DFblog

Woensdag de 18e september ziet het thermisch gezien er niet goed uit. De verwachting is dat je met de delta niet boven blijft.

Als het >1,8 m/s ASML is, dan is het mogelijk om boven te blijven met de deltavlieger. Dus 1,4 houd niet over, tevens is de basis woensdag ook heel erg laag, namelijk 400m.

Deze week was een enorme achtbaan met allerlei belevenissen en gebeurtenissen. Zoveel is maar amper te beschrijven. Ik probeer maar te beginnen bij het begin. Frans en Remi zouden vrijdagavond al hun tentje komen plaatsen om zaterdagochtend op tijd te kunnen beginnen aan de warming-up onder begeleiding van Heleen met rustgevende muziek. Ja, dit is precies om 7 uur in de ochtend, bij de net wegdrijvende schemering en het opkomen van de magische koperen bol, klaar staan bij de hangaar, waar de school “Delta Fly Adventures” zowel theorie als praktijkruimte heeft ingericht om de cursisten te onderwijzen en samen te evalueren hoe de voortgang is in de skills van het deltavliegen is.

Vrijdag ervoor had ik nog een rondje Nederland gedaan, om reddingssytemen op te halen. Eerst te vliegveld Midden-Zeeland, en daarna vliegveld Middenmeer, toen via de afsluitdijk naar vliegveld Stadskanaal. Wat is Nederland toch mooi en die afsluitdijk blijft toch een heel indrukwekkend bouwwerk. Enfin, ik had trouwens op zaterdagochtend mijn eigen warming-up, namelijk pijl van seinvlak omzetten, sleutel halen in paviljoen om de brandweerdeur te kunnen openen, sleutel weer terug brengen.

Dan de DragonFly klaar maken voor gebruik, zoals hoogte/variometer, radio en digi-logboek installeren. Heel belangrijk is ook de pre-flight check met behulp van een uitgebreide checklist om af te vinken. Doel is om 8u het eerste proefrondje `te gaan vliegen of alles goed is, zodat daarna Heleen met de cursisten aan de slag kan. Manfred was er ook weer vroeg en zou de vluchten weer gaan noteren. In de ochtend zouden Frans en Remi nog een aantal vluchten maken.

Bij de laatste tandemvlucht van Frans, heb ik geprobeerd een situatie te creeeren, dat hij het moelijk zou gaan krijgen tijdens de sleep, maar wat ik ook deed, Frans bleef keurig in positie, anticipeerde perfect op alle onverwachte bochten en snelheden. Helemaal top, helemaal klaar voor de eerste solovlucht.

Van half 11 tot half 5 hadden Heleen en ik de tijd om een trip te gaan maken met de DragonFly. De eerste planning was om de zaterdag naar Drachten te gaan vliegen, omdat daar Fly4U werd georganiseerd. Een feestelijke dag, dit jaar speciaal voor kinderen die ongevraagd eigenlijk mantelzorger zijn geworden voor hun ouders. Zij worden dan heel erg in het zonnetje gezet. Ik was ook uitgenodigd door de organisator daar, dus dat was een leuk vooruitzicht. Vorige keer in 2019 had ik met de DragonFly ook veel kinderen een groot plezier kunnen geven met vluchten in de DragonFly.

Helaas kreeg ik kort ervoor te horen dat de havendienst Drachten het toch niet aandurft op de drukste dag van het jaar een langzaam vliegtuig mee te laten doen. Een gemiste kans, en dat zal de organisator ook wel zo vinden. Ik respecteer natuurlijk wel de mening van de havendienst, zij moeten het namelijk kunnen handelen, en als ze daar tegenop zien, is het afzeggen de juiste beslissing. Maar geen nood voor een leuk uitje hoor. Wilfried had nog een leuk alternatief uitje en kwam met het voorstel naar EDWF (flugplatz Leer-Papenburg) te gaan naar de schnitzel fly-inn. Mooi, dan ga ik Heleen vragen of zij mee wil vliegen daarheen. Haar reactie was echt heel leuk, want ze had er super veel zin in en was een leuk vooruitzicht. Uitgerekend volgens ouderwetse navigatie methodieken, dat we er 45 minuten over zouden doen. Heleen had de vliegstrip het eerst ontdekt, dat was wel fijn te weten. Op de radio gaat alles in het Duits zowat. Ik hoorde de 0A7 in de buurt zijn, terwijl wij richting het circuit vlogen, om de landingsprocedure in te gaan zetten. Cornelia en Coen dachten eigenlijk nog net voor mij te kunnen landen, maar een wijs besluit was toch om wat extra ronden te maken. Runway 26, een enorme lange asfaltbaan. Ik zei al tegen heleen, het lijkt Schiphol wel. Had van Coen nog een tip gekregen om pas halverwege na de bomenrij te landen bij deze wind i.v.m. turbulenties. Dat ging helemaal prima en binnen 30 m kon ik ook gelijk afslaan bij de eerste taxibaan. De havenmeester (Kobi) vertelde me met een heel rustige lage stem, dat als we bleven eten, dan te parkeren naast de Cessna.

Wilfried, Dennis en Jenny kwamen later ook nog genieten van het “All you can eat” concept. Heerlijke soorten schnitzels, lekkere groente en patatjes. Voor Heleen werden zelfs vega schnitzels met voedselrijke linzen klaargemaakt. Was echt top. Half 5 zouden de cursisten weer klaarstaan om de avondcursus te starten. Dus na gezellig gebabbeld te hebben en ook kennis gemaakt te hebben met Dennis en Jenny die pas lid zijn geworden bij de vliegclub. Dennis heeft veel aan modelbouw gedaan, en wilde eigenlijk ook heel graag eens een vliegtuig bouwen waar hij zelf in kon vliegen. Nou dat is gelukt hoor, namelijk de PH-WAG met een heerlijk klinkende ster-motor. Echt heel mooi gemaakt. En tijdens de terugreis leek het wel een speeltuin in de lucht met al dartelende vliegtuigjes in de mooie heldere zonnig lucht. Het leek wel miniatuur in de lucht. Wilfried met zijn prachtige Kiebitz dubbeldekker, de dubbeldekker van Dennis en Jenny, de Ekolot van Coen en Cornelia en de DragonFly. Ik heb van Cornelia prachtige foto’s en video ontvangen (deze volgen nog), zo ook heeft Jenny schitterende opnames kunnen maken. Ondanks dat voor ons Fly4U niet was doorgegaan, was dit alternatieve uitje zeker zo leuk.

En jippie, het werd echt heel rustig deze avond. Remi, Sean en Alex lieten al heel veel vooruitgang zien in hun skills. De tijd was aangebroken, Frans had de solovlieger opgebouwd en gecheckt. Het gaat gebeuren…. Heleen neemt de laatste instructies en vliegplan nogmaals in alle rust door. Het is natuurlijk een heel spannend moment. Hoe anders gaat het zijn, want anders zal het zijn. Veel lichter en snellere stijg. Voor mij natuurlijk ook kei spannend, want je wil wel dat het goed gaat. In de eerste 4 seconden was al gauw duidelijk, Yes, Yes, hij kan het, en goed ook. Dan zit ik me daar zo blij in de DragonFly te zijn, terwijl ik weet dat Frans super zijn best aan het doen is met de juiste focus. Op een gegeven moment begon de schemering wel toe te nemen, want de zon was bijna onder. Na een bocht naar noordwestelijke richting, dacht ik nog wat gaat hij nu toch ineens doen? Ik keek in mijn spiegels en zag een licht, waarvan ik dacht dat het de vlieger was, helemaal uit positie gaan. He, hoe kan dat nou, wat ongelooflijk jammer. Maar gelukkig ik zag Frans keurig op de horizon vliegen. Het was namelijk de bijna volle maan die voor dit effect zorgde. Mooie landing neergezet en allen heel blij dat hij het toch maar in zo korte tijd voor elkaar had gekregen samen met Heleen, dat hij nu gewoon in zijn uppie kan vliegen. Nu kan hij fijn trainen en ervaringen gaan op doen in diverse weersomstandigheden. De avond werd natuurlijk afgesloten door een kampvuurtje met versnaperingen en drinken. Wat een geweldige dag vandaag. Alex heeft in het vooruitzicht zondag solo te gaan, dus dat is ook weer spannend. Zondag moest ik vroeg uit de veren, omdat de motor van de DragonFly bij het starten af en toe een knal gaf. Tja dat hoort natuurlijk niet. Dus om 6u was ik al aan het sleutelen, controleren, checken, de nieuwe bougies opnieuw gaan afstellen. Manual zegt 0,8 – 0,9 mm. Heb de electrode afstanden op 0,85 gecalibreerd. Compressie gecontroleerd, carburateurs gecheckt op synchronisatie. Het 8u proefvluchtje is met 35 minuten vertraagd. Ik was wel erg benieuwd wat er ging gebeuren bij het starten. Alles lijkt goed. Heel de dag heeft de motor zich uitstekend gedragen. Rinus natuurlijk weer blij. Sean en Remi gaan nu ook met grote stappen vooruit, dat merk ik heel goed met het slepen. Ik zeg altijd als het voelt dat we samen 1 pakketje zijn, dan voelt dat goed. Lars, die kort geleden ook solo was geworden, heeft ook nog een trainingsvlucht gemaakt, en dat ging echt perfect. Hierna kwam het moment supreme, 10:40u lag Alex klaar op de dolly. Het gaat gebeuren, ook Alex gaat voor zijn eerste solo sleepvlucht. Natuurlijk eerst een beetje zoeken hoe de perfecte positie is, want het is een veel lichter toestel als een tandem, daarna ging alles goed. Yeaaah weer een feestje :-). Om 15u zou Willem (85) met Heleen een introductievlucht gaan maken. Beide dochters en zijn vrouw hadden hem dit cadeau gegeven. Daarna kwam er nog een jongeman Aaron, die een introductiecursus heeft gekregen. Ik denk dat hij het wel ziet zitten om door te gaan, want hij was razend enthousiast. Sean heeft in de avond ook nog een sleepvlucht met Heleen gemaakt en je merkt steeds meer vooruitgang. Helemaal top. De laatste vlucht was voor Frans. Wow op hoogte liet hij zien dat met een grote 360-er hij op de mm (in spiegel) nauwkeurig op de horizon bleeft. Dat ging zo goed, dat was een bonus waard. Ieder ging met een voldaan gevoel weer naar huis. Ik was toch blij dat ik in het caravantje kon overnachten om maandag weer fris en fruitig richting Hellevoetsluis te gaan. In de ochtend bij de koffie en overheerlijk koek hebben Heleen en ik nog heel wat vluchten geëvalueerd, aandachtspunten doorgenomen. Eindelijk hadden we hier eens tijd voor. Het was ook weer fijn thuis te zijn, en morgen weer oppas dag voor de kleine van ons nichtje. En woensdag lekker fijn op bezoek bij onze kleindochter Pippa, Ellen en Rob. Woensdag ziet het er thermisch gezien heel belabberd uit, dus er zal weinig vlieganimo zijn denk ik dan.