Zaterdagochtend is er volgens de verwachting nogal wat bovenwind. En dit was inderdaad zo. Dus goed dat we de planning op vrijdagavond hadden. Adrie was ook op het vliegveld en wilde maar al te graag ons van dienst zijn alszijnde havenmeester te zijn. Top, bedankt Adrie. Martin ging als eerste vroeg in de avond. Hij had een nieuw orgineel A-frame en wilde deze voor de eerste keer in rustige lucht testen. Volgens mij is het helemaal goed. Ondanks dat het landen anders is, omdat de bekabeling dichter bij de uprights lopen waren de landingen steeds perfect. Is een genot om te zien, hoe makkelijk het dan allemaal lijkt. Het was een prachtige avond, echter Jan en Theo hebben helaas toch maar 1 vlucht kunnen maken. Tussendoor was er nog een heli-landing op EHST met daarin een aantal babes en DJ’s die even naar een concert gevlogen en gereden werden.
Bentley de kleinzoon van Wilfried en Ria naam dankbaar gebruik van deze gebeurtenis en mocht als jongste piloot in de heli. De lagers van de Canadese wielenset hadden het begeven, waardoor de wiel gingen zwabberen. Dit moet eerst opgelost worden voordat deze wielenset weer gebruikt kan worden. Gelukkig beide toch nog een mooie vlucht kunnen maken bij bijna zonsondergang. Met zijn allen nog van alles geprobeerd om de wielen te wisselen, etc. etc. maar het kwam allemaal niet door de ‘veiligheidscommissie’. Volgende dag gaat de tandem gewoon weer op de dolly en de wielen gaan dan om de bottombar. Connie had de Tettigonia viridis, die eerder op de vlieger zat bij Martin, nu op bezoek op haar buitenstoel.
Middernacht kwam Craig ook nog op de camping aan, zet zijn tentje snel op en slapen maar, want de volgende dag weer vroeg paraat.
Zondag klokslag 8u ging het eerste testrondje met de DragonFly. Bij 100m hoogte was er al een temperatuursverhoging van 2°C. En tot en met 11u was het een mooi stabiele lucht zonder thermische rommeling en weinig wind. De tandem op de dolly hijsen was wel een extra krachtinspanning voor Heleen, maar ze kon het. De nieuwe dolly met de gele wielen werkt gelukkig prima. Het was wel even wennen natuurlijk, want nu moest er ook de dolly opgehaald worden, en dat was voor de cursisten nieuw. En lekker bij de hangaars starten is natuurlijk ook weer heel fijn. Craig, Jan en Theo hebben weer van alles in de praktijk geleerd, maar ook ondanks het warme weer is er ook een theorie bijeenkomst geweest onder leiding van Heleen.
Martin heeft het juiste moment uitgezocht en is half één vertrokken en heeft ruim een uur mooi kunnen vliegen met fijne thermiek. Het droeg bijna overal. Later zag je enorme bloemkooltorens ontstaan en de lucht was inmiddels allerminst rustig te noemen. Zo had hij alles weer lekker in kunnen pakken en de camper gereed kunnen maken voor de terugreis. Eerst nog even naar F1, Max Vervliegen kijken en dan op naar huis het noodweer in. Nu ik dit verhaal zit te schrijven, doet het internet het gelukkig weer, dankzij Jeroen aanwijzingen. Dank je wel. En de regen stort zich volop uit op het terrein. Zo, het gras kon dit wel gebruiken en je hoort het volgens mij gewoon slurpen onder de voeten.
Donderdag is een ongebruikelijke vliegdag. Maar nu na de storm Poly, is het nu wel gaaf weer voor de cursisten. Koos is vandaag al vroeg de havenmeester. Brandweerdeur open, baan inspectie is gelopen door Heleen. Nico zet de windvaan op de vaste plek. De PH-4N7 wordt aangemeld in het vlucht registratie systeem. En precies 8u gaat het verkenningsrondje van start met de DragonFly. Tot 150m is het toch al een beetje rommelig in de lucht, maar daarboven is voldoende tijd voor Nico om ruimschoots te oefenen. Het bleef bij 2 vluchten, omdat de thermiek zich al vroeg ontwikkelde.
Berthill belde me nog met de vraag, nu er een havenmeester is kan ik dan een uurtje komen vliegen. Natuurlijk kan dat, leuk. Berthill dacht even snel weg te kunnen, maar dat moest toch even op zich laten wachten. De accu voor de startmotor was leeg, en had dus een boost nodig. Gelukt, en lekker vliegen tussen zijn werkzaamheden thuis in. Wim, had al doorgegeven dat hij 14:25 zou landen. Nou op de minuut nauwkeurig, en dan vanuit Praag zeg. Knap. Wim heeft na overleg zelf gebeld naar de FIR A’dam om zijn vliegplan af te melden. Martin had zijn delta inmiddels ook opgebouwd en ging voor een start vroeg in de middag. Nou, dat hebben we geweten. De lucht leek wel een soort van wasmachine. Kei harde up, dan weer kei hard down.
Martin besloot wijselijk om te releasen en te gaan landen. De landing vond ik zelf zo spannend om te zien, omdat hij nog zo ver van EHST was een absoluut niet veel hoogte meer had. Maar het leek erop dat hij zo laag boven de grond geen hoogte verloor. En samen met zijn glider, gleed hij in alle rust, richting deltacircuit een sloot zijn spectaculaire vlucht af met een keurige landing. Dit was zo gaaf om te zien. Voordat hij aan zijn volgende vlucht ging denken, was na een paar uur toen de lucht een stuk rustiger voelde. Vooraf nog een testrondje gevlogen. Dragen deed de lucht nog super goed. Want zelfs zonder motorvermogen steeg de DragonFly, en dat is niet vaak, enkele malen per jaar hooguit. In tussentijd hebben we met zijn allen van het delta ploegje de snoei hegtakken opgeruimd. Een groot deel van de heg was al gesnoeid. Er kwam ook nog een lid van de club met een mooi bruin metallic vw-busje (ben zijn naam kwijt) ook nog een heel deel snoeien. We hadden eigenijk in de planning, dat Martin in de avond havenmeester kon zijn, maar hij had een ander plan.
Super tof dat Koos om 20u weer kwam opdraven, nadat Heleen hem stel op sprong had gevraagd. De vliegles voor Nico kon gelukkig doorgaan. En dat was super tof, want er was géén wind en ongelooflijk rustig in lucht. Nico bestuurd de delta steeds beter en heeft nog maar een enkele keer een aanwijzing van Heleen nodig. De circuit indeling gaat ook steeds beter. Goed gedaan Nico.
Later heeft Heleen ook weer eens een solo vlucht gemaakt en bleef ondanks zo laat op de dag toch een heel tijdje boven en liet ons later ook weer een keurige landing zien. Bijzonder moment vandaag was ook een heel grote pad die ik heb kunnen redden van het maaien en wiersen. Later kwam er nog een ooievaar jagen op zijn mede familieleden van deze pad. De ruigpoot buizerd had een muis in zijn snavel. Gooide deze tijdens de vlucht omhoog een ging al vliegend op zijn rug, zijn prooi opnieuw grijpen met zijn stevige klauwen. De zwaluweitjes in hangaar 4 zijn intussen ook uitgekomen en er is een druk vliegverkeer van pa en ma zwaluw naar het nest, waarin de luid melodieus schreeuwende jongen zich laten horen en wachten op een lekker insectenprakkie. Ook twee wespen hadden een geschikt plekje gevonden.
Ik ben blij de zwaluw weer een kans heeft gezien om te nestelen, want de laatste keer was in 2007.
Veel geleerd en een fijne vliegdag in de avond afgesloten met een kopje koffie en thee en lekkere stroopwafels van Nico.
