DFblog

Woensdagmorgen 3 november Het zonnetje was onderweg al lekker aan het schijnen, echter in de buurt van Utrecht begon het mistig te worden. Volgens de verwachting zou de mist rond een uur of 10 opgelost zijn bij het vliegveld. Voor de zekerheid hadden we al wat later afgesproken namelijk om 13u. De havenmeester Gert-Jan had gelukkig geduld en de tijd om te wachten of het de tandemsleep nog door zou kunnen gaan. Super bedankt hiervoor.

Heleen had in de ochtend al haar tandem schoon gemaakt van een eerdere spreeuwenaanval. “Heleen dacht toen nog, ik knutsel aan het onderstel lekker binnen dan blijft de tandem droog. De hangaar deur stond op een kier om licht te ontvangen. Plots kwam er een zwerm spreeuwen naar binnen vliegen, die er van schrokken dat het eenrichtingsverkeer was en wanhopig bang de weg terug zochten. Dit moest helaas met een bombardement aan excrementen, die natuurlijk net op haar vleugel belanden”. Enfin, goed gepoetst, want het is niet meer zichtbaar. Pascal was inmiddels ook gearriveerd. Grappig was dat ik naar mijn bus wilde gaan, maar toen bleek dat Pascal een soortgelijke bus heeft in dezelfde kleur. Heee, 2 gelijke bussen. En ook Pascal is hier ontzettend tevreden over net als ik. Voor Heleen zou het een speciale dag kunnen gaan worden, omdat dit de laatste tandemvlucht met een gebrevetteerde deltapiloot zou zijn om de aantekening bevoegdheid tandemvliegen te kunnen ontvangen. Maar ja, dan mag de lage bewolking nog wel opklaren. Een paar keer een testrondje met de DragonFly gevlogen. De laatste had ik als passagier Pascal bij.

Het is geen T-shirtjes weer, want de koude (3°C) snijdt natuurlijk met de tegenwind veel kouder tegen het hoofd dan dat het eigenlijk is. Enfin Het wolkendek was net hoog genoeg om haar tandemvlucht te kunnen doen slagen. De opdracht met nieuwe omstandigheden gaan worden: Kabelbreuk simulatie op 100m, de gebrevetteerde passagier is lang en 95 kg, linkerbocht rechterbocht en doellanding.

Ik kan je wel vertellen dat de sleepkracht heel veel anders voelde dan bijvoorbeeld met de tandem met Maya. Na 40 seconde waren we toch op hoogte en gaf het signaal te releasen. De vlucht liep keurig volgens plan en de doellanding was grandioos.

We waren allen heel blij dat het plan gelukt was en dat we Heleen konden feliciteren met het behalen van haar bevoegdheid tandemslepen. Tijdens de afsluiting van de dag met een lekker kop warme chocolade en een patatje te Exloo hebben we ook nog de kraai-spreuken kunnen aanvullen met “Zitten de kraaien onderweg op het verkeersbord, dan wordt de verwachtte deltavlucht heel kort“. Dat was dus vandaag van toepassing 🙂 De eerder gevonden spreuken die zullen inmiddels wel bekend zijn: “Zitten de kraaien onderweg op het asfalt, dan weet je dat het deltavliegen afvalt ” en “Zitten de kraaien onderweg in de berm , dan gaan de deltavliegers goed in een zwerm” en “Zitten de kraaien onderweg op palen, dan wordt het deltapiloten ophalen”. Enfin, nogmaals gefeliciteerd Heleen en ook nog reuze dank aan instructeur Bart en alle gebrevetteerde duo passagiers die het mogelijk gemaakt hebben en haar die kans gegeven hebben in Nederland op het vliegveld Stadskanaal (EHST).