Eerst even lekker gelunched op het terras bij het paviljoen restaurant. Super tof dat de chefkok lekker hapjes en salades binnen en mum van tijd klaar kan maken. Zijn allervriendelijkste vrouw komt het ook nog netjes brengen. Fijn is ook te zien dat de keuken tot in de perfectie wordt schoongehouden. We zijn er heel erg blij mee hoe het nu gaat. Coen zei al tegen mij, we vertrekken wel een tijdje nadat jij vertrokken bent, want met de pal zuidoosten wind op kop zal de DragonFly niet erg vlot gaan. En inderdaad de groundspeed was circa 42 km/uur over de grond. Nu is het niet zo heel ver weg, maar toch wist ik in de zonnige turbulente lucht in m’n blousje na 40 minuten fladderen het doel te bereiken. Coen had me al voor het windmolenpark ingehaald met zelfs slalon vliegen. (niet tussen de windmolens hoor š )
Het is prachtig te zien de hoe Flitsch in een leeg luchtruim zich voortmaakt. Ik kan het circuit ook praktisch afkijken in de verte. Het klopte wel, zoals ik vooraf bij de voorbereidingen op de kaart had gezien. De radio gaat in eerste instantie gewoon in het Duits. We werden daar ook allervriendlijkst ontvangen en overladen met Kuche en Kaffee. We hebben natuurlijk wel een donatie in het spaarvarken gedaan op de stamtafel. Cornelia heeft nog een leuke video gemaakt dat ik binnenkom. Voor de DragonFly is het enorme betonnen landingsstrip. Liever zou ik er pal naast willen landen in het gras. Maar toch geoefend op de baan.
Dat was een gezellige middag. Op de terugweg zouden Cornelia nog gaan vliegen naar de plek waar hun Porsche onderdak heeft gekregen. Ik had als uitdaging om als een delta proberen EHST te halen. Dat zou toch moeten lukken met de rugwind. Vanaf 1200 ft ben ik gaan thermiek zoeken met het toerental van de propeller zodanig dat ik -1,5 m/s had. Net noordelijk van de schaduwen op de grond bleek het hard omhoog te gaan. Ja daar had ik weer 200m te pakken en weer verder. Dat ging helemaal goed en moest bij meldpunt Echo nog flink hoogte gaan afbouwen. Missie geslaagd en dat nog in een kortere tijd ook. Het was me ook nog een spektakel bij de landing met de rollende wind over de boompjes. Goede focus zorgde ervoor dat het goede landing werd. Even later hoorde ik op de radio bij het poetsen van de DragonFly dat Coen en Cornelia ook weer in het circuit waren. Einde middag nog lekker op het terras zitten chillen en napraten. Later voor vertrek naar Hellevoetsluis zag ik de werkplaatsdeur open staan. He, dat is raar en ik zie geen auto’s. Gaan kijken dus, Brian was heel druk aan het sleutel bij het wiel van zijn vliegtuig. De beugel van de wielkap moest worden vernieuwd. Beide zoeken naar boutjes die goed zouden zijn. Enfin Brian neemt de spullen mee naar huis en gaat er thuis verder mee. Nu snap ik dat er geen auto was, want Astrid kwam net binnenrijden om Brian op te halen. Fred en Helene bleven nog lekker chillen op de camping en genieten van de rust, want de motoren waren er nog steeds niet.
