in de lucht gelukkig en
overal kleine wolkenplukjes. Van Dedemsvaart tot Odoorn was er afscherming en
rustige lucht zonder wolkjes. Maar bij de golfbaan van Odoorn begon het
zonnetje weer volop te schijnen en gelijk kreeg ik van de natuur weer nieuwe
hoogte. En zo tot EHST te Stadskanaal telkens leuke belletjes die verkregen
worden door het wisselend landschap met zwarte, gele en groene akkers. Op EHST
aangekomen werd ik als een Charles Lindbergh na lange vlucht ontvangen wat ik
natuurlijk heel erg leuk vond. Cornelia en Coen kwamen even later ook al aanrijden. Coen
zat zich nog even te bedenken, zal ik vlieger nog gaan opbouwen, want het is zo
mooi weer. Ik vond het heel tof van Cornelia dat ze me busje netjes gereden
heeft. Super bedankt. DragonFly staat weer braaf gepoetst op stal en ik ben
rond half zes weer richting huis vertrokken. Toen ik in Zwolle was zag ik wel
dat het net geregend had en zuidelijk heel erg donkere lucht was. Toen ik om
half negen thuis kwam werd ik nog eens verrast met een overheerlijk lekker bordje eten
van Connie. Al met al, ik had een
prachtig mooie vliegdag gehad.
