De blipmap geeft voor woensdag zomaar enige thermiek aan van 11 tot 15 uur. Kreeg van Maya een berichtje dat ze wel graag zou willen vliegen. Enfin zo dachten Coen, Cornelia, Desirée, Erik, Ivo en Rob er ook over. Onderweg naar Stadskanaal toe genoot ik van de reis, omdat het zo prachtig weer is geworden. Ik kon het ook niet laten om de kraaien te beoordelen. Hmmm… In de berm en op het asfalt en op palen, dit in 14 jaar niet eerder gezien hebbende, dan zal het wel moeilijk gaan worden voor de deltisten. Want je weet waarschijnlijk het gezegde nog: “Zijn de kraaien in de ochtend op het asfalt, dan weet je dat het deltavliegen afvalt”, en “Zijn de kraaien in de ochtend in de berm, dan gaan de deltatisten er vandoor in een zwerm”, en “Zitten de kraaien op hekken of palen, dan weet je dat je de deltisten moet ophalen. Enfin vorige week was ik de tel kwijt geraakt met de ooievaars tellen (>60) Nu kwam ik op 38 ooievaars, heel bijzonder was dat er opnieuw een paar aan het nestelen waren op de hoek van een verkeersbordenbrug. Daar was er al een eerder zo dicht bij het verkeer. En nu weer een stel op een ander traject. Ook omdat het zo rustig was op de weg was ik vroeg op EHST. Het was mooi zonnig weer met een lekker briesje. Mooi weer om de DragonFly een goede wasbeurt geven, dat ie weer mooi groen mag blinken in de hemelsblauwe lucht.
Desirée had een aantal mla-piloten instructie te geven. Ivo was al snel klaar. Toch wel een beetje spannend na een tijdje niet gesleept te hebben. Hij wilde ook zo snel mogelijk starten en om kwart voor één koos hij het luchtruim. Ik had op een of andere reden nogal veel weerstand en het leek wel of ik een tandem sleepte. Misschien ligt het aan de lucht dacht ik nog. Ivo bleef uiteindelijk een hele tijd in de lucht ondanks de nog matige omstandigheden. Knap gedaan hoor. Later had je wat veranderd aan de ophanging van het harnas en de tweede sleep ging een heel stuk relaxter. Mooi oplossing Ivo.
Erik direct achter Ivo starten en vond ook al een paar knappe belletjes die hem telkens opnieuw naar wolkenbasis brachten en uiteindelijk net zo lange vlucht had als Coen en Rob. Rob (had al vroeg losgekoppeld) en Coen kozen al gauw de weg om overland te gaan.
Beide zijn in elkaars buurt geland voorbij Stadskanaal. Cornelia zocht radio contact met Coen. Maar volgens mij was hij druk met thermiek te zoeken, want ik hoorde volgens mij weinig reactie terug. Het was voor Cornelia dit keer wel heel hard werken, want we hadden samen een goede bel, maar deze was heel erg smal. Als de DragonFly dan in de kern gaat kort gaat draaien, moet Cornelia daar heel goed op anticiperen en ook heel kort gaan draaien om beide een gelijke stijg te hebben. In drie rondjes waren we al boven en zocht Cornelia haar eigen weg. Wat mij wel opvalt dat er steeds mooier circuit wordt gevlogen voordat de landing wordt ingezet. Cornelia liet deze keer een landing zien, die in mijn ogen wel heel stoer was. Dan heb je de vlieger wel ongelooflijk goed onder controle. Een thermiek hopje zorgde ervoor dat Cornelia plots een paar meter hoger was. Geen probleem dus met haar super flair. Bam, de uprights horizontaal en als een parachute neerwaarts om netjes op de voeten te landen. Geweldig mooi dat zij dit zo kan.
Maya had helaas een uitgelopen vergadering van haar werk. En zou niet vroeg op EHST kunnen zijn. Ook omdat de weersvoorspellingen waren, dat het rond 4u wel gedaan zou zijn. Jammer, dat we achteraf moeten zien dat het tegen half zes nog zo is zoals je hieronder ziet.
Na afloop hebben we met z’n allen nog gezellig in de zon op een bankje lekker patatje zitten eten. Tja, er is een tiet van komen en een tiet van gaan. Onderweg viel me op dat de ooievaars dan massaal op de lantaarnpalen in de tussenberm hun verenkleed gaan ordenen. Waarom gaan deze vogels zo dicht bij de lawaaiige snelweg plaatsnemen is voor mij de vraag? Het was een lekker vliegdag met de wind recht op de baan, lekker temperatuurtje en super helder in de lucht op een paar honderd meter kon je de waddenzee helder zien en zelfs de bergrug die door de ijstijd in Duitsland is achter gebleven bij Porta Westfalica kon je ongehinderd goed zien.
