Woensdag 15 juni gaf de deltapiloten weer een flinke impuls. Het zou erg thermisch gaan worden met een hoge wolkenbasis en de wind zou zelfs mee gaan vallen. Arjan, Fred, Heleen, Martin, Michiel en Sander gingen de strijd tegen de zwaartekracht aan op een zonovergoten mooie vliegdag. Heb nu eens heel bewust de tijd geklokt. Hoe lang ben ik eigenlijk bezig om klaar te staan voor de eerste sleepstart? Wekker ging om 5u en precies 1 minuut voor 10u stond ik na het testvliegrondje klaar. Yeaah… gehaald in 5 uur tijd.
Voor Arjen was het belangrijk om vroeg te vertrekken, omdat hij zijn eerste sleepsolo zou gaan doen. Dan is het belangrijk om de meeste variabelen te minimaliseren. Dus weinig wind, recht op de baan, en zeker geen thermisch gerommel bij de start. Arjen had met Heleen alles nogmaals goed doorgenomen en met een gezond gespannen focus ging Arjen naar de dolly. De 1e start ging vlekkeloos en hij bleef zo ontzettend mooi op de juiste positie achter de DragonFly. Brede glimlach en veel vertrouwen na afloop vertelde Arjen zijn verhaal. (jammer dat ik er geen foto van heb, Heleen zal vast wel een video hebben). Nog een tweede sleep volgde later in de ochtend. Toen was al duidelijk voelbaar dat de warme lucht zijn weg probeerde te zoeken in de koele bovenlucht. Maar eveneens liet Arjen zien dat hij het kon en nog steeds was zijn positie perfect. Gefeliciteerd Arjen. Volgende keer gaan we wat meer bochtjes en snelheidsveranderingen doen. Rond kwart over twaalf ging Sander van start en kort daarna gingen Martin, Michiel en Fred. Tussendoor kreeg Ria nog een DragonFly beleving, die zij ontzettend waardeerde. Wat was dit gaaf. Ria heeft trouwens ook prachtige scherpe foto’s gemaakt van deze dag. Met Michiel had ik telkens de beste thermiekbellen deze dag.
Helaas wist hij de 1e keer toch niet de juiste vervolgbellen te vinden en ging daarom later nog een keer starten. Toen ging het een heel stuk beter en zat goed hoog. Bij terugkomst was hij enigszins aan het piekeren, hoe het nu toch kwam dat het sturen in de thermiek zo zwaar ging met zoveel druk op de bottombar. Dit is nog wel een vraagstuk dat hij graag opgelost ziet natuurlijk. Terwijl ik Michiel net gesleept had, zag ik op de terugweg Fred boven het bos bij Stadskanaal heel voorzichtig vlakke bochten draaien. Ah fijn, die heeft weer wat gevonden en uiteindelijk heeft het hem een reis gegeven van Stadskanaal naar Meppel (ruim 70 km).
Later vertelde hij me net als Sander achteraf, dat bij Emmen de wolken ineens weg waren, dus had hij besloten aan de noordelijke kant te blijven van Emmen, niet te ver van de wolken vandaan. Fred had ook de luxe dat Ria hem ging ophalen onderweg huiswaarts. Shappoo! Heleen heeft naast haar tandemvlieger ook haar dubbeldoeker weer eens opgebouwd om hiermee te gaan vliegen. Dat was al weer een tijdje terug.
Eerst de intro, een enthousiaste vrouw die van haar vriend een tandemvlucht cadeau heeft gekregen.
Heleen heeft wel een heel lange tijd gevlogen en weer netjes geland op het vliegveld. Dat was weer fijn. Van Martin heb ik later zijn track mogen ontvangen. Nou dat is indrukwekkend te noemen, want lager dan 400 meter is hij de tijdens zijn reis van Stadskanaal naar Hoogeveen niet geweest. Martin had de luxe om opgehaald te worden door Marjoleine na ruim 52 km gevlogen te hebben. Ik had al doorgegeven dat er 3 delta’s niet terug zouden komen, omdat ze al geruime tijd weg waren en de wind was toch wel wat aangetrokken. Windvaan, DragonFly en spullen opgeborgen. En toen hoorde ik via de radio, dat een vliegtuig in het circuit een delta had gespot en hem voorrang zou gaan verlenen. Huh…ik vanuit de hangaar naar buiten om te kijken.
En ja hoor, warempel… dat moet Sander zijn. En achteraf bleek dat ook. Wow wat een prachtig verhaal, nadat hij uitgeblust languit op het gras ging uitrusten. Hij had idd hetzelfde meegemaakt bij Emmen. De wolken zijn weg, en één groot blauw gat. Oeps, dacht hij, ik heb geen retrieve, dan maar een driehoek gaan proberen, dus richting Borger. Maar daarna terug naar EHST met vele narrow escaps en bijna moeten landen, is het toch gelukt. Een driehoek van ongeveer 54 km waarover hij 3u19m gedaan heeft en door de lucht zo’n180 km heeft gevlogen. Dat geeft wel een fantastisch gevoel! Top Sander. Al met al een prachtige vliegdag. Arjen blij met zijn eerste solo vluchten, Heleen weer blij eens met haar dubbeldoeker gevlogen te hebben en met de lange tandemthermiekvlucht met haar intro. Fred, Martin en Sander blij zo fantastische vlucht gemaakt te hebben, Ria blij met haar eerste DragonFly beleving en Michiel blij met zijn vlucht, omdat hij kan gaan nadenken, van waarom de bardruk zo groot blijkt te zijn tijdens het thermieken. Ik hoop dat hij met informatie van anderen piloten eruit gaat komen.
