Gespot in de vroege ochtend door George bij heel lichte crosswind.
En inderdaad zijn het een heel mooie en gezellige vliegdagen geworden. Thermiek was wel wat moeilijker te grijpen als verwacht, maar toch zijn de piloten uren in de lucht geweest. Martin wist zelfs de 2,5u van het luchtruim te genieten. Frans, Remi en Sean hebben weer hun uiterste best gedaan en van vroeg in de ochtend tot sunset. Ze wisten te vertellen heel veel geleerd te hebben en hebben hun ervaringen keurig in de logboeken bijgewerkt. Zo stoer van Heleen, dat ze ook nog een aantal intro’s heeft gevlogen met haar tandem. Het was weer een feestje te zien hoe blij de passagiers waren. Sommige hadden ook nog de bof behoorlijk lang in de lucht te blijven, vanwege gebruik te maken van de thermiek. Frans wilde ook nog een leuke panoramafoto maken van de tandem. Dit gaf wel een leuk effect met de MLA die net snel kwam landen.
Titus eerste sleep was erg onrustig, gelukkig baat oefening de kunst, dus de tweede keer ging het heel veel beter. Titus heeft ook gezegd veel meer aandacht te gaan besteden aan het circuit vliegen. Dit geeft namelijk heel veel meer rust in de landingsfase. Super leuk was, dat het gelukt is om Cornelia bij Coen in een bel weg te zetten. En nadat ik geland was kon ik zo ontzettend genieten dat ze samen hoog aan het thermieken waren. Zo mooi tafereeltje. Coen en Titus hadden ook bijna de 2u airtime aangetikt.
Coen had ook nog een leuke foto gemaakt, dat ik tevreden terug kijk op een mooie vliegdag.
De verwachting zaterdag 17 augustus ziet er goed uit 🙂
Zaterdag teveel wind voor het deltavliegen, daarom hebben Gjalt en ik samen in de DragonFly een vlucht gemaakt naar ‘EHEM’ (Vliegveld Snuverinck te Emmercompascum). Ik zou heen vliegen en Gjalt weer terug. Hey Rinus daar is het vliegveld links van je, kreeg ik te horen van Gjalt. Ja dat klopt maar de opdracht was eerst naar het meldpunt Romeo te vliegen. Dit was een water bij de zandwinning. Tevens werd me verteld dat daar een kunstenaar een kunstwerk van had gemaakt. Ok, Romeo, radio opgeroepen, echter er bleek nog niemand aanwezig op Johan na. Netjes voor de crossbaan om de windmolens heen, precies tussen de twee boerderijen in gevlogen links af naar het enormlange landingsveld. Rechts hoge maisvelden en van rechts kwam ook de wind. Dus wat meer snelheid erop.
Netjes geland, geparkeerd en op naar een vers bakkie koffie en gevulde koek, verzorgd door Kevin Maat.Cornelia heeft nog een leuk tafereeltje kunnen schieten dat we de terugweg weer gestart zijn.
Gjalt heeft ons vliegend weer netjes naar de thuisbasis gevlogen, waar we in de avond een gezellige bbq met veel leden hebben genuttigd.
Jacqueline had ook nog een leuk moment, dat ze aan kwam lopen al roepend, “ik heb Rinus op mijn neus, ik heb Rinus op mijn neus”
Zondag was het weer ook voor het deltavliegen fantastisch. Helder blauwe lucht en wolkjes. De jongens, Erik, Gijs, Martin en Sander hadden zich een taak voorgenomen om te gaan vliegen, namelijk Borger en terug.
Even wachten op de beste condities.
Tijdens het testrondje vliegen met de DragonFly had ik al wel in de gaten dat het toch niet zo heel makkelijk zou gaan worden. Gijs als eerste gesleept en duurde even voordat ik een leuke bel had gevonden. Gijs reageerde gelijk door te ontkoppelen en zelf verder te gaan. Tijdens de sleep met Sander was ik op zoek naar Gijs, maar helaas nergens meer te bekennen, dus geen referentiepunt. Toch vond Sander een heel lichte stijg voldoende om te releasen. Later bleek Gijs weer terug gevlogen te zijn en is toen samen met Sander richting Borger gegaan. Martin was als derde gestart en heeft zelfs uiteindelijk de taak gerond, en kwam later weer netjes op de voetjes terecht op EHST. Sander zag ik heel in de verte ten westen van Stadskanaal hoogte proberen te zoeken, maar had net niet voldoende om de oversteek te maken en is daar geland. Marjoleine was zo attent om Gijs en Sander te gaan halen nadat ze hun buitenlanding kenbaar hadden gemaakt. Berthil heeft voor de laatste deltapiloot vandaag de dolly van de runway gehaald. We zijn een heel tijdje bezig geweest om zo laat nog een juiste thermiekbel te vinden, echter dat bleef even uit. Maar, …. toen Erik bezig was zijn circuit in te zetten en zijn harnasrits te openen, bleek op 180m hoogte net ten noorden van de runway een klein plusje te voelen. Hey dacht hij even volhouden. Nou, dat had zijn vruchten afgeworpen en ging door naar wolkenbasis en wist de vliegtijd met een uur te verlengen. Super goed gedaan Erik. Bravo.
Weer genoten van een prachtige vliegdag.En in de avond leek het erop dat de lucht in het noorden in vuur en vlam stond.
Volgende week is Heleen weer terug van haar leerzame Frankrijk reis. Dan kunnen de leerlingen weer hun hart ophalen. En nu maar duimen dat het zo mooi weer mag blijven als afgelopen week.
