Zaterdag is het weer de langste daglichtdag. Vrijdagavond werden er door een aantal piloten mooie oranjerode lucht avondvluchten gemaakt. Ik weet hoe het voelt daarboven, omdat ik samen met de cursisten vaak tot sunset aan het vliegen ben. Laatst had ik nog een mooi moment dat aan de westkant de zon verdween en aan de oostkant de heldere volle maan scheen. Dat zijn toch mooie momenten die we allemaal eens moeten meemaken. Zaterdag was de planning om naar de Bremerhaven te vliegen, dit vlieguitje heeft Coen georganiseerd. Helaas was mijn eerdere navigatie voorbereiding met tegenwind en 10 kts in sterkte voor de DragonFly niet haalbaar. Bijna 3 uur vliegen en 1 liter brandstof teweinig. En op vliegveld Blexen zou ook niet getankt kunnen worden. Nu de dag zelf is aangebroken had het dus wel gelukt, omdat met de kalme crosswind heen en terug met dezelfde condities slechts 1u50m zou kunnen en ongeveer 8 liter brandstof zou resteren. Als ik dan 2x jerrycan van 20l had meegenomen, zou het toch met enigszins pioneerswerk gelukt zijn. Helaas mijn onderbuikgevoel zei me, dat ik beter een andere planning zou kunnen maken. Daarom vrijdag toch nog een leuke dag gehad. Om 7u thuis weggereden en in Leiden heb Otto opgehaald. Daarna zijn we naar Den Dolder gereden en daar is Francois ingestapt. Daarna vol babbels naar EHST gereden. Op het vliegveld ging Otto al vlot opbouwen. Echter de verwachting dat het iets zou worden, was maar minimaal. Geen enkel zuchtje wind, dus waar is de thermiek gebleven. Enfin, Francois ging zijn Swift klaarmaken en ik ging de preflight check doen bij de DragonFly. Otto ging als eerste, zodat Francois de dolly van de runway kon halen. De Swift heeft geen dolly nodig. Het bandje had nog wel een beetje lucht nodig. Gelukkig had ik nog een voetpompje, want de batterij van de elektrische pomp van Francois was plat. Zo, alles klaar, en daar ging Otto dan. Het was absoluut geen makkelijke sleep, want zo rustig op de grond, zo grondig werden we door elkaar geschut in de lucht. Pfff, dat was hard werken voor Otto, maar hij hield vol. Zijn hoogte meter gaf helaas verkeerde waarden aan achteraf. NAVO-top experiment aan de gang waarschijnlijk, om de GPS te storen. Ik had Otto in een mooie bel kunnen afzwaaien en hij heeft uiteindelijk een prachtige vlucht kunnen maken wij hij ook erg blij mee was. Zeker zo blij, omdat na de upgrade van de vleugellatten allen even groot te stellen zijn vlieger nu niet meer naar één kant wegvalt in de thermiek. Toen ik na de sleep op final aankwam, stond Francois al keurig klaar, dus de landing werd gelijk een lining up 06. Kabel werd bevestigd aan de Swift, en Francois stapt in zijn glider. Ik trek de lijn strak en wacht vol spanning af wanneer de winglets gaan bewegen als een sein, dat hij gereed is. Eerste 50 m hoogte was heel rustig, maar nog voor de boerderij met zonnepanelen, kwam de thermiek ons fors tegemoet. Ik voelde geen kracht meer achter me, dus de lijn hing erg slap. Oeps, hoe gaat hij dit oplossen. Jammer, de lijn ging net iets te hard strak, en resulteerde in een breuk van het breukstuk op 270m hoogte. Voor Francois al meer dan genoeg, want hij steeg al gauw door tot het maximale. Dat de release door de snuk ook spontaan releasde is niet goed en dat heeft nog aandacht nodig.
Na een flinke poos vliegen kwam Otto en Francois weer landen. Intussen had ik al een heel stuk gezocht met de tracker-app. Nadat ik Otto zag landen ben ik weer terug gaan lopen via de tractorsporen. Al heel wat km’s gelopen, maar nu eerst wat drinken gaan halen, want het was wel heet aan het worden. DragonFly binnen gezet en zag dat Francois ook al op weg was om te tussenlijn te vinden. Ik ging richting het gedeelte waar ik gestopt was en liep richting hem. En na even samen op pad te zijn, ging ineens de app verbinding maken. Yeaah, hij is bijna gevonden. Even piepjes laten geven en ja hoor, het was te horen en ongeveer 10m het aardappeveld in over de ploegvoorden stappend, lag de tussenlijn onzichtbaar onder het loof. Dat is dan toch weer een geluksmomentje. Trots gingen we terug naar de hangaar. Coen en Cornelia hebben me nog even geholpen met het opnieuw plaatsen van de tussenlijn met een nieuw breukstuk. Alles opgeruimd, vlieger op het dak en weer richting huiswaarts. Francois werd hartelijk ontvangen rond 18:30u door zijn vrouw die net aan kwam lopen. Otto en ik hebben nog even een burger gaan eten in Den Dolder en rond 20u was Otto ook weer thuis en werd hartelijk ontvangen door Steintje. Ik was in de ochtend om 7u vertrokken en 21u weer thuis. Een mooie vliegdag gehad, en ik ben ook helemaal blij dat de jongens een mooie vlucht hebben kunnen maken.
