DFblog

Maandagmorgen na week-18 met een goede nachtrust deed ik de caravandeur open. En waarempel, een samenspel van gouden stralen in een strak blauwe lucht die tegen mij aan klaterde en vervolgens alles deed oplichten. Wat is dit? Afgelopen weekend hebben we uiteindelijk wel leuk kunnen vliegen, maar hebben ook heel veel geduld gehad met wachten op een goed moment. De dagbeelden kwamen weer in mijn gedachten. Michel, Erik en Arjen maken steeds meer vorderingen. Je hoeft maar een enkele aanbeveling te geven en er wordt gehoor aan gegeven. Alex en Tom hadden samen met Heleen instructie. Alex gaat ook steeds beter en Tom lijkt wel een natuurtalent. Zaterdag heeft Heleen een 4-tal introductie vluchten gevlogen. En super leuk te zien hoe blij ze telkens zijn. Zelfs later nog werd ze bericht, dat er meer mensen het deltavliegen willen gaan ontdekken. Otto vond het wel weer even spannend, omdat het weer maanden geleden was dat hij had gevlogen. Bij de 2e vlucht had hij de thermiek goed te pakken en kon een hele poos vliegen. Martin was al enkele uren in de koele lucht. Zo ook Coen, deed het fantastisch en kon zelfs de 1500m bereiken. Echt kei gaaf. Cornelia had daar natuurlijk graag bij geweest. Zij stond al helemaal startklaar om te gaan. Ik kon het toch niet laten, om te zeggen dat het op dat moment erg hard werken is vanwege de rommelige lucht. Ik weet dat Cornelia dit wel aan kan, maar voor de 1e keer weer in het seizoen leek mij dit minder leuk. Uiteindelijk heeft ze een beslissing genomen waar ze ook achter stond. Top! (ik weet het: nee is veel moeilijker dan ja). Fijn was ook, dat Nico Palar weer eens op bezoek kon komen op EHST. Gaaf dat dit weer mogelijk is. Nico Postma kwam later op de dag nog aan en na de regen kon hij ook zijn tandemvluchten gaan maken. Later zei hij dat het leerzame vluchten waren.

Zondag hebben Alex, Arjen en Tom de hele dag gewacht totdat de regen voorbij was. En idd we konden om 18u van start in rustige lucht. Arjen gaat de dolly met beide handen gelijkmatig loslaten en in het midden achter de DragonFly gaat nu helemaal prima. Over Alex en Tom kan ik niet veel meer vertellen dan, dat de pitch en positie goed is.

In de nacht van zaterdag op zondag is er weer ongelooflijk veel water gevallen en de wolkenbasis bleef tot laat in de middag laag. Maar Arjen, Alex en Tom werden aan het einde van de zondag toch beloond met leerzame vluchten net voor de ondergaande zon en werd deze dag dankbaar afgesloten met een toegift van prachtige zonsondergang.

Onderweg heb ik nog een tijdje tijdens een sleep boven een rustig vliegende kerkuil gevlogen, en bij een volgende sleep was het een buizerd waar ik boven vloog. De kerkuil was ik vliegend nog nooit eerder tegen gegekomen en het is zo ontzettend gaaf om deze 10m onder je zien zweven. Hij moest er wel zijn, ik wist het, want voor de ingang van de hangaar is al zo’n 5 liter aan braakballen weggehaald.