DFblog

Wat was het weer een geweldig leuke zaterdag. Prachtig zonnig weer en heel weinig wind. Martin, Maya en Titus hadden de vlieger nog opgebouwd staan, dus dat was handig. Martin heeft waarschijnlijk een biologische klok ingesteld, want wat me opviel dat hij nu al voor de derde keer op rij om 12u gestart is. Na 2u en een kwartier kwam Martin even terug om wat te drinken en kort daarna ging hij weer voor een paar uur de lucht in. Maya gaat fantastisch, maar wil voor zichzelf de lat steeds hoger leggen en wil een steeds langere vlucht maken. Nou dat is uiteindelijk ook helemaal gelukt. Titus besteed veel focus aan het recht achter de DragonFly vliegen. Ik vind dat het prima gaat en voel geen snukjes, d.w.z. dat hij goed anticipeert en de lijn strak houd. Leuk van hem te horen dat het thermiek zoeken steeds beter gaat en dat hij zelfs al bezig is met driehoekjes vliegen, waarbij het vliegveld nog net in zicht blijft. Telkens opnieuw proberen de wolkenbasis te bereiken blijft een uitdaging.

Hadewych was ook weer gezellig van de partij. Na een leuk verhaal over de kast die gisteren terug geplaatst zou worden in de nieuwe aanbouw, was ze al snel paraat om de sleep te gaan doen. Dat blijft Hadewych zo mooi doen. Volgens mij was ze ook uiterst tevreden met de vlucht, want ze is toch een hele tijd boven gebleven. Andreas wilde graag een taakje gaan vliegen samen met Emiel. Aangezien Andreas helaas een beetje verlaat was, ging Emiel alvast in de lucht wachten op hem. Emiel is ook nog naar Bourtange gevlogen en  na ruim 3,5u weer keurig op het vliegveld weer geland. Tijdens de sleep met Andreas kwamen we de mooie kleuren van zijn vlieger in de blauwe lucht op groet afstand tegen. De laatste vlucht van Andreas was niet zoeken naar thermiek, maar veel lol beleven aan het scherpe bochten nemen met veel snelheid te maken. De vlucht werd afgesloten met een keurige flair landing netjes op de voeten. En gelukkig had Joost ondanks zijn drukke werk, toch vrij kunnen maken op deze thermische dag. Het competitief gedrag van Joost is nog niet verdwenen, want toen hij zag dat Martin al vertrokken was een mooi bleef hangen, wist hij zich zelf verzekerd met zijn nieuwe vlieger klaar te maken om zo snel mogelijk te starten. Onderweg brak zijn eigen breukstukje, zonder dat hier een reden voor zou zijn. (Oud touwtje misschien 😉 ). Gelukkig waren we al op voldoende hoogte, zodat hij nog voldoende aansluiting kon vinden voor achteraf gezien een schitterende vlucht. (Klik) Joost is namelijk naar zijn woonplaats gevlogen in 4,5 uur. Hij heeft onderweg waarschijnlijk het trainingsveld van Heleen haar deltavliegschool gezien te Nieuw-Schoonebeek, zo ik zijn track kan beoordelen. Heel goed gedaan Joost.

En er was nog een bijzondere gebeurtenis op het vliegveld. Het vliegtuig dat Coen & Cornelia in Duitsland hebben gekocht is vandaag aan komen vliegen door de voorheen Duitse eigenaar. Omdat het zo prachtige dag was, dacht de douane en luchtvaartpolitie, laten we daar eens een bakkie gaan doen en gelijk een controle uit gaan voeren op het toestel dat binnen gaat komen uit Duitsland. (Doordat er een vliegplan wordt aangemaakt, is het voor de douane zichtbaar). Alles okay natuurlijk!

De blijheid straalt van Co&Co hun gezichten af. Binnenkort zal de Ekolot omgedoopt worden van Duitse registratie naar Nederlandse registratie. Dit is zo, omdat Coen een Nederlands brevet heeft. Ik kon einde van de sleepdag nog even plaatsnemen in hun nieuwe vliegtuig.

Wow, wat veel ruimte voor de benen en schouders wat gelijk opviel. En  veel instrumenten. Nogmaals heel veel plezier met jullie mooie nieuwe vliegtuig.

Vrijdag waren Maya, Martin en Titus al op het vliegveld, voordat ik er was.

Er was gelukkig niet zo heel veel haast, want de wolkenbasis was nog laag. Later in de middag zou deze oplossen. Op de satelliet foto zag je de heldere band naderen. Martin heeft nog enkele nieuwe afstellingen kunnen uittesten naar aanleiding van gesprek met Manfred Ruhmor. Tevens hebben we allen een mooie buiten lezing mogen ontvangen van Martin over motoren, etc. Ik vond het buitengewoon interessant.

Titus is ook weer helemaal blij dat Martin hem de juiste manier van afstellen van zijn harnas heeft laten zien en hem er op gewezen heeft dat het ontbrekende rvs-oog een essentieel onderdeel is van het geavanceerde rugplaat systeem. Zonder dit oog kan dit harnas niet werken. Voor even is het oog vervangen voor een lus, zodat Titus kon ervaren dat dit een wereld van verschil uit zou maken. Zijn landing was daarna ook perfect en hij stak met een brede glimlach over naar de delta plek. Dus Titus gaat snel een rvs-oog scoren.

Het was al weer een tijdje geleden, dus dat was weer hartstikke leuk dat mijn vriend Nico op bezoek kwam op het vliegveld.

Zondag was een prachtige vliegdag me de zon strak aan de hemel. Waarschijnlijk veel deltapiloten op vakantie naar de bergen, want er was geen enkele aanmelding. Daarom ging ik lekker zelf vliegen met de DragonFly. Heerlijk dobberend in de ochtend richting zuiden voorbij de veengebieden tegen de Duitse grens aan. Ik zag al op 8 km afstand de delta’s staan waar de cursisten aan het oefenen waren onder begeleiding van Heleen. Is wel heel leuk om dit van boven gade te slaan, jammer dat ik mijn camera was vergeten. Op de terugweg heb ik nog enkele andere plaatsjes aangedaan en na bijna 2 uur vliegen ben ik weer in een rustig tempo gaan landen op EHST. Zo, dat was een hartstikke leuk vlucht, waar je weer helemaal blij van wordt. Nog even gezellig op het terras wat gegeten en gedronken en over van alles en nog wat gepraat met de piloten van de club.

Zaterdag hebben we met heel groepje leden behoorlijk veel doe-werk op het vliegveld gedaan. Het drinken en de lunch werd door de nieuwe uitbaters Denice en Martin verzorgd. Ze hebben het restaurant de naam Flying Wings gegeven en hebben hun kleding en menukaarten daarop aangepast. Top. Na 13u kon er weer gevlogen worden, maar het was een heel rare onweersachtige lucht en dus geen fijn vliegweer. Coen had nog een geweldig leuk nieuws gebracht tijdens de ochtend. Daar zullen we gauw meer van horen 🙂

Vrijdag de 25e juni, leek nog wel een leuke vliegdag te worden. De scheiding van blauwe- en bewolkte lucht hing rond 12u precies boven het vliegveld. Je merkte duidelijk dat aan de oostkant thermiek vrijkwam, echter westelijk was het bewolkt en heel zacht in de lucht en kwam rondom Stadskanaal geen enkel belletje tegen. Was lekker ontspannend om snorrend door de rustige lucht te toeren. Heleen had inmiddels haar delta opgebouwd en ook zelfs de tandem, omdat er de mogelijkheid bestond dat Erik misschien met haar als tandempiloot wilde vliegen.

kwa vliegen in de rustige lucht had ook weer zijn charme. Heleen liet heel wat mooie kunsten en scherpe bochten zien tijdens haar vlucht. En ook weer een mijlpaal is dat de bridle niet meer nodig is. Ze houd haar vlieger keurig in positie achter de DragonFly en vond zelfs dat het corrigeren makkelijker en directer gaat zonder bridle. Nog dank aan Gert-Jan die de 1e keer de dolly heeft opgehaald. Heleen heeft weer 2 mooie landingen laten zien.

Gezellig, dat Monica er ook weer bij was. Het was de eerste vakantiedag. Dat is nog wel even wennen, het idee vakantie, na zo lange tijd. Erik had een nieuw harnas via Heleen in ontvangst genomen. Een mooi Libero harnas van Woody Valley extra licht in gewicht door de keuze van bijzondere stoffen en materialen.

Erik ligt er strak in. Helaas ging het wat spatten en hebben we de vliegactiviteiten gestaakt. Super leuk dat Chris en Inske nog even op bezoek kwamen.

Woensdag 23e kan ik helaas niet slepen, want ik heb maandag middag de Corona vaccinatie gehad. Advies van de overheid is om 72u niet te vliegen. Als ik de weersverwachting voor aanstaande woensdag bekijk, zal het niet zo pijn doen, want er wordt veel bewolking voorspeld.

Lange tijd gezocht maar niet gevonden, waarschijnlijk toch in de brede stroom beland. Rijdend in de auto onderweg naar huis haalde ik mijn telefoon uit mijn broekzak om deze aan de oplader te doen. Net tijdens deze handeling reed er een motorpolitie naast mij en zag dat ik de telefoon in de hand had. Iedereen gewaarschuwd. Stop de telefoon ergens achter in de kofferbak, dat je zeker niet in de verleiding kan komen de telefoon maar enigszins aan te raken. De agent was blij mij te melden dat ze het moeten hebben van dit soort incidenten en dat hij een proces-verbaal van maar liefst 250 euro mag sturen.

Fijne dag verder was zijn antwoord…… Navigatie instellen en koffiedrinken of boterham eten tijdens het rijden mag blijkbaar ook niet maar wordt gedoogd. Gelukkig was ik deze ergernis gauw vergeten bij het zien van onze kleindochter later op de dag. Samen natuurlijk voetbal gekeken. België gewonnen! Die rode duivels toch.

Een KNVvL dagje op EHST. Tevens zouden er filmmakers bij zijn van het FHM500, dit alles georganiseerd door de voorzitter van het KNVvL afdeling zeilvliegen: Wim de Gier.

Het ziet er naar uit dat het een prachtige dag gaat worden. We hadden nog wel een wisseling van de runway richting van 24 naar 06, omdat de wind toch ietsjes meer van ZO kwam dan van ZW. Bart zou een aantal tandemvluchten gaan maken met genodigde en als er nog tijd over was een aantal tandem instructie lessen.

Serge was zo ontzettend blij dat hij eindelijk na 1,5 jaar weer eens de lucht in kon. Terwijl zijn moeder heerlijk in de schaduw zat te kijken, ging Serge met Bart onder de tandem de lucht in. Zijn eerste sleeples. Volgens mij had Serge er een fijn gevoel aan over gehouden. Bart heeft met Heleen allerlei situaties gesimuleerd, om uit te vinden hoe Heleen dan reageert. Wat ik kan beoordelen is dat zij het fantastisch goed doet en de onmogelijke situaties goed weet in te schatten en te redden. Enorme progressie. Bart is ook erg tevreden naar mijn weten en ik denk dat de volgende stap is dat Heleen andere deltapiloten gaat meenemen. Wim had een te drukke dag om alle genodigde te woord te staan, de cameravoorzieningen op de tandem, etc. etc. Daardoor was zijn hoofd niet leeg genoeg om en vlucht te kunnen maken. Wijze beslissing trouwens.

De FHM jongens waren ook zeer enthousiast van hun tandemvlucht, ze hadden nog behoorlijk wat thermiek kunnen nemen om langer boven te blijven en zelfs het tijdschrift te kunnen doornemen. ;-). Tjee, wat kan Bart goed overweg met zijn tandemvlieger.

Stijl door de bochten en met volle vaart keurig de doellandingen in te zetten. Geweldig Bart, je bent een kunstenaar hierin, tja maar je hebt in de jaren in Amerika ook duizenden tandems gedaan en wel regelmatig 15 op een dag als ik het goed begrepen heb.

Adrie had telkens een sleep een moment in de lucht dat de thermiek wel erg moeilijk te vinden was. Het waren vandaag toch wel heel smalle bellen en ver uit elkaar. Enorm scherp indraaien was de waarschijnlijk de remedie. Tijdens de sleep van Maya zag ik Titus op mij afkomen, omdat ik er wilde gaan draaien, vanwege een belletje. Uiteindelijk ging het met Maya goed en pakte snel veel hoogte. Titus kwam net een 100 meter lager en noordelijker aan, en kon de bel helaas daar niet meer verder vinden. Ja en naast de bellen ging het snel naar beneden. Titus heeft een mooie buitenlanding kunnen maken vlak naast de weg. Goed gedaan Titus. Ik heb je zien zwaaien naar mij 😉

Zondag de 13e moet vast een geluksdag worden met zo mooi weer.

En er is ook heerlijk gevlogen. Leuk was dat Loo en Ben op bezoek waren om Arne op te gaan halen bij zijn vlucht richting zuiden. Zo was Marjolein er natuurlijk bij om Martin te retrieven. Hoe zat het eigenlijk met Emiel zijn retrieve? Even navragen. Nou, Loo en Ben hebben mee gereden en met radiocontact de gehele vlucht gevolgd. Dat is natuurlijk super leuk! Op de de DHV zie je dat Emiel weer een ruim 80 km vlucht heeft gemaakt. Arne heeft in zo’n 3,5u vliegen vliegveld Lemelerveld gehaald. Martin heeft heel dapper een andere route gekozen meer tegen de wind en is tegen Emmen aan geland. Volgens mij is bij Emmen altijd een moeilijk stuk. Dat is toch wel fijn te weten dat dan Marjolein weer snel bij je is met drankje, snack en retrieve. Andreas legt de focus op dit moment heel erg op de landing. Goed circuit vliegen en op voldoende hoogte de final inzetten. Hij zoekt het beste moment om te flairen en zijn benen onder de delta te krijgen. Maya heeft ook weer een mooi staaltje laten zien hoe je moet slepen. Zelfs weer een leuke bel gevonden. En hoe leuk was het toen Daan geland was na een heel lange tijd. Zijn kinderdroom was uitgekomen, om ooit zo ontzettend hoog, en lang boven Nederland te vliegen. Zo mooie vlucht had hij nog niet gehad slaakte hij vol enthousiasme uit. En met zo ongelooflijk volDaan gevoel zette Daan zijn delta op het gras. Wow wat was dit mooi. Coen was voor zijn doen vrij laat vertrokken en had daarom ook geen aansluiting met de kopgroep. Maar aan een mooie vlucht geen gemis. Nadat Cornelia blij was ook nog een vlucht te kunnen maken als lest best.

Ging ze later Coen ophalen te Weerdingen tegen Emmen aan. Ik zelf heb de DragonFly snel gepoetst en ingepakt in de hangaar geplaatst, zodat ik Cornelia achterna kon gaan rijden om weer eens een keer de belevingen mee te maken na een overlandvlucht. Dan kom weer eens ergens waar je nog nooit geweest bent. Een doodlopend straatje in alle rust en afgelegenheid, kwam je bij een enorm gemaaid grasveld aan. Wat een prachtig landingsveld had Coen gevonden. Geweldig gedaan, want in deze tijd gaan de gewassen namelijk hard en is het fijn zo’n veld te kunnen vinden. Coen had een brede glimlach op zijn gezicht en vertelde uitbundig zijn belevingen. We gaan deze mooie dag gezellig afsluiten op een terras in Weerdingen met een drankje en een snack. Wat een top-dag!

Zaterdag is komen te vervallen, omdat de voorspelling erg harde wind zou zijn, en dat bleek achteraf ook meer dan waar.

Vrijdag waren Heleen en Andreas weer paraat. Andreas had zijn delta opgebouwd gestald in de hangaar, dus dat was wel erg makkelijk.

Woensdag zou Heleen en Andreas komen slepen. Toen ik onderweg was naar EHST belde Martin naar me dat hij bij het vliegveld was. Ik dacht ook wat leuk Martin ook. Ik maar eens op de agenda kijken en wat zie ik 8 piloten hebben zich ingeschreven.

Zou het dan zo’n mooi weer worden. Idd het werd een prachtige dag. Het was zo leuk om te slepen, want je kwam vanzelf de bellen wel tegen en hoefde niet te zoeken. Martin was om 12 u vertrokken en kwam pas na een kleine 3 uur terug. Sander heeft de taak van de Knoaltraining eerder dit jaar alsnog gevlogen.

Jenet voelde voldoende stijg en koppelde los en vond al gauw de wolkenbasis. Andreas heeft samen met Heleen zijn nieuwe harnas kunnen afstellen, zodat het landen eenvoudiger zou moeten gaan. Met Daan wilde ik een thermiekbel indraaien maar Daan koppelde los vanwege een slappe lijn. Zo kwam hij er achter dat je bij een slappe lijn twee handen nodig hebt om het schuifrelease te ontkoppelen. Op zich een goede keuze, maar volgende keer zal hij de bocht gewoon zachtjes iets ruimer gaan nemen dan de DragonFly, zodat de lijn dan weer langzaam strak komt.

Maarten heeft de perfecte sleeppositie, is fijn. Emiel heeft niet alleen goede vliegeigenschappen met de delta maar is ook is hij heel gracieus in zijn eenwiel sprong. Klik. Ieder heeft behoorlijk kunnen vliegen. Leuk was ook te zien het vreugde sprongetje van Jenet over de kabel die strak zou komen, als een dartel lammetje in de wei. Ik denk dat ieder wel mooie landingen heeft laten zien. Andreas, Daan, Emiel, Heleen, Jenet, Maarten, Martin en Sander hebben de weerkaarten goed gelezen en het was een gezellige vliegdag geworden.

Zaterdag en zondag was het weer goed genoeg om lierstarts te maken. Zondag heb ik nog lang gewacht, maar om 13 uur was de wolkenbasis slechts 200m en het miezer regende. Om twee uur maar aan de slag geweest om een gearleg te vervangen, zodat de DragonFly weer fier rechtop staat.

Vrijdag was ik uitgenodigd door de organisator Adrie van het Deltaweekend te Havelte op vliegveld Stapel. Een gigantisch groot veld, net gemaaid. Ziet er fantastisch uit.

Van alle kanten mag de wind komen, maar deze kwam helaas precies uit de kant waar het minder gewenst was. Dit was trouwens ook 180° verschil met de voorspelling. Emiel was als eerste gestart.

Emiel had zich een taak gesteld om naar het lesveld van Heleen te vliegen, om daar de piloten in opleiding te kunnen laten zien dat het mogelijk is in Nederland om overland-vluchten te maken. Ben benieuwd hoe ver hij is gekomen. Er was daar ook een influenzer, namelijk Ina met haar man en kinderen. Deze hebben ook nog mogen genieten van een beleving in de DragonFly en samen met Tanno onder de tandem vleugel. Tanno deed het fantastisch, en anticipeerde absoluut goed op alle omstandigheden. Top, want het was niet makkelijk. Adrie had er een goede sfeer ingebracht en we hopen nog op mooie vliegdagen daar. Jammer dat zaterdag niet kan doorgaan door regenval en heel lage bewolking. Het lieren zal wel door kunnen gaan.

Woensdag, je merkt dat de dagen al weer langer licht blijven. Heerlijk is dat. Heleen, Diederik en Gijs waren er om te vliegen, echter de weersverwachting was niet zoals het werkelijk werd. De wolken zijn veel later opgelost dan voorspeld. Gijs had van Frank een aantal vouchers van Frank gekregen, om te slepen op EHST. Super leuk bedacht van Frank. Gijs heeft zijn laatste vlucht om half vijf ingezet en kwam pas zes uur weer terug op het veld. Goed gedaan Gijs. Heleen en Diederik hebben ook het uiterste er uitgehaald wat vroeg in de middag haalbaar was.

Zondag ging Cornelia opbouwen, dan weet ik al dat het goede condities zijn, zoals weinig wind en redelijk recht op de baan. Maya was er ook. De DragonFly wordt ook gelijk vrolijk als deze de dames mag slepen, want op een of andere wijze voelt dat heel licht en wendbaar. Titus krijgt steeds meer het wij gevoel met zijn vleugel. Leuk om de vooruitgang mee te maken. Hee yes, super gezellig Erik was er met zijn nieuwe Moyes vleugel met zijn natuurlijke kleuren ook weer bij. Slepen gaat helemaal prima. Toch wel leuk dat er een bepaald sleepband ontstaat. Iedere piloot heeft zo zijn eigen vliegeigenschap. Volgens mij had Coen ook een heel tijdje gevlogen en Rens had er nog een klein Fai-driehoek uit weten te vliegen.

Zondag was Wim er ook om vanaf het vliegveld te starten met zijn mosquito. Wat nog op zijn lijstje stond dat hij graag wilde is gelukt, namelijk een luchtfoto te maken van Boertange. Dat is gelukt. Yeah.

Zaterdag was het weer gezellig druk, Mooie omstandigheden en mooie starts. Een aantal heeft Cornelia gefilmd. Andreas was ook tevreden over zijn vluchten en landingen met zijn nieuwe harnas. Was voor mij ook weer super leuk om Maarten weer te ontmoeten. Met Daan is zoveel progressie te zien. Hij gaat echt heel goed en kan de thermiek ook steeds beter vinden. Het leuke van de Daan is, dat hij net voor de start op de dolly, net als een parmantige zwaan zijn veren recht schud, zodat hij strak in zijn harnas ligt. Leuk was dat Emiel toch nog gebleven was, omdat zijn eerste planning was alleen vrijdag. Ivo liet nog een bijzondere landing zien, uiteindelijk keurig op de voetjes. Eerst dacht ik Jenet te slepen, toen dacht ik oh ja, Jenet heeft graag bochtje rechts, dan weer bochtje links, etc. Dus ik deed ijverig mijn beste echter het was Ivo. Toen wist ik het weer, toen ik Jenet sleepte voelde ik bijna niets, zo licht als een veertje. Jan had er zin in, hij wilde vliegen en nog eens vliegen. Hij was al vroeg begonnen met zijn sleep. En super leuk dat je net als Heleen lid geworden bent van de vliegclub Westerwolde. Diederik was er ook, dan weet je dat er leuk gevlogen gaat worden. Hij was volgens mij ook een heel tijdje in het blauwe luchtruim.

En Coen, ja dat voelt gewoon elke keer weer zo vertrouwd met het slepen. En nog steeds ben ik zo intens blij dat hij me telkens bij staat als er technische problemen zijn. Helemaal top. Rens gaat ook prima op zijn nieuwe vlieger. Maar hij zegt wel dat elke landing weer anders is, en dat je goed moet concentreren.

Oei, door alle drukte wat achterstand in de blog. Ah ja, vrijdag waren Heleen, Emiel en Rens vrij om een vluchtje te maken.

Hadewych was er in de avond ook al en had nog handige instructies gekregen van Emiel op het brede éénwiel.

Woensdag de 26e op en neer gereden om een sealing te vervangen, zodat deze geen koelvloeistof meer gaat lekken. Het was niet verantwoord om de DragonFly uit de hangaar te rijden en dan rustig te gaan vliegen. De 24 kts vlagen waren er te veel. Vrijdag lijkt het erop dat het weer wat rustiger is. Dan kan ik in de ochtend eindelijk rustig uurtjes gaan invliegen, zodat de DragonFly in de middag weer paraat kan zijn om zijn sleepwerk te doen.

2e Pinksterdag vroeg in de ochtend zagen de wolken er al dreigend uit. Ze wilde volgens mij al heel gauw wat water kwijt. De DragonFly uit de werkplaats gereden en met zijn staart vastgezet aan mijn busje. De inloop-procedure kon beginnen. Ruim een uur lang met allerlei verschillende tijdsperiodes en verschillende toeren per minuut. Er was toch nog een heel klein lekje van koelvloeistof, dat kan ik later weer fixen. Nu gauw naar zijn eigen stekje gereden om te overnachten in de hangaar 4.

Zondag in de ochtend was het rustig weer, zodat de DragonFly naar de hangaar kon worden gereden voor de opbouw van de motor. Coen was al vroeg terplekke. Er is ontzettend veel gesleuteld, om de juiste afstellingen te kunnen bereiken.

De synchronisatie van beide carburateurs is heel belangrijk voor een soepel lopende motor. Aangezien we beide toch niet helemaal tevreden waren, hebben we Bart’s expertise als FAA Certified Technican voor de Rotax 582/912/914 hierin gevraagd. Nogmaals dank voor zijn duidelijke advies.

De motor heeft nu zijn eerste kwartiertje gelopen met hele rustige toerentallen. We gaan het inlopen rustig opbouwen. Vannacht kan de motor weer goed afkoelen. Morgen de vloeistofniveaus controleren, beoordelen of er lekkage zijn, en dan het inloop-protocol van Rotax volgen. Hopelijk vallen er zondag niet teveel buien. Vanavond zijn we beide erg moe en zullen denk goed slapen

Zaterdag 22-05-2021. Te harde wind om de DragonFly veilig van hangaar naar werkplaats te rijden. Dit is wel heel extreem herfstweer dit Pinksterweekeinde. Terwijl Cornelia en een aantal andere leden het vliegveld weer aan het netjes maken waren, gingen Coen en ik gingen toch maar aan de Rotax beginnen. (Het was uiteindelijk toch geen weer voor de schilderklus die ik had gepland) Er was nog voldoende te doen om alles weer op de motor te plaatsen, zoals de bougies, carburateurs, radiator, startmotor, uitlaat en allerlei beugels en sensoren, gearbox vullen met olie, olievat luchtvrij vullen, en alle brandstofslangen zodanig beschermen en vastzetten, dat het tijdens het trillen van de motor niet kan beschadigen. Ja we inmiddels al heel wat gesleuteld. En nogmaals super bedankt voor het gezellig etentje door Cornelia en Coen aangeboden. Morgen gaan we gewoon weer verder waar we gebleven waren. Hopelijk waait het minder!

##
Gelukkig is het weer belabberd. Dan drukt mijn verantwoordelijkheid gevoel iets minder. Helaas is revisie van het huidige motorblok niet meer mogelijk. Dus hoe zo snel mogelijk aan een ander motorblok komen waarvan de gearbox overgezet moet worden, omdat deze ook niet meer leverbaar is. Dan maar brengen en halen, want met de huidige verzendtijden is geen touw meer aan vast te knopen bij de transporten. Donderdag rond 10u vertrokken vanuit Hellevoetsluis naar EHST. Huidige motorblok opgehaald. Daarna naar Bad Nieuwe Schans een Coronatest laten doen aan de grens. Een certificaat is namelijk verplicht als je door Duitsland reist. Na een kwartier wachten kwam de analiste naar buiten met het formulier. Het leek net dat ik een diploma kreeg, dus ik juichte volop. En dat nog wel met een negatief resultaat. Dat was vroeger toch anders… 😉 Enfin de bodyguards, afnemers en analisten moesten wel erg lachen, want zo blij hadden ze nog nooit iemand gezien. Door naar Schechen, onder München. Ik werd door Herrn Franz vriendelijk ontvangen op een vroege vrijdagochtend. Koffie en rondleiding van zijn zaak was een leuke bijkomstigheid. Ook trouwens de besneeuwde bergtoppen die je kon zien als je uit het raam keek naar buiten. Dat was wel lang geleden en gaf toch een beetje vakantiegevoel. De monteurs deden hun uiterste best om aan de klant zijn wensen te voldoen. Goed dat ik langs ben geweest, omdat wat ik besteld had toch niet volledig was. Gelukkig hadden ze ook een volledige motor op voorraad. Vrijdagavond was ik weer net op tijd (20:55) om bij de AH in Stadskanaal een stoommaaltijdje te bemachtigen, na 2.051 km gereden te hebben. Coen heeft al toegezegd me morgen te gaan helpen bij de montage op de DragonFly. Super tof.

Wat me opgevallen is dat ik pas na 2 dagen en 2000 km gereden te hebben de 1e vrachtauto met Nederlands kenteken heb zien rijden. Moeten de bloemen vanuit het Westland niet meer naar Europa? Geen enkele personenauto met NL kenteken. Zelfs bij caravans zou je dat verwachten, maar allemaal Duits, 3 Belgen, 4 uit Denemarken, 1 uit GB en heel veel uit Polen. Tja je moet wat als je onderweg bent. Toch is het luisterboek met 74 hoofdstukken toch nog maar net over de helft.

Vrijdag 7 mei lijkt een mooie thermische dag te gaan worden.

Woensdag 28 april is ook weer onvergetelijk.

Een gezellig groepje waren de vliegers al aan het opbouwen toen ik net aan kwam rijden. Martin had helaas pech, omdat hij een vreemd geluid hoorde bij de check. Het geluid bleek veroorzaakt door een schuivende kabel. Dat ging natuurlijk door Martin eerst opgelost worden. Ronald was weer helemaal OK en had goed nagedacht over het incident van paar weken geleden. Invalshoek dolly lager ingesteld, dus de staart van de dolly hoger. Het beetnemen van de slangen zal hij nu strakker houden, zodat de dolly goed vastgehouden wordt. Zijn sleeps voelde goed en weer helemaal vertrouwd.

Heleen had vandaag geen enkeldoeker maar een intermediate klaargemaakt voor haar vlucht. De 1e sleep had ik op 70m afgezwaaid, waarop ze snel en accuraat reageerde en keurig zoals het hoort in de lengte richting van de baan de landing inzette. De tweede sleep ging ook zoals verwacht heel goed en ook met de intermediate keurig in positie.

Met Eppo had ik toch wel heftige omstandigheden, door sterk verwaaide thermiek. Hier hield hij zich kranig en bleef de DragonFly volgen tot een weer wat rustigere lucht. Cornelia had de landing nog bekeken, en heeft hem gezegd, dat hij toch echt meer snelheid moet maken in het laatste traject om een perfecte landing te kunnen genereren.

Coen en Cornelia zijn natuurlijk altijd heel fijn om te slepen. Van start tot loskoppelen voelt vertrouwd. Echter de mooie momenten kwamen dus pas na vieren helaas.

Voor Andreas was het weer een heel tijdje geleden dat hij heeft kunnen slepen. Het resultaat zijn twee heerlijke vluchten waaronder 1 vlucht laat in de middag samen met Heleen en Diederik al dobberend op een soort restitutie thermiek tot zo’n 1000 meter.

Van de grond af was dit ook een heel leuk schouwspel om te volgen.

Oeps… en zo zijn we al weer een week verder. Kijken of ik de draad kan oppakken.? Het is inmiddels al weer dan een week geleden dat de Knoaltrainingen zijn beëindigd. Er zijn toch 3 mooie vliegdagen uit voort gekomen. En volgens mij had ieder het reuze naar de zin van de verhalen die ik allemaal ontving. Desirée en ik hebben tijdens deze vliegdagen samen 496 km gesleept. Dat is wel leuk te zien als ik het logboekje uitlees. Dit reist altijd mee in de DragonFly, en geeft alle tracks en overige informatie eenvoudig weer bij het uitlezen. Karin wil ik nogmaals enorm bedanken voor haar vrijwillige inzet, om alles te registreren en de deltisten zo vlot mogelijk op de dolly te krijgen en te controleren, zodat alles veilig kan verlopen.

Er werden gemiddeld 8 deltapiloten per uur in het luchtruim op hoogte gebracht. Dat ging super tof. Er zijn piloten die gewoon lekker wilde vliegen in de buurt of met de sterke wind mee te laten waaien richting zuiden. Tussendoor nog een vluchtje mogen maken met Ingi, het was een short flight, maar reuze spectaculair.

Er was voor de training ook een taakje uitgezet, om te kijken hoe het instrument ook al weer werkt, of hoe te gebruiken in de lucht, en hoe uit te lezen, en hoe tracks door te sturen of te uploaden. Voor de leut is er een soort van score gemaakt. Voor volhouders die veel vluchten hebben gemaakt, en dus meerdere tracks hebben opgestuurd betreffende deze vliegdagen hebben dat goed gedaan, want alles wordt opgeteld. Dan wordt de vliegduur, aantal km, xc-punten en het aantal keerpunten gewaardeerd met een percentage van het totaal. Coen, Arne en Rens kunnen zich “winnaar” noemen van deze dagen. Alhoewel het bij de Knoalcup niet gaat om te winnen, maar veel plezier hebben met het vliegen en telkens weer te leren. Maar toch allen van harte gefeliciteerd. Score klik: hier

Op naar de Deltadag eind mei (Organisator: Adrie Bijsterbosch, klik hier)

Zondag 25 april begon in de vroege ochtend heel bewolkt en dat gaf niet erg veel hoop. De RASP gaf wel aan dat het thermisch zou gaan worden. Gelukkig was er rond het middaguur geen reden meer voor bezorgdheid, want de lucht klaarde gauw op en rond half 1 sleepte Desirée Wim als eerste het luchtruim in. Wim heeft uiteindelijke een heel leuke vlucht gehad, samen op een paar meter afstand met een buizerd gevlogen en voor het eerst met zijn delta na een uur vliegen een buitenlanding gemaakt. Er waren 16 deltapiloten paraat om te vliegen. Verslag volgt, vanwege werkdrukte…

Zaterdag 24 april. Een aantal mensen hadden het al zien aankomen, dat later op de dag de wind wel erg hard zou zijn. Adrie en Wim stonden daarom al vroeg opgebouwd. Adrie beet de spits af met een keurige start en tijdens de sleep blijf hij keurig in een rechte lijn achter de DragonFly. Het was vroeg maar een paar kleine belletjes kwamen toch al wel los. Het landen aan de noordkant van het veld is altijd heel belangrijk, omdat er ook gemotoriseerd vliegverkeer is die de zuidelijke kant als circuit gebruiken.

Wim had heel veel bij zich aan instrumenten. De stuurbar werd nog even van gps apparatuur vrij gemaakt, dat de sleepkabel zeker vrij is. Gezonde spanning was aanwezig en dat resulteerde ook in een keurige strakke start en later kon Wim me ook goed bijhouden. Misschien nog een heel klein beetje de bridle-lijn naar voren voor iets meer comfort tijdens de sleep. Landing prima heel rustig tegen de wind in op de voetjes. Mooi te zien hoe blij enthousiast Wim was. François Paul kwam ook even op bezoek om foto’s te maken, hij had een enorme grote lens bij op statief. Ik ben reuze benieuwd wat voor foto’s hij kan laten zien. Tijdens de sleep met Sander werd de DragonFly nog al van hot naar haar verplaatst. Terwijl ik dacht dat Sander keihard aan het werk was om er achter te kunnen blijven, bleek achteraf zijn verhaal: Nee, hoor niets aan het handje, viel wel mee. Van de havenmeester kreeg ik ook te horen dat de wind steeds harder werd met vlagen en ben dus gestopt met slepen. Ik vond dit zo ontzettend jammer voor Daan die ook al mooi klaarstond. Maar er kan nog zoveel gevlogen worden in betere omstandigheden. Morgen iets minder wind verwacht, dus hopen maar op een mooie vliegdag. Vanavond gezellig afgesloten met Emiel, Sander, Rens en Suzan.

Vrijdag 23 april is een prachtige vliegdag geworden voor de piloten die toch zijn gekomen, ondanks de wisselende weersvoorspellingen. Hertjes op het veld, zingende leeuweriken, een géén motoren van de crossbaan. Rens wilde graag zijn delta gaan testen bij het slepen. Het ging steeds beter en hij is als laatste geland. Track heb ik nog niet ontvangen, maar hij zei me al wel dat een aantal keren de 1500 m had bereikt. De fijntuning van de VG en de handeling wordt steeds optimaler en intussen is de tip van knieën intrekken als het toch af en toe een beetje te snel gaat, blijkt goed te werken.

Emiel had er zin in vandaag. Koppelt zich af op 167 m hoogte en vind verder zijn eigen weg met regelmatig een + 6 m/s op zijn track. Na een krappe 2 uur vliegen kwam hij terug vanwege ontzettende koude handen, want op zijn hoogten was het ook 0°. Met Heleen heb ik een stevige oefensleepvlucht gemaakt met bewust veel bochten, onverwachte bochten, hoogte verschillen, etc. Alles uit de kast getrokken, maar ze blijft keurig in positie achter de DragonFly en heeft een hele lange tijd met haar vlieger kunnen thermieken. Eigenlijk was het gewoon een onverwachte TOP-dag vandaag.

Kreeg net de track binnen van Rens. Helemaal goed gedaan, zelfs twee keerpunten gehaald en dat was nog niet gebeurd de afgelopen dagen. Gefeliciteerd Rens.

Zondag ziet het er tussen 12 en 16 u volgens de weersverwachting veel beter uit. Matig windje, maar wel recht op de baan en veel periode met zon. De dag is uiteindelijk voorbij gevlogen. Fijn om weer gezichten gezien te hebben dat al weer een poosje geleden is. Mirjam heeft weer leuke DragonFly aandenkenspulletjes meegenomen. Ik had al vroeg de DragonFly ingevlogen, zodat Desirée weer even kon oefenen na een tijdje niet gevlogen te hebben. Coen, zoals jullie weten is hij inmiddels ook al solo maar ging toch eerst even liever samen met Desirée. Daarna nam hij zelf weer het pookje in handen en liet mooie starts en landingen zien. Desirée nam Heleen het eerst op sleeptouw, waar Mirjam nog een leuke video van gemaakt heeft. Dat zag er keurig uit. Ik dacht lekker eens te gaan kijken vanuit de andere kant, de luie stoel met de aantekenlijst. Maar ik moest toch dikkere kleding gaan zoeken en me gaan insmeren, want Desirée moest nog helaas nog naar een vergadering. De wind was toch crosser als voorspeld en de windsterkte zorgde er voor dat de keerpunten van de taak moeilijk te bereiken waren. Echter vandaag heeft Arne het 2e keerpunt behaald, het 1e helaas gemist op 2,2 km. Nou ja, gemist hij had het uit het hoofd gedaan, omdat de route niet in zijn instrument stond. Martin heeft gekozen om zich met de wind te laten mee zweven en wist dat Marjoleine hem met de camper zou volgen. Echter de wind verwaaide de thermiek toch te heftig en is hij geland 11 km ten zuiden van EHST. Het was weer fijn om Hadewych te slepen, wel jammer dat we de 2e keer in een heel verschillende lift zaten ;-). Erik, Daan, Henk en Otto gaan als vanouds heel goed achter de DF. En Coen heeft een heel ingewikkeld patroon kunnen vliegen. De DragonFly had vandaag 150,2 km gevlogen met het slepen. Ik benieuwd wat het volgende weekend gaat brengen.

Zaterdag is het mooi zonnig weer, maar toch echt te hard voor om leuk te kunnen vliegen.

De eerste resultaten zijn binnen. Heb maar even de OLC gedaan i.p.v. competitie FS-app. Emiel heeft het 1e keerpunt behaald en heeft met zijn vrije vlucht 15,99 punten gescoord. Coen heeft er nog een gesloten driehoek uit weten te persen, die hem 26,39 punten doet opleveren. Otto had bijna een volledige driehoek en een aantal mooie bellen weten te benutten. (9,55 punten)

Vrijdag is training van start gegaan. De zon schijnt volop in de strakblauwe lucht. De wind richting was een beetje cross en gemiddeld zo’n 9 kts. Vijf deltapiloten zagen het wel zitten om te starten. De opgegeven taak was wel heel erg ambitieus, maar was toch leuk om eens te proberen. Martin was al gauw klaar en ging al snel naar boven. Later volgde Otto, Emiel, en Coen. Helaas was de start van Ronald ongelukkig en hij is voor de zekerheid naar het ziekenhuis gegaan ter controle. Gelukkig was alles goed. Van Coen heb ik inmiddels de track ontvangen en zag dat hij 1u10min heeft gevlogen. Van de andere piloten ga ik de track nog ontvangen. Van Emiel heb ik al wel begrepen dat hij het 1e keerpunt heeft gerond. En dat was best wel een goede prestatie met deze sterke tegenwind. Morgen kunnen we weer kijken of er te vliegen valt, maar de verwachting dat het voor de starters door kan gaan is klein op dit moment.

Woensdag 14/4 is uiteindelijk een leuke leerzame doordeweekse vliegdag geworden. Heleen, Maya en Titus hadden zich al een tijdje geleden ingepland. Nu was dan de dag aangebroken van zou het wel of niet vliegbaar zijn? Wind cross, maar niet te hard. Kans op hagelbuien tot 1 uur. Diederik was ook nog onderweg maar zag een heel donker grijze lucht in het noorden en nadat ik gezegd had dat we op het moment aan het schuilen waren voor een stevige hagelbui, heeft Diederik toch het besluit genomen om terug te gaan. Ik kan me nog herinneren een aantal jaren geleden dat er ook hagelbuien waren in april en dat we gingen schuilen onder de tent van Annemarie en Sander. De hagelbui was voorbij en de lucht werd helder en fris.

Enfin, uiteindelijk was het toch beter te gaan starten vanaf de oostelijke kant. Allen pakte de spullen bij elkaar en ging zich klaarmaken. Heleen beet de spits af en liet een perfecte start zien. Tijdens het slepen vond ik het vreemd dat alles zo gauw klein werd, maar dat kwam omdat we met een vaartje van +4,5 m/s stijg hadden. Dat was dus een supersnelle sleep. Heleen bleef een hele tijd mooi plakken onder de wolken, en zij na de landing dat het vrijwel overal omhoog ging. Titus had zijn spullen zodanig geconfigureerd, dat de sleep fantastisch goed ging. Enige aandachtspuntjes passeerde nog tijdens de evaluatie. Maya laat zien, dat ze een ervaren piloot is, strakke sleep, goede positie, geen enkel snukje, keurige release. Later na een heerlijke landing zij ze “waar gaan we heen we zijn toch al ff aan het slepen en na de release keek ze op haar instrument en wist het toen gelijk van waarom ;-). Later op de dag zat de crosswind op zijn max en we besloten deze dag voldaan af te sluiten en rustig de spulletjes te gaan inpakken.

Woensdag 31 maart was weer een prachtige zomerse dag. Later bleek het ook een mooie dag voor meerdere logboeken. De animo was groot om de vaardigheden van het deltavliegen te trainen.

Voordat de tandemvlucht uitgevoerd kon worden moest er nog een 2e modificatie plaatsvinden op de staartvin van de tandemdolly. Ik had de dag ervoor nog de 1e modificatie uitgevoerd, namelijk een diepere V-vorm in de staartvin. Coen heeft met het gereedschap van Heleen een bout aangebracht in de vin, dat deze niet meer kan draaien. Tof was dat Heleen een boortje had met de juiste maat voor een quick-pin. Cornelia heeft nog een quick-pin gegeven, om de staarthoogte snel en eenvoudig te kunnen aanpassen. Eerder had ik van Diederik al een quick-pin gekregen om de staarthoogte van de solo-dolly snel te kunnen veranderen. Nu zijn ze beide helemaal top. Thx. De invalshoek blijft namelijk een belangrijke factor bij de voorbereiding. Instructeur Bart was ook aanwezig en had een belangrijke taak om te besluiten of Heleen en Jos voor de eerste keer solo zouden kunnen gaan slepen. Tijdens de laatste tandemvluchten lieten zij zien dat ze controle hadden over de tandemdelta, zonder dat de instructeur heeft moeten ingrijpen. Dit vanaf voorbereiding, start en landing. En inderdaad de tijd voor een solo vlucht van Heleen en Jos was aangebroken. Ze hebben het beide goed geleerd, want ze hadden een keurige positie achter de DragonFly. De omstandigheden waren heel erg rustig en heel geschikt voor de eerste vluchten. Debutanten vandaag waren Sascha en Titus. Sascha releasde al gauw toen hij de DF omhoog zag gaan, en heeft nog een tijdje gevlogen. Titus gaat de volgende keer werken aan het lichaam strakker te houden, zodat hij minder hoeft te sporten tijdens de sleep. Gaat helemaal goedkomen. En dan blijft het heerlijk om de dames te slepen, zo licht als een veertje, voelt dat wel met Cornelia en Maya. Met Cornelia kon ik ook nog lekker scherp indraaien en gingen we rustig omhoog met zo’n +3.5. Martin, Emiel, Coen en Diederik waren inmiddels al een tijdje niet meer in zicht. Zij hadden de thermiek goed onder controle. Otto heeft ook enige tijd gevlogen, echter hij moet nog achterhalen wat dat nu kan zijn geweest dat zo vlakbij de gagel van 3 hij toch niet dat gelijke belletje kon benutten. Ronald liet nog een staaltje zien van een ongelooflijk lange landing vlak boven de grond. Het hele veld bleef zijn delta maar zweven en zweven en kwam niet naar de grond. Vanuit de DragonFly was dit mooi te zien.

Tussendoor kreeg ik nog foto’s van de fotograaf Geert Smit die hij vanuit zijn huis in een nabij gelegen dorp Vlagtwedde had genomen. Eindelijk zag hij ons weer vliegen en het voorjaarsgevoel begon weer te kriebelen. Vorig jaar had Coenk al enkele keren DF-lessen gevlogen. Nu waren de omstandigheden zo ontzettend fijn dat we samen nog een uurtje DragonFly gingen vliegen. Het ging zo goed, dat ik het toestel verliet en Coen zelf Pilot in Command zou zijn. Super spannend, voor Coen, Cornelia en zeker voor mij ook. Coen heeft laten zien dat hij goede vliegeigenschappen heeft aangeleerd op de club, want het vliegen in de DragonFly ging helemaal fantastisch en hij sloot de vlucht af met een grandioze landing. YEEEEAH, een DragonFly piloot erbij. Nu zijn we in Nederland met zijn drieën. Desirée, Coen, en ik. En onze Rob kan natuurlijk ook DragonFly vliegen maar alweer zo’n 10 jaar in België. 🙂

Film gemaakt door Coen: “klik“

Vanaf 2014 heeft de 12e week (eind maart) een aantal mooie vliegdagen. Zo ook dit jaar was woensdag 24 maart een prachtige dag. Zon, wind recht op de baan en zelfs op het juiste tijdstip thermiek. Ronald heeft deze dag kunnen gebruiken om zijn nieuwe Bautek Fizz in te wijden met zijn eerste vlucht.

Omdat Ronald al zo lange tijd heeft gevlogen op en Aeros Discus is het toch een beetje spannend om een deltavlieger te gaan vliegen van een andere fabrikant. Alles werd goed gecheckt en de vrolijke gele en rode kleuren schitterde in de blauwe lucht. De vraag rees op wat is eigenlijk het stopteken als je al klaarligt op de dolly en de DragonFly is al aan het rijden? Dit is eigenlijk heel simpel, namelijk: releasen. Je kan, en moet ook releasen als je wil stoppen tijdens de start, om wat voor reden dan ook dat een mooie start zou kunnen verhinderen op het laatste moment. Je merkte duidelijk dat er weinig weerstand was tijdens de sleep. Met een klein beetje lager (4-6 meter) vliegen zou het ideaal zijn. Nadat Ronald de instelling van zijn VG anders had ingesteld ging het helemaal perfect en ging hij als een speer. De landingen waren ook appeltje eitje.

Heleen had een aantal cursisten ingedeeld om samen met de instructeur Bart een tandem instructie vlucht te gaan maken. Veel nieuwe gezichten Heleen, Bart en Glenn zijn mij bekend. Het was ook fijn kennis te maken met Don, Erik en Jos. Don heeft eerder ook gemotoriseerd gevlogen en had een PPL licentie. Dat hij het vliegen weer wilde gaan oppakken met deltavliegen is een heel mooi boeiend verhaal. Na een korte briefing over EHST van mij heeft daarna Bart een briefing gegeven over het tandemvliegen, van wat je kan gaan verwachten. Als ik zo de gezichten bekeek van allen na de vlucht, dan was dat mooi om te zien. Blij, spannend, intensief. Nico had een extra bof, want ze konden namelijk een leuke thermiekbel oppikken die ze toch een tijdje in de lucht hielden. Jos had zijn circuit iets anders willen indelen, maar koos voor de veilige oplossing om nog net een keurige buitenlanding te maken. Van Bart heb ik begrepen dat de mensen op 100m na de start zelf het “stuur” in handen kregen. Dan kan ik niet anders zeggen dat men allen een goede positie had aangenomen ten opzichte van de DragonFly. Heleen heeft alles zelf gedaan van start tot landing. Om minder kracht te hoeven gebruiken, kan de instelling van de bridle nog iets worden aangepast. Uiteindelijk had Heleen idd het prachtige weer besteld en is het een mooie vliegdag geworden. Helaas geen onderonsje na he vliegen, vanwege de avondklok. Uiterlijk kwart over 5 moest ik vertrekken om voor negen thuis te kunnen zijn. Het is gelukt 🙂

Vanwege een natte runway is het vliegveld tijdelijk gesloten, namelijk t/m vrijdag 19 maart. Vanaf zaterdag kan er gelukkig weer lekker gevlogen worden.

Zaterdag 6 maart. Wel, niet, wel, niet toch maar wel…. Er zou veel bewolking met enige neerslag zijn, maar ja nooit geschoten is altijd mis geschoten. Dus Emiel en ik kwamen precies gelijk aan op EHST. Emiel wilde graag een paar starts maken om zijn nieuwe delta doek te testen.

Wat een prachtige vrolijke kleuren. Vandaag de dag is dit wel heel gaaf. Zijn eerste vlucht, en trouwens de 1e sleep vanaf EHST dit jaar, ging heerlijk, ik had regelmatig het gevoel, is Emiel nog wel achter mij? Werkelijk als een vlijmscherp mes snijdt zijn nieuwe delta door de frisse lucht. Zijn eerste landing dit jaar was mooi. En beide tevreden piloten gaan na een korte pauze zich voorbereiden voor de tweede vlucht. Tussendoor even dit gezegd dat ik hartstikke blij was dat oplettende Herman de dolly van de runway heeft gereden, zonder dat ik dit van te voren had gevraagd. Je ziet maar, de routine moet weer terugkomen. Nogmaals hartelijk dank Herman.

Zijn tweede vlucht was helemaal spectaculair mooi, dat zou ik zeker hem persoonlijk vragen hoe de beleving was. Precies het goede moment blauwe lucht met kleine witte wolkjes. Ik zelf had de DragonFly ook op de delta-modus gezet en heb een heerlijk rustige lange glijvlucht kunnen maken in de dikke koude blauwe lucht (0,0° gemeten). Verder in het noorden zag je inderdaad hier en daar buien ontstaan. Klik: Video

Vrijdag 5 maart zijn er helaas geen aanmeldingen, terwijl het een schitterende zonnige dag gaat worden, met zelfs thermische verwachtingen.

Woensdag 3 maart hebben beide carburateurs een groot onderhoud ondergaan. Een aantal onderdelen zijn vervangen. Het starten van de Rotax ging vlot en de motor liep gelijk al soepel. Heerlijk een uurtje rustig gevlogen richting het noorden totdat het zicht te weinig werd. Hierna ging ik windje mee met zo’n 95 km/u grondsnelheid terug naar honk. Dat was weer even heel fijn om in de lucht te zijn. Alles opgeruimd en gauw terug naar huis en precies op tijd te zijn om samen met Connie te kunnen eten.

Naar aanleiding van persconferentie heb ik contact gezocht met het RIVM en met de Burgermeester van Hellevoetsluis met de vraag: “Mag ik nu 3 uur reizen om mijn hobby vliegen te kunnen doen”. Dit naar aanleiding van de basismaatregel die maar blijft bestaan, zoals: “Zoveel mogelijk thuisblijven” Dat Connie en ik dus al vanaf september vorige jaar braaf doen. Nu blijkt dat ze betreffende regel wel hebben, maar dat je wel mag reizen binnen Nederland naar je hobby toe (terwijl dit een niet noodzakelijke reis is). Als de maatregelen op het vliegveld worden gehandhaafd dan kan je gewoon daar naar toe om te vliegen. Enfin, dus zo tegenstrijdig als wat, vandaar een lichte ontploffing in mij, omdat er al mooie dagen voorbij zijn gegaan.

Dit maar vlug vergeten en “positief” naar Stadskanaal. Lekker onderhoud aan de DragonFly plegen en de skills gaan oefenen voordat ik weer ga slepen.

Helaas de basisregel blijft toch nog van kracht t/m 15 maart a.s : ” Blijf zoveel mogelijk thuis“

Bubbels, bubbels en nog eens bubbels….. Wat ongelooflijk fijn dat Coen en Cornelia uit één bubbel zoveel andere bubbels gebruiken om de accu en omvormer van de DragonFly te beschermen tegen de aankomende koude dagen. Super tof.

Op afstand blijven van EHST is niet makkelijk, want je wil zo ontzettend graag vliegen. Hoe staat de DragonFly erbij? Is nog alles goed daar in de hangaar? En dan krijg ik een heel geruststellend berichtje. Wat ontzettend lief van Cornelia, dat ze de DragonFly zo aan het kuisen is.

Coen heeft ook nog een aantal check’s gedaan, dit ook omdat Rotax een nieuwe onderhoudsrelease had verzonden. De huidige vlotters dienen vervangen te worden vanwege een eventuele productiefout. Op dit moment zijn de goede met een “R”-markering.

Vanaf 2008 is de traditie om elk jaar het vliegseizoen af te sluiten met de DragonFly-bokaal uitreiking in de week na sinterklaas in een restaurant die zodanig is aangekleed, dat je helemaal in de kerstsfeer komt.

Echter de 13e keer kan de DF-bokaal helaas niet worden uitgereikt vanwege de Corona-crisis. Eerder in dit jaar ging de Knoalcup ook al niet door.

Aangezien de prijsmokken al een jaar ervoor worden besteld, en niet zijn uitgereikt waren deze mokken nog beschikbaar. De betreffende mokken zijn verzonden aan degene die de meeste XC-punten heeft gescoord op de tracks die zijn ingelezen op DHV-site. Coen, Arne, Martin, Otto, Andreas en Henk nogmaals van harte gefeliciteerd en dank aan de winnaars voor de leuke reacties terug.

Ook in dit bijzondere jaar, zijn er een aantal prachtige vluchten gemaakt vanaf EHST. Zo was zaterdag 30 mei een prachtige thermische dag die vele hebben kunnen benutten in de lucht en niet gauw zullen vergeten. Een aantal piloten hebben zelfs een mijlpaal kunnen bereiken om naar hun woonplaats te vliegen, en Coen heeft zelfs een afstand overbrugd van 173 km.

Zo ongelooflijk mooie vliegdagen deze week. En wat mis ik het vliegen enorm. Tja, het reizen naar het vliegveld voor een hobby kan je natuurlijk niet als noodzakelijk definiëren. En we proberen natuurlijk met alle burgers er voor te zorgen dat de gedupeerde branches weer snel aan de bak kunnen en dat alle zieke mensen op een gepaste manier geholpen kunnen worden. Ook al lijkt het allemaal ver van ons bed, een enorm groot deel van de bevolking wereldwijd heeft het ontzettend moeilijk.

Planning 1e weekend vrijdag 16 t/m zondag 18 april 2021.

mochten de weersomstandigheden niet goed zijn dan:

Planning 2e weekend vrijdag 23 t/m zondag 25 april 2021.

De verwachting is dat het in het weekend 17/18 oktober prachtig weer zal zijn voor de sleepcursus, echter de nieuwe maatregelen van de regering beroept de Nederlandse burgers op hun verantwoordelijkheid. De besmettingen lopen blijkbaar uit de hand, dus helaas de sleepcursus gaat het komende weekend niet door!

Eindelijk was er dan toch een goede dag in het vooruitzicht om de Deltadag te laten doorgaan. Zondag was een prachtige zonnige dag en ieder was goed gemutst. Eerst was een landbouwterrein te Havelte uitgezocht, later heeft de organisatie dit kunnen omzetten en waren we te gast bij vliegclub Salland te Lemelerveld. Vierendertig piloten konden deze zondag hun hart ophalen om gelierd- en/of gesleept te worden. Helaas was het thermisch gezien geen goede dag. Zelfs de zwevers bleven in de buurt en waren snel weer terug. De hele dag was een niet al te hoge dikke inversielaag te zien tijdens de vluchten. Echter de vliegverhalen vlogen wel lang door de lucht en voelde als een mooie zonnige afsluiting van het vliegseizoen in Nederland.

Ik heb ook naar hartenlust kunnen vliegen. Heb uiteindelijk 7 uur in de lucht gehangen en heb een afstand afgelegd van 388,4 km. Op de track is één grote kluwe “wol” te zien.

NK-sleep is met een prachtige woensdag gestart. Volop zon, droog en best wel thermisch en niet te veel wind. De wind en plaatselijke buien hadden helaas de overige dagen wel de overhand.

Henk Drent heeft me telkens naar de benzinepomp gereden om voldoende brandstof te hebben voor de DragonFly

Ieder stond inmiddels opgebouwd klaar en tegen half 2 ging de eerste wedstrijdpiloot Airborne.

Er zijn uiteindelijk 3 wedstrijddagen geweest en de 4e dag werd gecanceld net nadat ik geland was. Is een goede beslissing geweest, want overal plopte de giga locale buien spontaan op uit het niets. Had ook een behoorlijk nat pak toen ik weer terug op honk was aangekomen. De winnaar was dit jaar overduidelijk Martin van Helden, waarbij hij met de 1e dag maximale 1000 punten taak heeft bereikt.

Zhenya is geboren te Kazakhstan en woont op dit moment in Moskou. Zij is een wereldbekende fantastisch goede Delta- en DragonFly piloot. Ze vliegt nu ook al in een YAK-52. Volgens mij ligt hier de gemiddelde leeftijd toch een stukje lager op dit vliegveld. Dit is een item voor het promotieteam van EHST. 😉

Francois had deze camera bevestigd aan de DragonFly, gewoon losjes hing deze te wiebelen aan de strut. Ik begrijp er weinig van dat dit zo’n mooi beeld kan geven.

Zondag waren er geen aanmeldingen terwijl het veel mooier weer was als zaterdag. Daarom lekker met ons Con een mooie fietsroute gereden in de prachtige omgeving rondom het vliegveld.

Bij terugkomst op het vliegveld kon ik het niet laten om toch nog even te gaan vliegen, omdat het zo mooi was. Thermiek lag ver uit elkaar, maar het was mogelijk om boven te blijven ben toch 3 kwartier aan het thermieken geweest. Telkens een paar honderd meter, en dan weer verder zoeken. Heb er van genoten.

Zaterdag was Arne van onderweg naar het vliegveld afgeslagen om met Emiel een dolly te gaan maken voor de NL-deltadag. Ben benieuwd of het gelukt en getest is. Henk, Paul en zijn vrouw Marjorie en dochter Yelena waren al op het vliegveld, terwijl ik nog even de olie ging verversen. Tijdens het opbouwen hebben Yelena en Marjorie weer een leuke belevenis gehad met een vluchtje in de DragonFly. (van Henk heb ik nog filmmateriaal ontvangen)

Het was een uitermate geschikte dag om een nieuwe delta te testen en eventueel te trimmen. Geen zuchtje wind, geen hobbeltje in de lucht.

Paul was super tevreden over zijn eerste vlucht met zijn nieuwe Moyes RX, super lichte handeling, keurig rechtuit, en mooie landing.

Van Henk kreeg ik nog de vraag of dit als een FAI driehoek gerekend kon worden. En toen ik zijn grafiek zag: in 1 schuine rechte lijn op hoogte en een soortgelijke lijn naar beneden. Zo rustig was het in de lucht. Deze humor is prachtig en moest er hartelijk om lachen. Henk en Paul zijn zodanig gesleept dat ze toch een onvergetelijke vlucht hebben kunnen maken.

Woensdag was uiteindelijk geen noodweer geweest, maar prachtige zonnige dag.

Voorheen was het aantal vliegdagen dat je in een T-shirtje kan gaan DragonFly vliegen in Nederland vrij uniek. Donderdag was toch weer zo’n dag. Na dat ik eerst verrast was door My-Ki en Maarten door een uitgebreide lunch, zodat we een goede basis hadden gekregen om te gaan vliegen. Zeer kalme wind en recht op de baan. Dit zou toch wel heel jammer zijn om te missen. Gelukkig waren er een aantal andere leden op het vliegveld.

Juna heeft nog wat DragonFly oefeningen gedaan en hoopt dat ze gauw wat groter is om mee te kunnen. Met My-Ki wilde de stap ook eens wagen om in een zomers jurkje een vluchtje te maken in de DragonFly. Volgens mij heeft ze er heel erg van genoten van de koelere lucht boven en de beleving. Maarten zijn sleep ging prima en is een lange tijd aan het vliegen geweest. Tussendoor topdagje dus. Eind van de middag zou ik Rockanje willen zijn, omdat daar Connie, Rob, Ellen en Pippa om 18u een tafeltje hadden gereserveerd bij het Badhotel. Ik kwam op het terras aan en het ijskoude biertje stond daar al voor me klaar. Het was reuze gezellig en zijn later nog naar het strand geweest om de sunset mee te maken. Pippa had de keuze gemaakt  een nachtje te logeren bij ons. Dat was voor ons natuurlijk volop genieten.

Zaterdagochtend weer vroeg naar het vliegveld. Francois, Maarten en Martin zouden graag een sleepje willen doen. Martin ging als eerste en hebben we ook niet meer terug gezien. Na ongeveer 4,5 uur vliegen en mooie hoogtes bereikt te hebben met max. +5,9 m/s en snelheden tot max 80 km/u, was hij tussen Arnhem en Nijmegen geland. Volgens mij bijna in de achtertuin van Emiel (Elst). Top vlucht Martin. Goed dat Marjoleine er bij was, want die was al eerder richting het zuiden gereden om hem op te halen. François had zijn ophangpunt naar voren gedaan, omdat hij in Annecy het gevoel had, dat de vlieger te langzaam vloog in de trim. Dit leek toch niet zo goed idee, omdat hij erg laag achter de DragonFly bleef vliegen. Op veilige hoogte heeft hij losgekoppeld en is terug gevlogen naar de basis. De draai naar de final had eerder gemogen, omdat deze vrij laag was volgens Maarten. Aandachtspunten: * hangt de piloot op de juiste hoogte in het A-frame, * is de VG goed ingesteld, * Is de keuze van het veranderen van het ophangpunt wel juist? Francois had ook nog een geweldig apparaatje aan de DragonFly bevestigd. De camera hing gewoon willekeurig aan een telescoop stokje. Doet er niet toe hoe. En live 360° links rechts onder boven werd door gestuurd naar zijn telefoon. Ben enorm benieuwd naar de beelden, van Fracois en Maarten in de vlucht, opstijgende C42, en Combine aan het werk op het korenveld.

Tijdens de sleep met Maarten kwamen er veel vliegtuigen vanuit de eilanden binnen op EHST. Druk radioverkeer dus en de radio stond hard. Ik heb heel voorzichtig de radio wat zachter gezet. Echter Maarten dacht dat mijn hand net terug deed na het afzwaaien en ontkoppelde, waar terplekke geen thermiek was. Als ik afzwaai dan is dat met een overdreven beweging van mijn gestrekte arm. Mocht je dat toch niet gezien hebben, doe ik het altijd nog een keer. Maar Maarten liet zich niet kennen hen had al gauw een mooie thermiekbel gevonden en een vlucht weten te maken van bijna 2 uur. Later ben ik met de DragonFly Maarten gaan opzoeken. Later heeft hij mij een mooie bel aangegeven in de buurt van de stad en heb de DragonFly op Deltamodus ingesteld. Na voorzichtig draaien en proberen de kern te vinden had ik de hoogte bereikt tot de inversie.  Maarten prikte daar zelfs nog doorheen. Weg was ie. Ben toen gaan steken en boven Onstwedde zag ik een piepklein cumultje dat mij weer op hoogte kon brengen. Ik heb weer enorm genoten van het vliegen.

Einde van de dag ben ik met Maarten naar de Camping te Sellingen gegaan waar hij met zijn gezin verblijft. My-Ki was al aan een overheerlijk maaltijd bezig. Lekker gegeten en gedronken en super bedankt voor de gastvrijheid.

Zondag heb ik om 6u in de ochtend een Amerikaanse F16 piloot geholpen met het vertrek richting Polen. Hij was inmiddels met vervroegd pensioen (vanwege militaire diensten) en op weg naar zijn vrouw te Polen. Oude maar super mooie, goed onderhouden kist. Lopende terug naar de Camping, zag ik een hommel op het platform zitten, helemaal uitgeput. Heb hem zachtjes opgepakt en op de bloem van de Buddleija gezet. Leuk om te zien hoe zijn snuit al gauw de bloemetjes in ging om wat energie op te doen. Komt goed. Oeps in de caravan heb ik nu in het dakrooster ook bezoek van een wesp. Weet nu niet wat hier mee te doen.

Nu even wat bloggen en dan het 25-uurs onderhoud aan de DragonFly. Nog hopelijk voor de warmte mee klaar.

Wat een ongelooflijk mooie zomerweek hebben we weer in het verschiet. Wel hoop ik dat de waterschapsmensen het voor elkaar krijgen het grondwaterpeil op het juiste niveau te houden. In de lucht is het daar in tegen prachtig. Ondanks de zuidwesten wind was het toch een kraak heldere lucht en de temperatuur was heel aangenaam op woensdag de 5^e augustus. De wind was wel een beetje aan het wapperen met de kracht 6 tot 14 kts. Om dan met de deltavlieger de thermiekbellen te pakken is nog wel een dingetje. Daarom hebben Maarten en ik een leuk tochtje gemaakt in de DragonFly.

Maarten heeft het grootste deel zelf gevlogen, want hij wist waar de camping is, waar hij met Juna en My-ki verblijft. In de spiegel zag ik continue de brede glimlach op zijn gezicht. Met 2 personen is 4700 rpm ongeveer gelijk aan de delta. Onderweg heeft hij 2 leuke bellen gehad en in kunnen indraaien. Daarmee heeft hij vast nog in een Efteling gedachte nog een leuke track kunnen tekenen.

Na het avondeten toen de wind in zijn geheel stil lag was het tot sunset zo fabelachtig mooi te vliegen met mensen uit de buurt van Wedde. Vader wilde ook graag maar het agrarische werk laat niet op zich wachten. Overal zag je grote Claas Combine’s het goudkleurige rijpe koren dorsen. (Dus weer voldoende landingsvelden in het buitengebied). Zijn zoon Pieter was zo enthousiast hoe het er van boven allemaal uitzag. Zo leuk te horen. Overal waar een trekker zag rijden, kon hij vertellen wat voor merk en wie erop zat. We zijn ook nog even naar zijn vader gevlogen en zagen hem het gewas sproeien met GPS gestuurde trekker. Ilse wilde eerst graag een paar meter boven de grond en aan het einde van de baan weer landen. Daarna wilde ze graag een groter rondje en ze heeft zelfs de 106 meter hoogte bereikt. Voor haar was het de eerste keer vliegen en was heel erg trots dat het gelukt was. Moeder heeft nog uitbundig naar haar vriendin kunnen zwaaien die dichtbij het vliegveld woont.

Tegen sunset heb ik zelf nog een heerlijk vluchtje gemaakt in alle rust, geen hobbeltje in de lucht en genietend van het prachtige Groningse landschap, met vele meanders en op dit tijdstip heel lange schaduwen, dat zijn geheel bijzonder pittoresk maakt. Dank voor deze mooie dag en natuurlijk heel veel dank voor het prachtige cadeau dat ik van Nico & Nicolette heb mogen ontvangen. Een echt kunstwerk van Anneke Weesjes te Onstwedde.

Let op: bij het dorpje Vledderveen naast het vliegveld is de laatste tijd veel snelheidcontrole. Op deze asfaltweg is slechts 50 km/uur toegestaan. Met de DragonFly heb ik er niet zo last van, want dat is mijn kruissnelheid. ?

Heleen, Emiel N en Bart waren al vroeg op het vliegveld.

Bart en Heleen hebben het plan om samen te gaan tandemvliegen. Zo kan Bart tijdens de sleep Heleen heel wat oefeningen gelijk in de praktijk laten uitvoeren. Op de grond en in de lucht werden heel wat tips uitgewisseld.

Ook de jaren lange ervaringen van Martin zijn leerzaam en nuttig. Ik vond het superfijn dat er deze dag heel wat leermomenten ten gehore zijn gekomen.

Martin was al klaar voor de 1e sleepen heeft bij elkaar ook weer heel wat uurtjes gevlogen. Voor Emiel was het al weer jaren geleden dat hij gesleept was en daarom ging hij eerst op de enkeldoeker van Heleen. Voor beide piloten aan de eindjes van de kabel is het altijd spannend voor de eerste keer samen. Maar na 3 seconden zie je al dat het heel goed gaat. Emiel kiest na het verlaten van de dolly de juiste positie achter de DragonFly en laat deze de gehele rit niet meer los. Fijn gevoel geeft dat.

En dan was het zover, dat deze DragonFly voor de 1e keer een tandem gaat slepen waarbij het gehele wielenstelsel aan de tandem ook mee in de lucht gaat. Dat is natuurlijk een forse weerstand.

Maar al met al met enig geduld werd Heleen onder begeleiding van Bart op hoogte gebracht.

Paul had veel geduld met het tijdstip van starten. Oh, ik wacht wel ff zei hij dan, het wordt zo veel beter, want hij zag blauwe lucht vanuit het zuidwesten deze kant opkomen. Zijn geduld werd beloond met een mooie sleep en een vlucht van ruim 2,5u. Ach, wat was ons polleke toch moe, maar ondanks dat liet hij een mooi circuit en landing zien. Top.

Vrijdag was een goed begin, Martin en Diederik zijn weer uren in de lucht geweest. Toen ik in de ochtend naar het vliegveld reed kreeg ik toch wel zoiets, van hmmmm wel erg bewolkt en af en toe een spat regen, achter bij 2e Exloërmond (15 km van EHST)hield de stratus bewolking op in een rechte lijn en verder was het de gehele dag prachtig weer en weinig wind. Van Diederik heb ik een mooie quickpin gekregen om de dolly standen makkelijk te kunnen verstellen. Boortje 6,5 had Martin gelukkig ter beschikking. ( Ik had van alles bij 6,0 – 6,2 – 6,8 maar geen 6,5 en de maat was belangrijk, dat de kogeltjes niet door het gaatje kunnen).

Ben benieuwd wat de zaterdag gaat brengen?

Wat een fantastische vliegdag is het weer geworden. Ik heb weer lekker kunnen genieten tijdens het vliegen van de super heldere lucht. Kon de donkere torens zien van Leeuwarden en de eilanden in de waddenzee. Delfzijl leek op worp afstand. De eerste bergrug die door de ijstijd is ontstaan was in Duitsland ook goed te zien. Prachtige wolkenstraatjes 1200m hoog. Coen is alweer een heel stuk verder met de DragonFly oefeningen. Stijgt steeds strakker op en de landingen gaan ook steeds mooier.

Nadat Daan, Erik en Cornelia al in het luchtruim waren heeft Coen ook nog eens laten zien dat hij met de delta ruim 2,5u weg kan blijven. Ieder was al zowat ingepakt, toen Coen aankwam. Alle landingen waren keurig en mooie om te zien. Ieder heeft de thermiek mooi kunnen grijpen.

Tussendoor kwam Jack Wolbrink met zijn camera langs op het vliegveld. Deze man heeft een leuke site (Avia-dejavu.net) waar ongelooflijk veel vliegtuigen op staan die hij heeft gespot en gefotografeerd heeft. Geweldige verzameling. Zo ook de prachtige foto die in 2018 te Gees was gemaakt van de PH-4N7.

Al met al een heerlijke dag en afgesloten met een frietje en drankje bij Karin. Gelukkig mag Karin ons ook weer van dienst zijn. Top.

Zondag de laatste dag van deze week alweer, misschien toch kans op een leuke thermiekpiek, omdat de wind bijna te verwaarlozen zal zijn is de verwachting. (zie de blipmap)

Wat Jürgen Roden betreft kan volgende week de Tow&Go bij goed weer te Porta Westfalica doorgaan. Het weer moet natuurlijk wel goed zijn. Als er iemand is die mee zou kunnen rijden voor de auto met aanhanger zou dat geweldig zijn. De gedachten gaan uit naar woensdag 15 juli. Dan staat daar de RedDragonFly en de RedVX klaar om te slepen of gesleept te worden, samen met Ines.

Vervolgens kan men met de Tow&Go op pad gaan als een soort van estafette, waar ook de vluchten heen zullen gaan. Informatie: [ +49 1525 3770 507 ]

Beste deltapiloten. Jürgen Roden (Duitse DragonFly piloot) heeft laten weten dat de XC-LANDS in Rothenburg aan de Poolse grens beginnen van 03 juli t/m 06 juli 2020. Nederlandse deltapiloten die graag vanaf  06 juli in Görlitz willen starten met “tow & Go XC” naar Nederland, geef Jürgen dan een seintje. (+49 1525 3770 507) Hij zal je graag helpen in de week 06.07. tot 12.07.20 om je in verschillende fasen van de Poolse grens CX tot Holland in de lucht te krijgen. Dit idee van Jürgen is natuurlijk een unieke kans en je zal een supergave ervaring rijker worden.

Donderdag weer fijn met mijn kleindochter Pippa aan het knutselen geweest. Tja…. de DragonFly is toch weer in zicht. Vrijdag is helaas de weersvoorspelling uitgekomen met wind haaks op de baan over de hangaars heen met een kracht tot 14 kts.

En zaterdag/zondag harde wind en kans op buien…

Veel belovende weersvoorspelling, ook prachtig zomers weer, maar de thermiek was moeilijk te nemen, omdat de wind het toch wat ging verwaaien. Erik heeft zijn nieuwe Moyes Gecko in zijn eigen keuze van kleuren en design voor de eerste keer gaan vliegen.

Zondag had Paul V zijn eerste vlucht weer kunnen maken vanaf september het vorige jaar. Hij is het absoluut niet verleerd en had een mooie sleep. Andreas heeft ook weer gevlogen en afgesloten met een mooie landing. Voor Rob, Desirée en Ivo was het ook al weer een hele tijd geleden bij het delta gezelschap te zijn en om te vliegen. Dit zijn ze echt nog niet verleerd ;-). Cornelia had haar vlieger al vroeg opgebouwd, maar zag in de loop van de dag dat de thermiek wel erg verwaaid werd en besloot deze keer niet te vliegen. Zondag heeft Erik nog een paar keer een vlucht gemaakt en is supertrots op zijn nieuwe Moyes Gecko met heerlijke vliegeigenschappen.

Vrijdagavond babbelen met Hadewych over alles en nog wat, was heel gezellig tijdens de heel late zonsondergang. De vogels waren half 11 nog steeds aan het zingen.

Emiel kwam ook nog laat aanrijden met de hoop dat het zaterdag toch beter zou zijn dan dat de voorspellingen waren. Vrijdag was idd niet geschikt om te deltavliegen. Crosswind met uitschieters van 17 kts over de hangaars is niet goed. Zaterdag was het grotendeels van de dag windstil, maar wel veel bewolking. Hadewych had besloten om de delta toch maar niet op te bouwen en een vlucht te gaan maken samen met mij in de DragonFly. (ik geloof later op de dag toch een beetje spijt van niet opgebouwd te zijn geweest). Martin heeft weer heel wat kunnen sleutelen en testen aan zijn nieuwe delta om hiervan ook weer steeds wijzer te worden.

Emiel en Martin bleven toch nog wel een tijdje op wolkenbasis plakken.

Emiel liet nog een grandioze spectaculaire mooie landing zien. Dat de vlieger hem zo lang droeg laag over het nieuwe gewas was fantastisch en spannend om te zien. Precies bij het einde van het gewas was de sloot en hij duwde precies daar uit en een prachtige flair liet hem precies heel zachtjes op zijn voeten landen op het vliegveld. Perfect! Jenet kwam later en wilde eigenlijk heel graag een vluchtje maken. Deze keer zonder vin als hulpmiddel tegen het gieren. Wow, dit was zo’n fijne sleep, ik moest me er telkens van overtuigen of ze wel achter de DragonFly hing. Zo ontzettend smooth, zonder enig weerstand gevoel. Al gauw had Jenet hoogte gepakt tot wolkenbasis en na een tijdje in het luchtruim geweest te zijn wist ze deze mooie vlucht keurig af te sluiten met een mooie landing. Zaterdag kregen we ook nog heel gezellig bezoek van Ans en Harry Renders. Superleuk dat ze kwamen kijken. Harry heeft ook nog een leuke vlucht met mij in de DragonFly gemaakt. Sturen ging Harry trouwens goed af, wat had ik eigenlijk anders verwacht van zo’n goede piloot.

Helaas zal vrijdag de wind cross en te hard zijn. Als je de thermiek bekijkt valt deze er op zaterdag veel beter uit dan op de vrijdag. Zaterdag gaan we nog in de gaten houden.

De weersverwachtingen voor vrijdag 12 juni waren hoopvol, echter windkrachtverwachting begint behoorlijk aan te trekken. Voor OZO (90° cross over de hangaars) houden we maximaal 7 kts aan. Heel de week is het al aan het veranderen, dus we wachten geduldig af tot na de update van donderdag 20u.

Dat is toch geweldig mooi, dat er zo fijn kan worden gevlogen met de delta op vliegveld Stadskanaal (EHST) bij vliegclub Westerwolde. We staan op dit moment zelfs op de 4e plaats in het DHV-register, waarin wereldwijd 1.036 vliegstekken zijn opgenomen.

Weer een aantal fantastische vliegdagen. De klimaatverandering lijkt in het voordeel te werken voor het deltavliegen. Vier dagen in de afgelopen week super goed, waarvan eerder 1 zo’n dag eens in de twee jaar voorkwam.

Andreas, Arne, Coen, Cornelia, Emiel, Erik, Jan, Jenet, Maarten, Martin, Otto, Paul, Sander en Wim hebben vrijdag t/m zaterdag een mooi staaltje kunnen laten zien van hun vliegkwaliteiten. Ieder heeft op zijn eigen manier ontzettend veel vliegplezier gehad. En daar gaat het tenslotte om. Zelf heb ik deze dagen ook weer meer dan 300 km gesleept. De sleep met Cornelia ging heel vlot en na 2’20” kon ze al loskoppelen en heeft later boven Coen gevlogen en is meer dan een uur in de lucht geweest. Cornelia liet zoals altijd weer een mooie landing zien. Yes.

Vele hadden ook een aantal persoonlijke records gebroken bij het vliegen in Nederland. Zo staat het Nederlands afstand record ad 220 km op naam van Koos de Keijzer. Martin heeft dus 30-05-2020 een afstand afgelegd van 219,3 km en is bij zijn woonplaats geland. En nog zo’n mijlpaal om naar huis te vliegen was Arne die naar Wageningen (155 km) is gevlogen en Erik ging op bezoek bij zijn schoonzus in Anerveen (50 km). Ook zijn er kleine en grote gelijkbenige driehoeken gevlogen. Dit is extra moeilijk, omdat je dan met meerder windrichtingen te maken krijgt. Op 31-5-2020 waaide het toch wel iets meer, maar het is Emiel toch gelukt ook dan nog een grote driehoek te vliegen van 91 km. Het is denk ik duidelijk dat Martin zijn delta de afgelopen dagen super goed getuned heeft, want hij heeft snelheden bereikt van ruim 100 km/u.

Paul heeft na een hele poos het luchtruim bezocht te hebben weer gekozen om terug te komen waar de auto staat. Hij wil het landen gaan perfectioneren.

Coen is het hoogst geweest deze dagen en Sander heeft de sterkste thermiekbel kunnen benutten van +7,2 m/s. Maar Sander heeft nog meer records. Zijn PR in Nederland van een FAI driehoek is nu 103 km en hij is in Nederland ook nog nooit zo lang in de lucht geweest 4:20. En hoe hij de lekke drinkzak heeft gerepareerd voor het vliegen, dat weet ik nog niet. Voor Wim was het zijn debuut op EHST en heeft ook een heel mooie video gemaakt.

Jan was het vorige week waarschijnlijk goed bevallen en die was zaterdag ook weer van de partij en heeft weer heel wat meters gestegen. Jan heeft de laatste weken een mooi ontwerp kunnen maken in de computer en door de 3D-printer laten printen in fel rood. Ziet er heel top uit en is buitengewoon praktisch precies voor zijn instrumenten, telefoon en extra accu’s customize ontworpen.

Voor Jenet was het ook weer een tijdje geleden dat ze had gevlogen, dus alle energie kon ze goed gebruiken. Slepen doet ze voortreffelijk en ze vliegt op de juiste positie, helemaal top. Jenet was ook zo lief om Emiel te gaan halen bij Borger. Emiel had namelijk net het laatste stukje tegen de wind in naar EHST niet kunnen halen. (De wind was ook behoorlijk aangetrokken einde middag) Otto was ook helemaal blij, want hij heeft toch uren gevlogen en een flink gebied kunnen verkennen.

Zo was ik ook heel blij voor Maarten. Vorig jaar zakte hij telkens uit terwijl andere allemaal boven bleven en hij had zo iets van ik kan het niet meer, help. Nou hij heeft laten zien dat hij het weer kan hoor, volgens mij zelfs enkel met een variometer uit het jaar 1960. Bleef hij aan het einde van de dag een hele lange tijd weg. Een speldeknop tegen de wolken aan. En ondanks na terugkeer en een aanslag op de conditie liet hij een prachtige landing zien met een flair op het juiste moment. Het oversteken naar de opbouwplaats kostte hem zijn laatste energie en plofte uitgestrekt in het groene gras. Toen hij weer omhoog kwam, was er een onuitwisbare brede lach op zijn gezicht te zien. Daar geniet ik van.

Zo heeft Andreas als afsluiting een keurig circuit laten zien die beëindigd werd met ook een prachtige landing volgens het instructieboekje.

Aan het einde van de 1^e vliegdag heeft Coen zijn eerste DragonFly vliegles gehad. Hij merkt gelukkig wel dat de DragonFly (65pk) heel anders vliegt dan de C42 (100pk). Tja, je moet ff geduld hebben om Bourtange te kunnen zien. Ik vond dat de eerste 3 landingen helemaal niet slecht gingen, dus ik denk dat Coen het snel onder de knie gaat krijgen. Het is namelijk heel anders landen met een vliegtuig die 3 wielen voor heeft of een vliegtuig met een staartwiel zoals de DragonFly.

Al met al het is voor alle vliegsporten in Nederland een fantastisch weekend geweest.

voor al degene die woensdag en donderdag op het vliegveld Stadskanaal aanwezig waren en zich keurig hielden aan het afstand houden en geen knuffels geven, of handen schudden. Wel vrolijke glimlachen die over en weer gingen. Het waren prachtige vliegdagen, iedereen blij dat de deltavliegsport met de nodige maatregelen toch kon worden uitgevoerd. Met heel veel dank aan Nico Palar die zijn donderdag heeft gegeven om havenmeester te zijn, en heeft kunnen toezien op de maatregelen, waaronder ook het telkens desinfecteren van de handgrepen. Ook leuk was dat Fred, Hank, Martijn, Henk E, George, Chris en Ynschje, Marjolein, Rosien, Ingrid, Adri, Geeske en Gjalt er waren. Vandaag 14 enthousiasten piloten aanwezig. Er was heel weinig gemotoriseerd verkeer, dus alle aandacht voor het deltavliegen. Martin was er vroeg bij en ging om 11u al de lucht in, en kwam voorlopig ook niet meer terug, dat was pas laat in de middag. De afstelling van zijn delta zal nu wel optimaal zijn. Kei leuk dat Hadewych er weer bij was en ze liet een keurig staaltje gesleept worden zien, wist nog een tijdje gebruik te kunnen maken van thermiek en de landing was zoals afgesproken keurig op de wielen.

Voor Andreas was het ook al weer een heel tijdje geleden, dat hij had gevlogen, maar hij had het nog niet verleerd, want hij heeft een leuke FAI-driehoek gevlogen af en toe zelfs op 1400m. Het inschatten van waar te landen ging de tweede keer heel veel beter. Twee debutanten op EHST waren Elsard, en Jan. Altijd spannend natuurlijk. Het vertrouwen is mooi opgebouwd. Elsard heeft bijna de ideale positie achter de DragonFly te pakken en een volgende keer zal het helemaal perfect zijn. Jan vond het een bijzondere ervaring om zo langzaam als de DragonFly te vliegen dat was hij niet gewend, maar heeft het gevoel snel opgepakt en heeft ook een prachtige video gemaakt met een goede impressie van de hemelvaart vliegdag. Dank je wel Jan.

Carlos deed erg zijn best om de juiste positie te krijgen. Nog een paar tips die hij een volgende keer vast kan gebruiken waren: ophangpunt lager, zodat hij minder hoog hangt en dus makkelijker kan sturen, eventueel het ophangpunt 1 standje naar voren, en tijdens de sleep de knieën intrekken als je te hoog blijft vliegen. Net als vele andere deltapiloten was het voor Paul ook al weer een tijdje geleden, maar het gesleept worden is hij niet verleerd hoor, prima. Eppo had eigenlijk 2x pech met het sleepmoment, omdat de aarde dan net nog bezig was zijn warmte te absorberen om later te kunnen loslaten, maar ik geloof toch dat hij nog wel leuke vluchten had. Michiel was er ook weer bij vandaag en heeft weer een leuke vlucht kunnen maken en tevens zijn conditie kunnen opbouwen. Zo ook was Diederik gelijk met Elsard & Ingrid aangekomen. Diederik kan na afloop zeggen dat hij maar liefst 5 uur vliegen in het logboek kon schrijven na deze twee fantastische dagen. Dan word ik helemaal blij :-). Henk kwam later op de dag, bouwt zijn delta op en laat een goede start zien. Leuk van hem te horen dat hij een leuke vliegdag heeft gehad. En dan Daan, jaaa…die was zo blij na 2e schitterende vlucht boven Groningen en helemaal trots dat hij het plafond van 1620 m heeft kunnen halen. Daan was helemaal voldaan.

Arne startte als vijfde net over 12u. Slechts 3 minuten input van de de DragonFly gaf Arne de kans om verder op de krachten van de natuur een prachtige vlucht te maken. Rosien kreeg via de radio een bericht van Arne dat ze al vast met de auto naar het zuiden richting huis kan gaan rijden, want hij was al een heel eind op weg. En op een gegeven moment kreeg ik half 6 een telefoontje dat hij was geland. Wow, 4,5 uur gevlogen en een XC-distance van 125 km. Bijna thuis. Supergoed gedaan Arne, top!

Ook de DragonFly heeft het fantastisch gedaan deze dagen woensdag 124 km en donderdag 165 km dus totaal deze week: 289 km (6 uur) grotendeels full throttle gesleept. Daarom nog een super dankwoord aan Coen die me enorm heeft geholpen met de 300 uurs overhaul beurt.

Deltapiloten hebben fijn kunnen vliegen. Yan de jongste gebrevetteerde piloot van Nederland was er ook bij en ging als eerste van start. Wat kan deze jongen toch fijn vliegen en landen. Slepen was best wel spannend na zo intermezzo van 8 maanden. Maar gelukkig waren het allemaal ervaren piloten die keurig in positie achter de DragonFly vliegen. Martin heeft zijn nieuwe delta al op verschillende manieren uitgetest. Michiel heeft twee lange vluchten gehad en een paar mooie flairs laten zien bij zijn landingen. Diederik vliegt zo makkelijk, dat het net lijkt of hij dit dagelijks doet en is ook een hele poos weggeweest. Gijs is wel heel lang weggeweest maar om half zeven in de avond kwam hij toch netjes terug op het veld waar hij was gestart. Helaas had André wat pech met zijn harnas, dat niet dicht ging tijdens de vlucht en uiteindelijk bij de landing met zijn been en het elastieken koord om de rits naar voren te halen in de knoop kwamen en dus helaas geen mooie landing kon laten zien. Ik vond het boven toch best een beetje frisjes met 13°C. Morgen zal het veel warmer zijn denk ik zo. Dank Johan voor het havenmeester zijn deze woensdag.

Afgelopen woensdag zou de aftrap gedaan worden dat er weer delta gevlogen zou kunnen worden. Echter de wind te sterk en te hard. Dit houd nog eventjes zo aan. Dus hopelijk met de Hemelvaart mooi weer.

Na betreffende conferentie zijn per 11 mei versoepelingen in de maatregelen voorgelegd. Daarom heb ik de gemeente Stadskanaal gisterenavond (de uiteindelijke handhavers) informatie gevraagd, over het aantal deelnemers. Dat was mij namelijk nog niet geheel duidelijk. Wel dat:

• Buiten sporten in groepen is voor alle leeftijden toegestaan met ingang van 11 mei, als er 1,5 meter afstand tot elkaar kan worden gehouden. Geen wedstrijden, geen gezamenlijke kleedkamers of douches.

Dus dat is nog even afwachten. De volgende aanvulling op de Procedure deltavliegen op EHST is