DFblog

Eindelijk was er dan toch een goede dag in het vooruitzicht om de Deltadag te laten doorgaan. Zondag was een prachtige zonnige dag en ieder was goed gemutst. Eerst was een landbouwterrein te Havelte uitgezocht, later heeft de organisatie dit kunnen omzetten en waren we te gast bij vliegclub Salland te Lemelerveld. Vierendertig piloten konden deze zondag hun hart ophalen om gelierd- en/of gesleept te worden. Helaas was het thermisch gezien geen goede dag. Zelfs de zwevers bleven in de buurt en waren snel weer terug. De hele dag was een niet al te hoge dikke inversielaag te zien tijdens de vluchten. Echter de vliegverhalen vlogen wel lang door de lucht en voelde als een mooie zonnige afsluiting van het vliegseizoen in Nederland.

Ik heb ook naar hartenlust kunnen vliegen. Heb uiteindelijk 7 uur in de lucht gehangen en heb een afstand afgelegd van 388,4 km. Op de track is één grote kluwe “wol” te zien.

NK-sleep is met een prachtige woensdag gestart. Volop zon, droog en best wel thermisch en niet te veel wind. De wind en plaatselijke buien hadden helaas de overige dagen wel de overhand.

Henk Drent heeft me telkens naar de benzinepomp gereden om voldoende brandstof te hebben voor de DragonFly

Ieder stond inmiddels opgebouwd klaar en tegen half 2 ging de eerste wedstrijdpiloot Airborne.

Er zijn uiteindelijk 3 wedstrijddagen geweest en de 4e dag werd gecanceld net nadat ik geland was. Is een goede beslissing geweest, want overal plopte de giga locale buien spontaan op uit het niets. Had ook een behoorlijk nat pak toen ik weer terug op honk was aangekomen. De winnaar was dit jaar overduidelijk Martin van Helden, waarbij hij met de 1e dag maximale 1000 punten taak heeft bereikt.

Zhenya is geboren te Kazakhstan en woont op dit moment in Moskou. Zij is een wereldbekende fantastisch goede Delta- en DragonFly piloot. Ze vliegt nu ook al in een YAK-52. Volgens mij ligt hier de gemiddelde leeftijd toch een stukje lager op dit vliegveld. Dit is een item voor het promotieteam van EHST. 😉

Francois had deze camera bevestigd aan de DragonFly, gewoon losjes hing deze te wiebelen aan de strut. Ik begrijp er weinig van dat dit zo’n mooi beeld kan geven.

Zondag waren er geen aanmeldingen terwijl het veel mooier weer was als zaterdag. Daarom lekker met ons Con een mooie fietsroute gereden in de prachtige omgeving rondom het vliegveld.

Bij terugkomst op het vliegveld kon ik het niet laten om toch nog even te gaan vliegen, omdat het zo mooi was. Thermiek lag ver uit elkaar, maar het was mogelijk om boven te blijven ben toch 3 kwartier aan het thermieken geweest. Telkens een paar honderd meter, en dan weer verder zoeken. Heb er van genoten.

Zaterdag was Arne van onderweg naar het vliegveld afgeslagen om met Emiel een dolly te gaan maken voor de NL-deltadag. Ben benieuwd of het gelukt en getest is. Henk, Paul en zijn vrouw Marjorie en dochter Yelena waren al op het vliegveld, terwijl ik nog even de olie ging verversen. Tijdens het opbouwen hebben Yelena en Marjorie weer een leuke belevenis gehad met een vluchtje in de DragonFly. (van Henk heb ik nog filmmateriaal ontvangen)

Het was een uitermate geschikte dag om een nieuwe delta te testen en eventueel te trimmen. Geen zuchtje wind, geen hobbeltje in de lucht.

Paul was super tevreden over zijn eerste vlucht met zijn nieuwe Moyes RX, super lichte handeling, keurig rechtuit, en mooie landing.

Van Henk kreeg ik nog de vraag of dit als een FAI driehoek gerekend kon worden. En toen ik zijn grafiek zag: in 1 schuine rechte lijn op hoogte en een soortgelijke lijn naar beneden. Zo rustig was het in de lucht. Deze humor is prachtig en moest er hartelijk om lachen. Henk en Paul zijn zodanig gesleept dat ze toch een onvergetelijke vlucht hebben kunnen maken.

Woensdag was uiteindelijk geen noodweer geweest, maar prachtige zonnige dag.

Voorheen was het aantal vliegdagen dat je in een T-shirtje kan gaan DragonFly vliegen in Nederland vrij uniek. Donderdag was toch weer zo’n dag. Na dat ik eerst verrast was door My-Ki en Maarten door een uitgebreide lunch, zodat we een goede basis hadden gekregen om te gaan vliegen. Zeer kalme wind en recht op de baan. Dit zou toch wel heel jammer zijn om te missen. Gelukkig waren er een aantal andere leden op het vliegveld.

Juna heeft nog wat DragonFly oefeningen gedaan en hoopt dat ze gauw wat groter is om mee te kunnen. Met My-Ki wilde de stap ook eens wagen om in een zomers jurkje een vluchtje te maken in de DragonFly. Volgens mij heeft ze er heel erg van genoten van de koelere lucht boven en de beleving. Maarten zijn sleep ging prima en is een lange tijd aan het vliegen geweest. Tussendoor topdagje dus. Eind van de middag zou ik Rockanje willen zijn, omdat daar Connie, Rob, Ellen en Pippa om 18u een tafeltje hadden gereserveerd bij het Badhotel. Ik kwam op het terras aan en het ijskoude biertje stond daar al voor me klaar. Het was reuze gezellig en zijn later nog naar het strand geweest om de sunset mee te maken. Pippa had de keuze gemaakt  een nachtje te logeren bij ons. Dat was voor ons natuurlijk volop genieten.

Zaterdagochtend weer vroeg naar het vliegveld. Francois, Maarten en Martin zouden graag een sleepje willen doen. Martin ging als eerste en hebben we ook niet meer terug gezien. Na ongeveer 4,5 uur vliegen en mooie hoogtes bereikt te hebben met max. +5,9 m/s en snelheden tot max 80 km/u, was hij tussen Arnhem en Nijmegen geland. Volgens mij bijna in de achtertuin van Emiel (Elst). Top vlucht Martin. Goed dat Marjoleine er bij was, want die was al eerder richting het zuiden gereden om hem op te halen. François had zijn ophangpunt naar voren gedaan, omdat hij in Annecy het gevoel had, dat de vlieger te langzaam vloog in de trim. Dit leek toch niet zo goed idee, omdat hij erg laag achter de DragonFly bleef vliegen. Op veilige hoogte heeft hij losgekoppeld en is terug gevlogen naar de basis. De draai naar de final had eerder gemogen, omdat deze vrij laag was volgens Maarten. Aandachtspunten: * hangt de piloot op de juiste hoogte in het A-frame, * is de VG goed ingesteld, * Is de keuze van het veranderen van het ophangpunt wel juist? Francois had ook nog een geweldig apparaatje aan de DragonFly bevestigd. De camera hing gewoon willekeurig aan een telescoop stokje. Doet er niet toe hoe. En live 360° links rechts onder boven werd door gestuurd naar zijn telefoon. Ben enorm benieuwd naar de beelden, van Fracois en Maarten in de vlucht, opstijgende C42, en Combine aan het werk op het korenveld.

Tijdens de sleep met Maarten kwamen er veel vliegtuigen vanuit de eilanden binnen op EHST. Druk radioverkeer dus en de radio stond hard. Ik heb heel voorzichtig de radio wat zachter gezet. Echter Maarten dacht dat mijn hand net terug deed na het afzwaaien en ontkoppelde, waar terplekke geen thermiek was. Als ik afzwaai dan is dat met een overdreven beweging van mijn gestrekte arm. Mocht je dat toch niet gezien hebben, doe ik het altijd nog een keer. Maar Maarten liet zich niet kennen hen had al gauw een mooie thermiekbel gevonden en een vlucht weten te maken van bijna 2 uur. Later ben ik met de DragonFly Maarten gaan opzoeken. Later heeft hij mij een mooie bel aangegeven in de buurt van de stad en heb de DragonFly op Deltamodus ingesteld. Na voorzichtig draaien en proberen de kern te vinden had ik de hoogte bereikt tot de inversie.  Maarten prikte daar zelfs nog doorheen. Weg was ie. Ben toen gaan steken en boven Onstwedde zag ik een piepklein cumultje dat mij weer op hoogte kon brengen. Ik heb weer enorm genoten van het vliegen.

Einde van de dag ben ik met Maarten naar de Camping te Sellingen gegaan waar hij met zijn gezin verblijft. My-Ki was al aan een overheerlijk maaltijd bezig. Lekker gegeten en gedronken en super bedankt voor de gastvrijheid.

Zondag heb ik om 6u in de ochtend een Amerikaanse F16 piloot geholpen met het vertrek richting Polen. Hij was inmiddels met vervroegd pensioen (vanwege militaire diensten) en op weg naar zijn vrouw te Polen. Oude maar super mooie, goed onderhouden kist. Lopende terug naar de Camping, zag ik een hommel op het platform zitten, helemaal uitgeput. Heb hem zachtjes opgepakt en op de bloem van de Buddleija gezet. Leuk om te zien hoe zijn snuit al gauw de bloemetjes in ging om wat energie op te doen. Komt goed. Oeps in de caravan heb ik nu in het dakrooster ook bezoek van een wesp. Weet nu niet wat hier mee te doen.

Nu even wat bloggen en dan het 25-uurs onderhoud aan de DragonFly. Nog hopelijk voor de warmte mee klaar.

Wat een ongelooflijk mooie zomerweek hebben we weer in het verschiet. Wel hoop ik dat de waterschapsmensen het voor elkaar krijgen het grondwaterpeil op het juiste niveau te houden. In de lucht is het daar in tegen prachtig. Ondanks de zuidwesten wind was het toch een kraak heldere lucht en de temperatuur was heel aangenaam op woensdag de 5^e augustus. De wind was wel een beetje aan het wapperen met de kracht 6 tot 14 kts. Om dan met de deltavlieger de thermiekbellen te pakken is nog wel een dingetje. Daarom hebben Maarten en ik een leuk tochtje gemaakt in de DragonFly.

Maarten heeft het grootste deel zelf gevlogen, want hij wist waar de camping is, waar hij met Juna en My-ki verblijft. In de spiegel zag ik continue de brede glimlach op zijn gezicht. Met 2 personen is 4700 rpm ongeveer gelijk aan de delta. Onderweg heeft hij 2 leuke bellen gehad en in kunnen indraaien. Daarmee heeft hij vast nog in een Efteling gedachte nog een leuke track kunnen tekenen.

Na het avondeten toen de wind in zijn geheel stil lag was het tot sunset zo fabelachtig mooi te vliegen met mensen uit de buurt van Wedde. Vader wilde ook graag maar het agrarische werk laat niet op zich wachten. Overal zag je grote Claas Combine’s het goudkleurige rijpe koren dorsen. (Dus weer voldoende landingsvelden in het buitengebied). Zijn zoon Pieter was zo enthousiast hoe het er van boven allemaal uitzag. Zo leuk te horen. Overal waar een trekker zag rijden, kon hij vertellen wat voor merk en wie erop zat. We zijn ook nog even naar zijn vader gevlogen en zagen hem het gewas sproeien met GPS gestuurde trekker. Ilse wilde eerst graag een paar meter boven de grond en aan het einde van de baan weer landen. Daarna wilde ze graag een groter rondje en ze heeft zelfs de 106 meter hoogte bereikt. Voor haar was het de eerste keer vliegen en was heel erg trots dat het gelukt was. Moeder heeft nog uitbundig naar haar vriendin kunnen zwaaien die dichtbij het vliegveld woont.

Tegen sunset heb ik zelf nog een heerlijk vluchtje gemaakt in alle rust, geen hobbeltje in de lucht en genietend van het prachtige Groningse landschap, met vele meanders en op dit tijdstip heel lange schaduwen, dat zijn geheel bijzonder pittoresk maakt. Dank voor deze mooie dag en natuurlijk heel veel dank voor het prachtige cadeau dat ik van Nico & Nicolette heb mogen ontvangen. Een echt kunstwerk van Anneke Weesjes te Onstwedde.

Let op: bij het dorpje Vledderveen naast het vliegveld is de laatste tijd veel snelheidcontrole. Op deze asfaltweg is slechts 50 km/uur toegestaan. Met de DragonFly heb ik er niet zo last van, want dat is mijn kruissnelheid. ?

Heleen, Emiel N en Bart waren al vroeg op het vliegveld.

Bart en Heleen hebben het plan om samen te gaan tandemvliegen. Zo kan Bart tijdens de sleep Heleen heel wat oefeningen gelijk in de praktijk laten uitvoeren. Op de grond en in de lucht werden heel wat tips uitgewisseld.

Ook de jaren lange ervaringen van Martin zijn leerzaam en nuttig. Ik vond het superfijn dat er deze dag heel wat leermomenten ten gehore zijn gekomen.

Martin was al klaar voor de 1e sleepen heeft bij elkaar ook weer heel wat uurtjes gevlogen. Voor Emiel was het al weer jaren geleden dat hij gesleept was en daarom ging hij eerst op de enkeldoeker van Heleen. Voor beide piloten aan de eindjes van de kabel is het altijd spannend voor de eerste keer samen. Maar na 3 seconden zie je al dat het heel goed gaat. Emiel kiest na het verlaten van de dolly de juiste positie achter de DragonFly en laat deze de gehele rit niet meer los. Fijn gevoel geeft dat.

En dan was het zover, dat deze DragonFly voor de 1e keer een tandem gaat slepen waarbij het gehele wielenstelsel aan de tandem ook mee in de lucht gaat. Dat is natuurlijk een forse weerstand.

Maar al met al met enig geduld werd Heleen onder begeleiding van Bart op hoogte gebracht.

Paul had veel geduld met het tijdstip van starten. Oh, ik wacht wel ff zei hij dan, het wordt zo veel beter, want hij zag blauwe lucht vanuit het zuidwesten deze kant opkomen. Zijn geduld werd beloond met een mooie sleep en een vlucht van ruim 2,5u. Ach, wat was ons polleke toch moe, maar ondanks dat liet hij een mooi circuit en landing zien. Top.

Vrijdag was een goed begin, Martin en Diederik zijn weer uren in de lucht geweest. Toen ik in de ochtend naar het vliegveld reed kreeg ik toch wel zoiets, van hmmmm wel erg bewolkt en af en toe een spat regen, achter bij 2e Exloërmond (15 km van EHST)hield de stratus bewolking op in een rechte lijn en verder was het de gehele dag prachtig weer en weinig wind. Van Diederik heb ik een mooie quickpin gekregen om de dolly standen makkelijk te kunnen verstellen. Boortje 6,5 had Martin gelukkig ter beschikking. ( Ik had van alles bij 6,0 – 6,2 – 6,8 maar geen 6,5 en de maat was belangrijk, dat de kogeltjes niet door het gaatje kunnen).

Ben benieuwd wat de zaterdag gaat brengen?

Wat een fantastische vliegdag is het weer geworden. Ik heb weer lekker kunnen genieten tijdens het vliegen van de super heldere lucht. Kon de donkere torens zien van Leeuwarden en de eilanden in de waddenzee. Delfzijl leek op worp afstand. De eerste bergrug die door de ijstijd is ontstaan was in Duitsland ook goed te zien. Prachtige wolkenstraatjes 1200m hoog. Coen is alweer een heel stuk verder met de DragonFly oefeningen. Stijgt steeds strakker op en de landingen gaan ook steeds mooier.

Nadat Daan, Erik en Cornelia al in het luchtruim waren heeft Coen ook nog eens laten zien dat hij met de delta ruim 2,5u weg kan blijven. Ieder was al zowat ingepakt, toen Coen aankwam. Alle landingen waren keurig en mooie om te zien. Ieder heeft de thermiek mooi kunnen grijpen.

Tussendoor kwam Jack Wolbrink met zijn camera langs op het vliegveld. Deze man heeft een leuke site (Avia-dejavu.net) waar ongelooflijk veel vliegtuigen op staan die hij heeft gespot en gefotografeerd heeft. Geweldige verzameling. Zo ook de prachtige foto die in 2018 te Gees was gemaakt van de PH-4N7.

Al met al een heerlijke dag en afgesloten met een frietje en drankje bij Karin. Gelukkig mag Karin ons ook weer van dienst zijn. Top.

Zondag de laatste dag van deze week alweer, misschien toch kans op een leuke thermiekpiek, omdat de wind bijna te verwaarlozen zal zijn is de verwachting. (zie de blipmap)

Wat Jürgen Roden betreft kan volgende week de Tow&Go bij goed weer te Porta Westfalica doorgaan. Het weer moet natuurlijk wel goed zijn. Als er iemand is die mee zou kunnen rijden voor de auto met aanhanger zou dat geweldig zijn. De gedachten gaan uit naar woensdag 15 juli. Dan staat daar de RedDragonFly en de RedVX klaar om te slepen of gesleept te worden, samen met Ines.

Vervolgens kan men met de Tow&Go op pad gaan als een soort van estafette, waar ook de vluchten heen zullen gaan. Informatie: [ +49 1525 3770 507 ]

Beste deltapiloten. Jürgen Roden (Duitse DragonFly piloot) heeft laten weten dat de XC-LANDS in Rothenburg aan de Poolse grens beginnen van 03 juli t/m 06 juli 2020. Nederlandse deltapiloten die graag vanaf  06 juli in Görlitz willen starten met “tow & Go XC” naar Nederland, geef Jürgen dan een seintje. (+49 1525 3770 507) Hij zal je graag helpen in de week 06.07. tot 12.07.20 om je in verschillende fasen van de Poolse grens CX tot Holland in de lucht te krijgen. Dit idee van Jürgen is natuurlijk een unieke kans en je zal een supergave ervaring rijker worden.

Donderdag weer fijn met mijn kleindochter Pippa aan het knutselen geweest. Tja…. de DragonFly is toch weer in zicht. Vrijdag is helaas de weersvoorspelling uitgekomen met wind haaks op de baan over de hangaars heen met een kracht tot 14 kts.

En zaterdag/zondag harde wind en kans op buien…

Veel belovende weersvoorspelling, ook prachtig zomers weer, maar de thermiek was moeilijk te nemen, omdat de wind het toch wat ging verwaaien. Erik heeft zijn nieuwe Moyes Gecko in zijn eigen keuze van kleuren en design voor de eerste keer gaan vliegen.

Zondag had Paul V zijn eerste vlucht weer kunnen maken vanaf september het vorige jaar. Hij is het absoluut niet verleerd en had een mooie sleep. Andreas heeft ook weer gevlogen en afgesloten met een mooie landing. Voor Rob, Desirée en Ivo was het ook al weer een hele tijd geleden bij het delta gezelschap te zijn en om te vliegen. Dit zijn ze echt nog niet verleerd ;-). Cornelia had haar vlieger al vroeg opgebouwd, maar zag in de loop van de dag dat de thermiek wel erg verwaaid werd en besloot deze keer niet te vliegen. Zondag heeft Erik nog een paar keer een vlucht gemaakt en is supertrots op zijn nieuwe Moyes Gecko met heerlijke vliegeigenschappen.

Vrijdagavond babbelen met Hadewych over alles en nog wat, was heel gezellig tijdens de heel late zonsondergang. De vogels waren half 11 nog steeds aan het zingen.

Emiel kwam ook nog laat aanrijden met de hoop dat het zaterdag toch beter zou zijn dan dat de voorspellingen waren. Vrijdag was idd niet geschikt om te deltavliegen. Crosswind met uitschieters van 17 kts over de hangaars is niet goed. Zaterdag was het grotendeels van de dag windstil, maar wel veel bewolking. Hadewych had besloten om de delta toch maar niet op te bouwen en een vlucht te gaan maken samen met mij in de DragonFly. (ik geloof later op de dag toch een beetje spijt van niet opgebouwd te zijn geweest). Martin heeft weer heel wat kunnen sleutelen en testen aan zijn nieuwe delta om hiervan ook weer steeds wijzer te worden.

Emiel en Martin bleven toch nog wel een tijdje op wolkenbasis plakken.

Emiel liet nog een grandioze spectaculaire mooie landing zien. Dat de vlieger hem zo lang droeg laag over het nieuwe gewas was fantastisch en spannend om te zien. Precies bij het einde van het gewas was de sloot en hij duwde precies daar uit en een prachtige flair liet hem precies heel zachtjes op zijn voeten landen op het vliegveld. Perfect! Jenet kwam later en wilde eigenlijk heel graag een vluchtje maken. Deze keer zonder vin als hulpmiddel tegen het gieren. Wow, dit was zo’n fijne sleep, ik moest me er telkens van overtuigen of ze wel achter de DragonFly hing. Zo ontzettend smooth, zonder enig weerstand gevoel. Al gauw had Jenet hoogte gepakt tot wolkenbasis en na een tijdje in het luchtruim geweest te zijn wist ze deze mooie vlucht keurig af te sluiten met een mooie landing. Zaterdag kregen we ook nog heel gezellig bezoek van Ans en Harry Renders. Superleuk dat ze kwamen kijken. Harry heeft ook nog een leuke vlucht met mij in de DragonFly gemaakt. Sturen ging Harry trouwens goed af, wat had ik eigenlijk anders verwacht van zo’n goede piloot.

Helaas zal vrijdag de wind cross en te hard zijn. Als je de thermiek bekijkt valt deze er op zaterdag veel beter uit dan op de vrijdag. Zaterdag gaan we nog in de gaten houden.

De weersverwachtingen voor vrijdag 12 juni waren hoopvol, echter windkrachtverwachting begint behoorlijk aan te trekken. Voor OZO (90° cross over de hangaars) houden we maximaal 7 kts aan. Heel de week is het al aan het veranderen, dus we wachten geduldig af tot na de update van donderdag 20u.

Dat is toch geweldig mooi, dat er zo fijn kan worden gevlogen met de delta op vliegveld Stadskanaal (EHST) bij vliegclub Westerwolde. We staan op dit moment zelfs op de 4e plaats in het DHV-register, waarin wereldwijd 1.036 vliegstekken zijn opgenomen.

Weer een aantal fantastische vliegdagen. De klimaatverandering lijkt in het voordeel te werken voor het deltavliegen. Vier dagen in de afgelopen week super goed, waarvan eerder 1 zo’n dag eens in de twee jaar voorkwam.

Andreas, Arne, Coen, Cornelia, Emiel, Erik, Jan, Jenet, Maarten, Martin, Otto, Paul, Sander en Wim hebben vrijdag t/m zaterdag een mooi staaltje kunnen laten zien van hun vliegkwaliteiten. Ieder heeft op zijn eigen manier ontzettend veel vliegplezier gehad. En daar gaat het tenslotte om. Zelf heb ik deze dagen ook weer meer dan 300 km gesleept. De sleep met Cornelia ging heel vlot en na 2’20” kon ze al loskoppelen en heeft later boven Coen gevlogen en is meer dan een uur in de lucht geweest. Cornelia liet zoals altijd weer een mooie landing zien. Yes.

Vele hadden ook een aantal persoonlijke records gebroken bij het vliegen in Nederland. Zo staat het Nederlands afstand record ad 220 km op naam van Koos de Keijzer. Martin heeft dus 30-05-2020 een afstand afgelegd van 219,3 km en is bij zijn woonplaats geland. En nog zo’n mijlpaal om naar huis te vliegen was Arne die naar Wageningen (155 km) is gevlogen en Erik ging op bezoek bij zijn schoonzus in Anerveen (50 km). Ook zijn er kleine en grote gelijkbenige driehoeken gevlogen. Dit is extra moeilijk, omdat je dan met meerder windrichtingen te maken krijgt. Op 31-5-2020 waaide het toch wel iets meer, maar het is Emiel toch gelukt ook dan nog een grote driehoek te vliegen van 91 km. Het is denk ik duidelijk dat Martin zijn delta de afgelopen dagen super goed getuned heeft, want hij heeft snelheden bereikt van ruim 100 km/u.

Paul heeft na een hele poos het luchtruim bezocht te hebben weer gekozen om terug te komen waar de auto staat. Hij wil het landen gaan perfectioneren.

Coen is het hoogst geweest deze dagen en Sander heeft de sterkste thermiekbel kunnen benutten van +7,2 m/s. Maar Sander heeft nog meer records. Zijn PR in Nederland van een FAI driehoek is nu 103 km en hij is in Nederland ook nog nooit zo lang in de lucht geweest 4:20. En hoe hij de lekke drinkzak heeft gerepareerd voor het vliegen, dat weet ik nog niet. Voor Wim was het zijn debuut op EHST en heeft ook een heel mooie video gemaakt.

Jan was het vorige week waarschijnlijk goed bevallen en die was zaterdag ook weer van de partij en heeft weer heel wat meters gestegen. Jan heeft de laatste weken een mooi ontwerp kunnen maken in de computer en door de 3D-printer laten printen in fel rood. Ziet er heel top uit en is buitengewoon praktisch precies voor zijn instrumenten, telefoon en extra accu’s customize ontworpen.

Voor Jenet was het ook weer een tijdje geleden dat ze had gevlogen, dus alle energie kon ze goed gebruiken. Slepen doet ze voortreffelijk en ze vliegt op de juiste positie, helemaal top. Jenet was ook zo lief om Emiel te gaan halen bij Borger. Emiel had namelijk net het laatste stukje tegen de wind in naar EHST niet kunnen halen. (De wind was ook behoorlijk aangetrokken einde middag) Otto was ook helemaal blij, want hij heeft toch uren gevlogen en een flink gebied kunnen verkennen.

Zo was ik ook heel blij voor Maarten. Vorig jaar zakte hij telkens uit terwijl andere allemaal boven bleven en hij had zo iets van ik kan het niet meer, help. Nou hij heeft laten zien dat hij het weer kan hoor, volgens mij zelfs enkel met een variometer uit het jaar 1960. Bleef hij aan het einde van de dag een hele lange tijd weg. Een speldeknop tegen de wolken aan. En ondanks na terugkeer en een aanslag op de conditie liet hij een prachtige landing zien met een flair op het juiste moment. Het oversteken naar de opbouwplaats kostte hem zijn laatste energie en plofte uitgestrekt in het groene gras. Toen hij weer omhoog kwam, was er een onuitwisbare brede lach op zijn gezicht te zien. Daar geniet ik van.

Zo heeft Andreas als afsluiting een keurig circuit laten zien die beëindigd werd met ook een prachtige landing volgens het instructieboekje.

Aan het einde van de 1^e vliegdag heeft Coen zijn eerste DragonFly vliegles gehad. Hij merkt gelukkig wel dat de DragonFly (65pk) heel anders vliegt dan de C42 (100pk). Tja, je moet ff geduld hebben om Bourtange te kunnen zien. Ik vond dat de eerste 3 landingen helemaal niet slecht gingen, dus ik denk dat Coen het snel onder de knie gaat krijgen. Het is namelijk heel anders landen met een vliegtuig die 3 wielen voor heeft of een vliegtuig met een staartwiel zoals de DragonFly.

Al met al het is voor alle vliegsporten in Nederland een fantastisch weekend geweest.

voor al degene die woensdag en donderdag op het vliegveld Stadskanaal aanwezig waren en zich keurig hielden aan het afstand houden en geen knuffels geven, of handen schudden. Wel vrolijke glimlachen die over en weer gingen. Het waren prachtige vliegdagen, iedereen blij dat de deltavliegsport met de nodige maatregelen toch kon worden uitgevoerd. Met heel veel dank aan Nico Palar die zijn donderdag heeft gegeven om havenmeester te zijn, en heeft kunnen toezien op de maatregelen, waaronder ook het telkens desinfecteren van de handgrepen. Ook leuk was dat Fred, Hank, Martijn, Henk E, George, Chris en Ynschje, Marjolein, Rosien, Ingrid, Adri, Geeske en Gjalt er waren. Vandaag 14 enthousiasten piloten aanwezig. Er was heel weinig gemotoriseerd verkeer, dus alle aandacht voor het deltavliegen. Martin was er vroeg bij en ging om 11u al de lucht in, en kwam voorlopig ook niet meer terug, dat was pas laat in de middag. De afstelling van zijn delta zal nu wel optimaal zijn. Kei leuk dat Hadewych er weer bij was en ze liet een keurig staaltje gesleept worden zien, wist nog een tijdje gebruik te kunnen maken van thermiek en de landing was zoals afgesproken keurig op de wielen.

Voor Andreas was het ook al weer een heel tijdje geleden, dat hij had gevlogen, maar hij had het nog niet verleerd, want hij heeft een leuke FAI-driehoek gevlogen af en toe zelfs op 1400m. Het inschatten van waar te landen ging de tweede keer heel veel beter. Twee debutanten op EHST waren Elsard, en Jan. Altijd spannend natuurlijk. Het vertrouwen is mooi opgebouwd. Elsard heeft bijna de ideale positie achter de DragonFly te pakken en een volgende keer zal het helemaal perfect zijn. Jan vond het een bijzondere ervaring om zo langzaam als de DragonFly te vliegen dat was hij niet gewend, maar heeft het gevoel snel opgepakt en heeft ook een prachtige video gemaakt met een goede impressie van de hemelvaart vliegdag. Dank je wel Jan.

Carlos deed erg zijn best om de juiste positie te krijgen. Nog een paar tips die hij een volgende keer vast kan gebruiken waren: ophangpunt lager, zodat hij minder hoog hangt en dus makkelijker kan sturen, eventueel het ophangpunt 1 standje naar voren, en tijdens de sleep de knieën intrekken als je te hoog blijft vliegen. Net als vele andere deltapiloten was het voor Paul ook al weer een tijdje geleden, maar het gesleept worden is hij niet verleerd hoor, prima. Eppo had eigenlijk 2x pech met het sleepmoment, omdat de aarde dan net nog bezig was zijn warmte te absorberen om later te kunnen loslaten, maar ik geloof toch dat hij nog wel leuke vluchten had. Michiel was er ook weer bij vandaag en heeft weer een leuke vlucht kunnen maken en tevens zijn conditie kunnen opbouwen. Zo ook was Diederik gelijk met Elsard & Ingrid aangekomen. Diederik kan na afloop zeggen dat hij maar liefst 5 uur vliegen in het logboek kon schrijven na deze twee fantastische dagen. Dan word ik helemaal blij :-). Henk kwam later op de dag, bouwt zijn delta op en laat een goede start zien. Leuk van hem te horen dat hij een leuke vliegdag heeft gehad. En dan Daan, jaaa…die was zo blij na 2e schitterende vlucht boven Groningen en helemaal trots dat hij het plafond van 1620 m heeft kunnen halen. Daan was helemaal voldaan.

Arne startte als vijfde net over 12u. Slechts 3 minuten input van de de DragonFly gaf Arne de kans om verder op de krachten van de natuur een prachtige vlucht te maken. Rosien kreeg via de radio een bericht van Arne dat ze al vast met de auto naar het zuiden richting huis kan gaan rijden, want hij was al een heel eind op weg. En op een gegeven moment kreeg ik half 6 een telefoontje dat hij was geland. Wow, 4,5 uur gevlogen en een XC-distance van 125 km. Bijna thuis. Supergoed gedaan Arne, top!

Ook de DragonFly heeft het fantastisch gedaan deze dagen woensdag 124 km en donderdag 165 km dus totaal deze week: 289 km (6 uur) grotendeels full throttle gesleept. Daarom nog een super dankwoord aan Coen die me enorm heeft geholpen met de 300 uurs overhaul beurt.

Deltapiloten hebben fijn kunnen vliegen. Yan de jongste gebrevetteerde piloot van Nederland was er ook bij en ging als eerste van start. Wat kan deze jongen toch fijn vliegen en landen. Slepen was best wel spannend na zo intermezzo van 8 maanden. Maar gelukkig waren het allemaal ervaren piloten die keurig in positie achter de DragonFly vliegen. Martin heeft zijn nieuwe delta al op verschillende manieren uitgetest. Michiel heeft twee lange vluchten gehad en een paar mooie flairs laten zien bij zijn landingen. Diederik vliegt zo makkelijk, dat het net lijkt of hij dit dagelijks doet en is ook een hele poos weggeweest. Gijs is wel heel lang weggeweest maar om half zeven in de avond kwam hij toch netjes terug op het veld waar hij was gestart. Helaas had André wat pech met zijn harnas, dat niet dicht ging tijdens de vlucht en uiteindelijk bij de landing met zijn been en het elastieken koord om de rits naar voren te halen in de knoop kwamen en dus helaas geen mooie landing kon laten zien. Ik vond het boven toch best een beetje frisjes met 13°C. Morgen zal het veel warmer zijn denk ik zo. Dank Johan voor het havenmeester zijn deze woensdag.

Afgelopen woensdag zou de aftrap gedaan worden dat er weer delta gevlogen zou kunnen worden. Echter de wind te sterk en te hard. Dit houd nog eventjes zo aan. Dus hopelijk met de Hemelvaart mooi weer.

Na betreffende conferentie zijn per 11 mei versoepelingen in de maatregelen voorgelegd. Daarom heb ik de gemeente Stadskanaal gisterenavond (de uiteindelijke handhavers) informatie gevraagd, over het aantal deelnemers. Dat was mij namelijk nog niet geheel duidelijk. Wel dat:

• Buiten sporten in groepen is voor alle leeftijden toegestaan met ingang van 11 mei, als er 1,5 meter afstand tot elkaar kan worden gehouden. Geen wedstrijden, geen gezamenlijke kleedkamers of douches.

Dus dat is nog even afwachten. De volgende aanvulling op de Procedure deltavliegen op EHST is