Jammer dat Nico niet in de avond nog een vlucht kon maken, daar hij op vakantie gaat. Want het solovliegen hangt wel in de lucht, nadat hij een heel goede vlucht met de juiste reacties had laten zien.

Deze week is de verwachting hoger dan het in werkelijkheid uiteindelijk wordt. Echter de vrijdag werd wel een heel mooie vliegdag. Lekker druk op het veld met een behaaglijke temperatuur en lekker zonnetje.

Leuk schaduwplaatje…

De havenmeester Wim had het nogal druk met het registreren van de vluchten. Veel lesbewegingen en veel sleeps. Ik geloof dat hij wel 4 pagina’s had vol gekregen en nogmaals dank, ook voor het geven van tips en voor het noteren van de deltatist namen. Ik had namelijk geen tijd gehad om alles op te schrijven en zo is het vluchtregistratie systeem wel een goede aanvulling in de eigen administratie. Van alle hoeken uit Nederland zijn er vrijdag piloten gekomen om het luchtruim te gaan verkennen en de thermiek te kunnen gaan grijpen. Nou dat is Martin wel ontzettend goed gelukt, namelijk 3:13 airtime! Petje af hoor, want de cursisten van de thermiekclinic zouden gaan volgen, dat Martin in de lucht verdere instructie zou kunnen geven. Maar waar bleven ze dan? Eén had per ongeluk gereleased, en liet de tweede voorgaan, echter stond klaar, maar er was geen release? Dus ook weer terug, toen de eerste maar weer. Dat ging wel goed. Er zaten goede bellen in de area, maar er naast ging het natuurlijk ook goed naar beneden. De wolken lezen kwam wel goed van pas deze dag. Enfin, Martin heeft het keigoed gedaan en hoopt dat de cursisten er van bewust zijn dat, zoals Martin ook zegt: ‘De routine maakt het of je het gevoel kan gebruiken om de thermiek te vinden‘. Zo ook heeft Fred een heel mooie vlucht gemaakt en zijn retrieve chauffeur Ria was blij aan het werk te kunnen, want helaas had hij EHST net niet terug kunnen halen. Coen had ook nog een buitenlanding gemaakt, na een aantal narrow escapes kwa hoogte ging het met doorzetten, toch telkens weer naar een mooie hoogte, maar vanaf nieuwe Pekela was het tegen de wind in toch net niet voldoende en koos voor een veilige landingplaats. Maar wel ontzettend spannend als je zijn verhaal aanhoort. Rob L ging zijn vlieger uitproberen met wat grotere wielen en een remparachute. Ben benieuwd hoe het is verlopen. En wat super leuk was, dat Dees er ook bij was. Ze had graag willen vliegen, maar helaas de vlieger was niet compleet, dus heeft ze heel actief meegeholpen bij de start etc. Wat ook lief was dat ik drinken en broodje kreeg aangeboden.

Foto gemaakt door Dees, terwijl ik een foto ging maken van een leuk aantal delta’s bij elkaar.

Yan heeft zijn nieuwe WWU2 gaan invliegen. Dit is een vlieger met meer prestaties dan de UNO-picolo. Dus wel spannend, natuurlijk en beginnend vroeg in de ochtend. Dat ging hem goed af, en na drie sleeps kan ik wel zeggen dat hij zijn nieuw maatje al aardig onder controle heeft. Goed gedaan Yan. Erik heeft nog een mooie vlucht gemaakt en hij was zelfs een trigger voor andere piloten, om aan te tonen waar het echt goed omhoog ging. Helaas bij de start van een tweede vlucht, ging het breukstuk stuk tijdens het loskomen van de dolly en moest hij improviseren bij het landen. Michel had zijn eigen breukstuk gebroken in de lucht en is daardoor gaan kiezen voor een heel groot veld, net gemaaid koren, om daar te landen. Het is wel breukstukken dag geloof ik, zo heb je een jaar geen enkel breukstuk, en zo op één dag meer. Zo ook had Adrie vanwege een te hoge pitch het breukstuk gebroken. Normaal neem je dan de tussenlijn mee terug naar de landingsplaats, maar in dit geval was er ook gereleased en dan valt de tussenlijn naar beneden. Nu kunnen we gaan zien of de Samsung-Tracker aan de tussenlijn in het waterdicht doosje terug te vinden valt. De track van Arie in google-earth ingeladen zodat je de weg kon volgen van zijn vlucht. Veel enthousiaste mensen hebben flinke wandelingen gemaakt door het hoge gras, uienvelden, aardappelvelden, etc om mee te helpen zoeken. Bruggetje over de sloten, tractorpaden gevolgd, waar het in de buurt zou moeten zijn. Héé, ineens wil de app verbinding maken met de tracker. Signaal wordt steeds sterker, oeps verder weer zwakker. Terug dan, en weer sterker. Omdat deze verbonden was kon de spaarstand worden uitgezet en dan kan je de tracker laten piepen. Na een aantal keren kon de richting worden bepaald. Daar aangekomen was er een melding dat je er bent!. Huu, geen tussenlijn te zien, maar wel diep onder het loof van de aardappelplant diep in de aarde voren. Yeah gelukt.

Adrie ook weer blij en ontving ook graag zijn troffee (het gebroken breukstukje 90+). Later stonden er nog twee koele biertjes op de tafel bij de caravan als dank voor de bewezen diensten. Heel tof van je Adrie, dank. Heleen heeft vanaf 8u heel enthousiaste cursisten lesgegeven, zowel theorie als praktijk. Frans begint al echt een toppertje te worden, deze krijg ik met diverse scherpe bochten en snelheidsverschillen niet meer van de sleeplijn af. (als een pittbull, houd hij de positie onder controle) Heel goed hoor.

Blije Frans, helemaal tevreden over zijn goede vlucht.

De progressie in de stuurmanskunsten zit er al goed in bij Remi en Sean. Samen kunnen we veel lachen over simpele dingen, dat vind ik wel super leuk hoe we elkaar kunnen aanvullen in de grappen. Zaterdag bleek het prachtig zomerweer, maar de wind was voor de cursisten te hard en dat zou het zelfvertrouwen kunnen schaden. Dus werd het initiatief genomen, veel loopoefeningen te gaan doen. Dat voelde natuurlijk wel bijzonder met zo’n windje. Men vulde elkaar goed aan. Martin en Gijs hadden weer het voortouw genomen vroeg de lucht in te gaan, zodat Adrie, Emiel en Michel zouden kunnen gaan volgen. De wind was recht op de baan, echter wel vlagerig en 16 kts was niet verstandig voor een aantal piloten om te gaan starten. Helaas, maar je moet maar zo denken, er komen nog heel veel leuke vliegdagen en nu kan je nog vliegen. Emiel heeft de smaak te pakken hoor, achter de DragonFly is hij ook een genot om te slepen. Anticipeert zo goed, dat ik af en toe denk, van yeeee, dat is goed, hoe doet hij dat toch om een slappe lijn heel soepel strak te krijgen in deze turbulente omstandigheden. Hij wist gebruik te maken van de kleinste thermiekbelletjes. Gijs was inmiddels ook samen gaan vliegen en hadden onderling radiocontact, zodat er instucties en aanwijzingen doorgegeven konden worden. Op een gegeven moment had Gijs nog een +0,5 gevonden richting Stadskanaal, maar Emiel dacht zal ik dit gaan wagen? ik moet nog wel terug tegen heel sterke wind en besloot daarom toch te kiezen om de landingsprocedure in te zetten en zijn laatste vlucht in een keurig circuit af te ronden keurig op de voetjes geland. Gijs vond zelf dat hij zijn dag niet had, want kon niet veel meer vinden, terwijl ik met Heleen op +3,3 m/s kwam (blijft over 2,2 m/s) terwijl ik met de jongens niet hoger ben gekomen als +2,8 m/s (blijft over 1,1 m/s). Heleen moest met de passagiers wel heel hard werken, maar ze heeft het toch maar weer voor elkaar gekregen. Super, dat je weer een aantal mensen blij en enthousiast hebt kunnen maken. Er werd besloten de avond niet meer te gaan gebruiken voor instructie. Tentjes werden afgebroken en Martin, Gijs, Adri, Michel en Heleen hadden nog een evaluatie betreffende de thermiekclinic.

Deze wespenspin had ik ook nog nooit eerder gezien. Dus kijk uit met slootje springen.

De MLA-Sharp-dealer kwam ook nog even kijken bij het deltavliegen en was ook bijzonder gecharmeerd van de DragonFly. Hij heeft meerdere foto’s gemaakt van bepaalde mechanische zaken, hoe die praktische zijn opgelost. Zelf had hij een gemodificeerde Wingie ontworpen, waarvan hij met veel trots de foto’s liet zien. Nogmaals dank aan Kees die havenmeester was en alles weer keurig had genoteerd. Terwijl Connie en ik fantastisch waren verwend met een luxe uit eten bij Dolce Vita van Tony, afgesloten met een lekker toetje en kopje koffie met Cognac. Nogmaals heel heel hartelijk dank Coen en Cornelia voor deze verrassing. Wat een bijzondere dagen waren dit weer. Zondag zijn de weersverwachtingen nog hardere wind, dus ik denk dat het mooie tijd is om een grote onderhoudsbeurt aan de DragonFly en motor te geven.

Oh ja en tussendoor waren er donderdag ook nog opnames gedaan door RTV-noord, dat in de avond al te zien was op TV. Is een heel leuk filmpje geworden met verhaal van Frans en Heleen vol passie over het deltavliegen.

Heleen en Frans werden geinterviewd door RTV-noord.

Artikel: klik en kijk vooral de video onderaan het artikel.

Dit is de prijs die Heleen had behaald. Top!