De prijsuitreiking was op basis van een aantal ingeleverde tracks. De laatste 3 tracks heb ik dinsdag alsnog ingelezen in GPSdump en FScomp de competitie laten herberekenen. Tevens heb ik 2 piloten verwijderd bij de deelnemers die niet aanwezig waren. Gelukkig is plaats 1, 2 en 3 niet verschoven, maar wel de puntenscore.
Het is zoals elke keer toch weer een spannend iets de Knoalcup. Veertien dagen vooraf begint dat dus al te kriebelen, want dan komen de eerste weerverwachtingen al binnen. Zo merk je ook dat dit elke dag verandert, dus eigenlijk hoef je deze niet te volgen, maar toch. Aanmeldingen waren er genoeg, namelijk 19. Zoals gebruikelijk vallen er elk jaar 1 of 2 piloten af, vanwege omstandigheden. Dit is ook normaal, want er wordt tussen kerst en nieuwjaar al ingeschreven. Nou dit jaar is anders en het lijkt erop dat skiën een risicovolle sport is om blessures op te lopen. 3 Piloten hebben een skiongeval gehad, 1 piloot had pech met de auto en had helaas geen vervoer, 2 piloten moesten zich afmelden vanwege de gezondheid, en een aantal piloten konden zaterdag pas aanwezig zijn. Uiteindelijk waren er 11 piloten in het ‘Knoalclubje’. Ik denk dan bij mezelf, dan zijn de piloten wel binnen twee uur in het luchtruim, en kunnen ze elkaar in de lucht helpen om de taak te volbrengen.
Enkele dagen voor de start blijkt toch wel dat de windsterkte een dingetje gaat worden. We hebben limieten, die we niet willen overschrijden voor de veiligheid. Vrijdag gaan we van start op runway 24 en zaterdag op 06, want de wind zou 180° gaan draaien in de nacht. Wel leuk dat sommige piloten al donderdag aankomen om zich te installeren op de camping van EHST. Het voordeel is dat je niet zo vroeg uit de veren hoeft om op tijd op de briefing te zijn die om 10:30u van start zou gaan volgens het programma. 17 jaar geleden was ieder op tijd, maar dat is niet meer de werkelijkheid in het heden. Ik kan de eerste briefing een volgende keer wel een uur later gaan plannen. De highlights van de briefing werden vooraf ook aan de deelnemers verstrekt. Zo ook huishoudelijke items, protocol, hoe voorkom je incidenten, programma en keerpunten gaan online.
Karin kwam met de fiets vanuit Assen (toch een uur rijden) en was al helemaal in de mood om de organisatie voorspoedig te laten verlopen.
Marjoleine had al gezorgd dat de koffie klaar stond in het paviljoen. En de gesprekken onderling kwamen al behoorlijk op gang. En dat is nu net het leuke van de Knoalcup. Ervaringen uitwisselen, hoe zijn we de winter doorgekomen, wat zijn de plannen komende seizoen, etc, etc. Na het heel korte welkomstwoordje ging Martin de weersverwachting toelichten. Het zou een moeilijke dag gaan worden kwa wind. Karin deed ook nog enkele mededelingen en wenste ieder succes met de vluchten.
We konden inderdaad aan de hangarkant opbouwen. Vind ik altijd wel prettig. Geen verhuizing van spullen naar 06 en eventueel geen motorgeluiden van de crossbaan. Uiteindelijk zijn vrijdag 4 piloten gestart. Martin heeft precies op de cm nauwkeurig het 1e keerpunt behaald. De stevige wind zorgde ervoor dat het 2e keerpunt Onstwedde niet kon worden behaald. Wat ik ook fantastisch vond, dat onze Rob eindelijk weer eens kon gaan vliegen.
Nou hij is het nog niet verleerd hoor, heeft 2x het 1e keerpunt gedaan, maar ook het 2e keerpunt was in zicht, echter hij koos voor nog even lekker vliegen en is uiteindelijk meer dan een uur in de lucht geweest naar 1200. Wat dat is met Rob, ik weet het niet, maar hem voel ik maar amper achter de DragonFly en verstopt zich achter de roeren van de DragonFly en heeft het minste weerstand. Dat voelt echt heel gaaf, dat we samen in de lucht waren. Zijn landing heb ik ook nog kunnen gadeslaan. Veel wind liet hem gewoon de bottombar vasthouden netjes zachtjes op de voeten te landen. Dat is wel weer relaxed te zien.
Zo heeft Gijs ook bijna een uur gevlogen en heeft de 1100 ook weten te passeren.
François in zijn Swift, vertelde achteraf wel dat de condities niet zo waren, dat je rustig kon vliegen, er moest hard worden gewerkt.
Leuk als je de tracks ontvangt en bekijkt de gevlogen routes, dan zie je allerlei mooie figuren ontstaan, daar kan Cornelia over meepraten, want zij heeft ook een keer de Knoalcup gewonnen met het schrijven van haar naam in de lucht. Vrijdag waren er toch behoorlijke thermiekbellen, want je zag vele uitgerekte wokkels in beeld. Heel terecht hebben de overige deelnemers besloten niet te vertrekken. Ze kennen hun eigen skills en daar moet je naar handelen.
In de avond gingen we met z’n allen eten bij Dolce Vita in Stadskanaal. Dit was een leuke afsluiting van de eerste vliegdag. We gaan ons focussen op de zaterdag, want deze dag zou zo maar een leuke vliegdag kunnen gaan worden. Zoals Martin al had aangeven, dat je niet te lang moet wachten met starten, want in de middag zou de wind verder cross gaan draaien en toenemen. Daarom de briefing om 10u en de vliegers stonden al opgebouwd klaar om naar de zuidwestkant van het vliegveld te verhuizen (RW06). Ik heb er helaas geen foto van kunnen maken, maar wat heel geinig was om te zien hoe Emiel met zijn Ewiel de dolly’s terug reed. Dat ging super efficiënt. Emiel heeft namelijk een soort van off-the-road skateboard met 1 wiel in het midden. Het lijk of hij daar mee is geboren, want dat ziet er zo ontzettend soepel uit. Emiel vond het trouwens wel spannend om na zo’n lange tijd weer te gaan vliegen. De start was prima, maar ik heb ook zijn landing gezien, en die werd afgesloten met een fantastische flair zonder enige aarzeling op de voetjes. Keurig gedaan Emiel.
Martin beet de spits af om een proefvlucht te gaan maken. Zo ook Otto, want hij wilde echt wel vliegen. Gisteren was het niet, maar nu is het nog erg vroeg, maar ja als later de wind aantrekt, dan vlieg ik helemaal niet meer was zijn gedachte. Het was nog idd te vroeg, want de thermiek was zich nog aan het ontwikkelen. De zon moest nog net een stukje hoger aan de hemel gaan branden. Bij de 2e start van Otto wist hij ruim 300m na de sleep te stijgen en heeft een mooie vlucht gehad van ongeveer 40 minuten. ( Oh, ja de track van hem was leuk in beeld, Pippa beoordeelde deze als zijnde: “Peace”, vingers in een V, ik beoordeelde deze track als een krokodil met open bek vol tanden.
Coen heeft ook een spannende vlucht laten zien van meer dan een uur vliegen. Halverwege was hij nog maar op slechts 200m maar toch weer een bel weten te vinden om hem naar 700 te brengen. (Coen kijk maar eens naar het laatste stukje van je track, hier heb je een schattige baby-dino getekend)
Gijs heeft ook weer meer dan een uur gevlogen. Rens heeft helaas moeten releasen in op dat moment wat onrustige lucht. Rens heeft er wel voor gezorgd dat de tussenlijn weer terecht is, die onderweg was verloren. Hij had eerst gevraagd aan de boer of we op de akker die net was ingeplant mochten betreden. Dit was geen probleem als we in de dalen van de voren liepen.
Rens, Gijs, Henk en ik gingen aan de slag. Uiteindelijk had de boer de kabel wat verderop dan we aan zoeken waren gevonden. Ieder weer blij.
Sander is het verst gevlogen en liet ook wel een mooie track zien, telkens een nieuwe thermiekbel aangevlogen en ook een keer een narrow escape tot 150m hoogte. Van Sander heb ik de track nog niet maar is ingeschat op 9 km.
Luid en duidelijk kreeg ik via de radio van Cornelia van Rob te horen, dat hij inmiddels 2,5u in de lucht was en wel erg moe aan het worden was en op weg was naar beneden.
Wow, later kreeg ik te horen dat hij nu in 2 dagen tijd tijdens de Knoalcup 2025, net zo veel had gevlogen dan in de afgelopen 5 jaar. Arne heeft ook een hele poos in de lucht gehangen. Ik zag Arne en Rob ook regelmatig samen in een bel rustig draaien.
Arne maakte soms een bewuste keuze om van de thermiekbel weg te vliegen, en dan als uitdaging weer een nieuwe te vinden. Dat houd je scherp. Arne moest wel wennen aan de nieuwe weergave van zijn navigatiesysteem. Deze laat keurig de thermiek zien rekeninghoudend met de wind. Helaas heb ik de track niet ontvangen van Arne, hopelijk komt deze later nog om het plaatje compleet te krijgen. Arne gaat deze alsnog toesturen. Dan gaan we een definitieve herberekening maken.
Zaterdag heeft iedereen een vlucht kunnen maken en omdat zondag het weer zo zou gaan verslechteren, hebben we al gauw besloten de Knoalcup te laten beëindigen in een gezellig samenzijn op de camping uit de wind in het zonnetje. Sander had van Julia en Merel (dochters) de opdracht gekregen de 2e plaats te gaan halen, hoorde ik later. Dit omdat hij dan de set 1e, 2e en 3e compleet zou hebben.
Martin had ook het podium behaald en werd met de conceptuitslag 3e. De track is namelijk ook nog niet ontvangen Martin. Later zal een definitieve uitslag worden gemaakt
Rob had dit weekend wel erg goed gevlogen. Ik ben super trots op jou Rob dat je het ‘fingerspitze gefühl’ niet bent kwijtgeraakt en dat je ruimschoots 1e bent geworden
Pippa, die samen met Ellen in de trein vanuit België naar Assen was aangekomen en opgehaald werd door ons Con, was geduldig aan het afwachten wanneer de prijsuitreiking was afgelopen. Want Pippa wilde opa nog gaan verrassen met heel heel veel kadootjes van Pippa, Ellen en Rob. Zelf had ze ook een compilatie gemaakt met foto’s en humoristische teksten. Kei leuk cadeau. Dank je wel Pippa. Aangezien er steeds minder mensen wijn drinken (Dragon-wijn was een beetje traditie geworden) is nu besloten om een gezond flesje biosap te verstrekken. Marjoleine, Martin, Karin werden van harte bedankt voor de belangrijke inzet en samen met de piloten bedankt voor een gezellige Knoalcup 2025.
