Zaterdag 21 mei, wat een mooie dag!!
Rob(je) had vorig jaar al een “friends in flight” georganiseerd, maar moest toen afzeggen vanwege het slechte weer. Dit jaar was geweldig. Hij had een superdag uitgekozen om zijn collega’s vrienden en vriendinnen te laten kennismaken met vliegen in de DF met hem als pilot in command. Daarnaast gaf hij nog een showtje deltavliegen weg. Zijn gasten waren erg onder de indruk van alles wat er gebeurde en van wat Rob kan en waar zijn hart ligt. Afsluitend had hij nog een hele gezellige BBQ georganiseerd, dus de dag was wat dat betreft al helemaal super.
Intussen sleepte Rob ook nog een aantal piloten op. Het leek al vroeg goed en dus was ik (Dees) op tijd aan het opbouwen en ik startte als eerste. Rustige bellen brachten met naar 800 meter en naarmate de invloed van de zon sterker werd, bereikte ik – inmiddels al een hele tijd samen met Rinus in de lucht – ruim 1300 meter. Rinus startte als tweede na mij en ik zag dat hij vrij laag los was van de kabel. Maar Rinus zou Rinus niet zijn als hij niet net zo lang zocht tot hij een belletje vond dat hem omhoog bracht. Het is toch erg bijzonder om te zien hoe mensen onder je, terwijl je zelf op comfortabele hoogte hangt, aan het thermieken zijn en ze worden steeds groter. Uiteindelijk vlogen we samen in dezelfde bel, waar ook Caspar na een tijdje bijkwam. Ruud en Rob waren ook in de lucht en binnen no time hadden ze de virtuele cloudbase en gingen ze Stadskanaal over. Ik vloog een klein stukje met ze mee en dan zie je hoe de glijhoek van de Atos van Rob is. Het lijkt wel een zwever, zo snel en met van mij uit gezien zo weinig hoogteverlies tijdens het steken. Maar hoe dan ook, Stadskanaal “deed het niet”. In elk geval niet toen wij er vlogen, dus maar weer terug naar het begin waar we wederom een goeie bel vonden. Coen was er inmiddels ook bij in de lucht en nog één vliegertje stond op de grond. Rinus landde na anderhalf uur lekker buiten spelen weer op het veld en even later volgde ik ook. Araldo stond er nog, was nog bezig met wat modificaties aan zijn toestel en als laatste werd hij gesleept. Na een tijdje was iedereen uit het zicht verdwenen en was het wachten voor Cornelia op de sms van wie dan ook voor de retrieve.
Jammer genoeg was Corneel niet helemaal fit en dus vloog ze zelf niet, maar haalde de anderen op. Coen was ergens in de buurt bij Borger geland, Rob van Rijnbach deed een out en return, ook naar Borger geloof ik, Ruud stond bij Beilen en Araldo maakt zijn eerste overlandje naar Veelerveen, een stukje achter Vlagtwedde. De enige die we nog niet hadden gehoord was Caspar. Zou hij zijn telefoon misschien vergeten zijn? Of zou hij leeg zijn? Uhhhh, Caaaaaaaaaaaaaasper, waar ben je?
Cornelia stuurde een sms en ja hoor, een kleine 5 minuten later, om kwart voor 6 (!) kwam het sms-je van Caspar. Na ruim 4,5 uur vliegen had hij het gepresteerd om uren later dan de anderen in Winsum (Gr) te landen. Luid gejuich op het veld voor hem, Bikkel van de Dag!!!
Ik zou nog even gaan vliegen met Gjalt, maar die was nog aan het lessen en zo bedacht ik me dat Cornelia als super-retriever wel even moest vliegen. Dus ik zeg tegen haar “kom, we gaan ff vliegen”. Niet tegen dovemansoren gezegd natuurlijk en in een waanzinnig rustige en mooie avondlucht vlogen we een stukje richting Sellingen en even later over het veld op ruime hoogte. Cornelia heeft zelf ook even gevlogen en ze vond het geweldig! Het circuit van de MLA’s heeft ze nu ook vliegend gezien en we hebben even over wat plekjes gevlogen die het normaal gesproken goed doen als de zon erbij is. Nog even en dan gaat ze zelf ook overland, de kriebels worden steeds heviger.
De landing was super smooth, geen wind en heel rustig.
Zondag zoals verwacht regen en later op de dag harde wind, maar we hebben een superweekend gehad. Ook vrijdag waren alweer grote vluchten gemaakt, dus wat wil je nog meer?
