Woensdag 10 augustus komt Hans Labruyere met zijn zelfgebouwde PH-MON met het originele kleurenpalet op het glimmende metaal samen met Pieter naar EHST. Pieter heeft PPL onderricht gehad en wil heel graag het vliegen in de DragonFly gaan beleven.
Het was wel heel leuk om samen met Pieter de DragonFly te gaan vliegen. Pieter verbaasde zich achteraf hoe wendbaar deze kist is, en dat het recht naar beneden kunnen kijken ook een heel vreemde ervaring is. Pieter dacht dat ik meestuurde, maar ik liet hem in de spiegels zien dat ik de handen zo vrij had als een vogel in de lucht. Oeps, toen werd het wel een beetje spannend voor hem. Wel zo spannend, dat hij me later schreef om graag weer eens af te spreken na zijn vlieg-medische keuring.
Diederik was ook weer present. Het zou een mooi thermische dag gaan worden, maar achteraf bleek het toch moeilijker dan gedacht. Diederik had me ook nog de honingraat techniek uitgelegd om de thermiek weer vlot te vinden. Ik moet het nog wel een keer opnieuw van hem horen, want het leek me wel ingewikkeld, met 30° en afgaande wind, etc.
Het vliegen van Andreas ging fantastisch. Hij wist telkens lang in de lucht te blijven en kon de thermiek goed gebruiken. Ook leuk was, nadat hij was geland, dat hij riep het gaat overal omhoog, je kan gewoon niet naar beneden komen om te landen. Dit was natuurlijk een inkoppertje, want ik hoorde al gauw: “Hoe kom het dan dat je aan de grond staat?” Tja, dat was wel een puntje, zei Andreas 😉
Martin is richting het zuiden gevlogen op weg naar huis. Marjoleine heeft mee geholpen om de delta piloten in de lucht te helpen en later ging ze richting zuiden rijden om alvast dichter bij zijn live locatie te zijn. Martin je boft maar, dat Marjoleine dit graag voor jou doet. Top. Coen en Cornelia zijn in de buurt gebleven. Ik denk dat Cornelia wel een heel fijne vlucht gemaakt heeft die ze niet gauw zal vergeten. Ze wist goed boven te blijven en ze heeft heerlijk kunnen genieten van het heldere uitzicht. Je kon zo ver kijken hoorde ik van haar. Coen had zijn oude delta (Airborne) weer vlieg klaar gemaakt, omdat zijn huidige delta (Wills Wings) nog gerepareerd moet worden. Hopelijk kan hij een zeilmaker vinden die met Mylar om kan gaan. De oude vlieger had nog wel kuren met het naar links willen gaan. Dus daar moet nog een oplossing voor worden gevonden. Bij de 2e sleep ging het al veel beter.
Donderdag was het ook mooi weer en dus tijd voor andere dingen.
Vrijdag 12 augustus gaat Rob vd L een poging wagen om van EHST naar zijn woonplaats te Friesland gaan vliegen. De omstandigheden zijn goed. Basis tot 1900m, dus hij gaat er voor. Tijdens de sleep hadden we al gauw een goede bel en draaide spontaan in een spiraal met +4,5m/s. Rob koppelde al gauw los en ging al snel door naar 1200. Bij Borger scheen het moeilijk te worden, maar de zandafgraving bij Schoonloo gaf hem de oplossing om weer opnieuw te stijgen. En nu naar 1800. Over het TT-circuit naar Apelscha op 1900m ten zuiden van de CTR door, terwijl op die hoogte over de CTR gevlogen kan worden. Maar helaas net 1000 m stijg tekort om een glijhoek naar zijn woonplaats te kunnen maken.
Ongelooflijk goede prestatie Rob, want het was daar wel met 14 kts tegenwind hard gaan waaien. Ik heb begrepen dat je 2,5u had gevlogen en een totaal van 7000m stijging hebt gehad.
Heleen had een drukke dag met cursisten en tandem introductie vluchten. Er zijn mooie opname gemaakt door Heleen en deze zijn te bekijken op de site van de Deltavliegschool Randonaero. Wat me zo opvalt dat ze ontzettend relaxed lesgeeft tijdens de vluchten. Wat me ook intrigeert als bijvoorbeeld de eerste 200m enige hobbeltje met de DragonFly voelbaar is, dat dit wel exponentieel voelbaar bij de Tandem is. Dat is wel fijn te weten, wat voel ik, en wat voelt degene die wordt gesleept. In de rustige lucht zie je dat het weinig moeite kost om de DragonFly te volgen. Daarom is het ook belangrijk dat de eerste lessen in rustige lucht worden en gedaan en dan opbouwende naar een minder rustige lucht. Sportcoach en Nico Postma vonden het prachtig om samen te vliegen onder een tandem en instructie te krijgen van Heleen.
Bob de Vries heeft inmiddels een hele serie solo sleeps gemaakt met zijn Icaro. Ik moet zeggen dat hij het goed onder de knie krijgt. De starts en positie tijdens de gehele sleep is uitstekend. Hij is ook heel goed gefocust en concentreert zich voor elke vlucht goed.
Het is zo mooi mee te maken dat elke vlucht weer een groei in de behendigheden voelbaar is. Het gaat prima Bob.
Einde ochtend was de tijd aangebroken dat Coen en Cornelia met hun Flitsch richting Pullman City gaan vertrekken. Eerder hadden ze een goede voorbereiding gedaan kwa bepakking en gewicht. Pullman City is een Duits Western Stadje waar je helemaal in Western-style kan vertoeven. Dat is kaasje voor ons Cornelia. (Jullie wisten het misschien niet, maar Cornelia kan prachtig country nummers zingen terwijl ze haar gitaar bespeeld)
Zondag arriveerde ze weer op vliegveld Stadskanaal na een indrukwekkend weekend en met mooie verhalen. Het avontuur is te lezen op de bladzijde van Coen op Facebook.
